nguyentuanhung / pixabay |
Λάμπρος Τζούμης, αντιστράτηγος ε.α.
Το τραγελαφικό της υπόθεσης, εκτός από το προαναφερθέν γεγονός καταδίκης της τουρκικής προκλητικότητας και ταυτόχρονα της διαφήμισης των τουρκικών τηλεοπτικών σειρών είναι ότι πάνω από εκατό εταιρίες ελληνικών συμφερόντων αποτελούν τους διαφημιστικούς χορηγούς αυτών.
Δεν υπάρχει άλλη ευρωπαϊκή χώρα πλην της Ελλάδας στην οποία να μεταδίδονται σε τόση συχνότητα και σε τόσο αριθμό παρόμοιες τηλεοπτικές σειρές, που αποτελούν εργαλείο της υβριδικής επίθεσης και των τουρκικών ψυχολογικών επιχειρήσεων.
Η χαμηλή τιμή πώλησης των σειρών αυτών που έχουν τεθεί κάτω από ανάλογη κρατική καθοδήγηση για το περιεχόμενό τους συνοδεύεται από τον όρο απαγόρευσης μεταγλώττισης προκειμένου η τουρκική γλώσσα να ακούγεται μέσα στα ελληνικά σπίτια και να προβάλλεται η εικόνα της τουρκικής κοινωνίας, που διακρίνεται από τους οικογενειακούς δεσμούς και την προσήλωση στην ηθική και τις παραδοσιακές αξίες.
Η Τουρκία εμφανίζεται ως μια χώρα ισχυρή, οικονομικά εύρωστη, με δυτικά πρότυπα, απαραίτητα στοιχεία για τη δημιουργία της εικόνας περιφερειακής δύναμης που περιέχουν τα οράματα του Τούρκου προέδρου.
Εκτός από την άσκηση επιρροής σε όλα τα επίπεδα από τις σειρές αυτές υπάρχουν πολύ μεγάλα έσοδα για την τουρκική τηλεοπτική βιομηχανία και την τουρκική οικονομία που ένα μέρος αυτών μετατρέπονται σε εξοπλισμούς που στρέφονται κυρίως κατά της Ελλάδας και της Κύπρου. Η προβολή, η παρακολούθηση, καθώς και η διαφημιστική χορηγία των σειρών αυτών ενισχύει τον τουρκικό αναθεωρητισμό και την υλοποίηση των σχεδίων της Άγκυρας.
Στις μέρες μας που η τουρκική προκλητικότητα καθημερινά ανεβαίνει επίπεδο θα πρέπει ορισμένοι να αναλογιστούν ότι ο «Δούρειος Ίππος» της Τουρκίας με τα τηλεοπτικά σήριαλ δεν είναι και τόσο αθώος.