Υπάρχουν επίσης συγκρούσεις που βρίσκονται κάπου μεταξύ στρατιωτικών επιχειρήσεων μεγάλης κλίμακας και αντιτρομοκρατικού/χαμηλού επιπέδου πολέμου, με πιο αξιοσημείωτο παράδειγμα τη Συρία. Η ρωσική ομάδα δυνάμεων στη Συρία χρησιμοποιεί προηγμένα όπλα, συστήματα και πλατφόρμες, αλλά ο κύριος άξονας εργασίας της στη Συρία ήταν το Su-24M από τα τέλη της δεκαετίας του 1960/αρχές της δεκαετίας του 1970, εκσυγχρονισμένο με νέα συστήματα στόχευσης SVP-24, που παράγονται από τη ρωσική εταιρεία «Gefest & T». Έχει αποδειχθεί τόσο αποτελεσματικό, που η Ρωσία σχεδιάζει να εκσυγχρονίσει τα περισσότερα από τα αεροσκάφη της επίθεσης/στενής αεροπορικής υποστήριξης και ακόμη και βομβαρδιστικά μεγάλης εμβέλειας με παραλλαγές του συστήματος. Ωστόσο, το σύστημα είναι σχετικά απλό και εστιάζει κυρίως στο να κάνει τα απαρχαιωμένα μη κατευθυνόμενα πυρομαχικά εξίσου αποτελεσματικά με τα κατευθυνόμενα. Έτσι, ο αντίκτυπός του σχετίζεται κυρίως με τη σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας, καθώς να προσφέρει οποιαδήποτε πρωτοποριακά τεχνολογικά στρατηγικά ή τακτικά πλεονεκτήματα. Ποια είναι τα νέα περιουσιακά στοιχεία της Ρωσίας, με πλατφόρμες όπως το Su-57.
Το τζετ ήταν στην πρώτη γραμμή των επενδύσεων της Ρωσίας στην τεχνολογία της αεροπορίας. Κατά συνέπεια, είναι ένα από τα πιο προηγμένα μαχητικά αεροσκάφη στον κόσμο. Το τζετ είναι γεμάτο με αισθητήρες και νέες προηγμένες τεχνολογίες, καθιστώντας το μια πραγματική «υπερβολή» σε κάθε άλλο παρά μεγάλης κλίμακας στρατιωτικές επιχειρήσεις. Έχει δει μάχη στη Συρία ακόμη και πριν εισέλθει επίσημα στη ρωσική υπηρεσία, καθιστώντας αυτό μια άλλη ιδιαιτερότητα, καθώς τέτοιες προηγμένες πλατφόρμες χρειάζονται χρόνια, ακόμη και δεκαετίες για να φτάσουν στο IOC (αρχική επιχειρησιακή ικανότητα), πόσο μάλλον στο FOC (πλήρης επιχειρησιακή ικανότητα). Βίντεο που δημοσίευσε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας αποδεικνύουν ότι το τζετ βρισκόταν όντως στη Συρία τον Φεβρουάριο του 2018, πραγματοποιώντας αποστολές μάχης. Ωστόσο, η σύγκρουση απέχει πολύ από τις δυνατότητες του Su-57. Με αξιοσημείωτη εξαίρεση τις ισραηλινές εισβολές και πιθανώς τις τουρκικές δυνάμεις ακριβώς πέρα από τα σύνορα προς τα βόρεια, το Su-57 στη Συρία δεν πλησιάζει ούτε στο ελάχιστο από το να δείξει περισσότερο από ένα ασήμαντο κλάσμα των δυνατοτήτων του.
Παρόλο που δεν χρειάζεται τίποτα λιγότερο από έναν σχεδόν όμοιο αντίπαλο για να λάμψει πραγματικά το Su-57, μια κατάσταση που ελπίζουμε ότι θα αποφύγουμε, η ειδική στρατιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία προσφέρει πολύ περισσότερες ευκαιρίες και επιλογές για το προηγμένο τζετ, παρόλο που η ερειπωμένη αεροπορία της Ουκρανίας έκανε τη χρήση ακόμη και του Su-35 ως «υπερβολή». Από την άλλη πλευρά, η Ουκρανία έχει, ή ακριβέστερα, είχε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο προηγμένα δίκτυα αεράμυνας στην Ευρώπη, αν όχι στον κόσμο. Με τη χώρα να κληρονομεί περίπου το 30% του τεράστιου σοβιετικού στρατού, μακράν τη μεγαλύτερη και πιο ισχυρή ένοπλη δύναμη στην ιστορία του ανθρώπου, με ιδιαίτερη έμφαση στα προηγμένα συστήματα αεράμυνας, η Ουκρανία βρίθει με συστήματα που κυμαίνονταν από Strela-10 έως διάφορες τροποποιήσεις του άλλοτε ασυναγώνιστου S-300.
Σε ένα τέτοιο αμφισβητούμενο περιβάλλον, ο ρωσικός στρατός κατάφερε να επιτύχει σχεδόν απόλυτη αεροπορική υπεροχή μέσα σε λίγες μέρες. Στα τέλη Φεβρουαρίου, είχαμε πολλές πηγές και βίντεο που έδειχναν τη χρήση σχεδόν όλων των τύπων ρωσικών αεροσκαφών, εκτός από έναν - το Su-57. Εκτός από μια περίπτωση όπου ένα μαχητικό-βομβαρδιστικό Su-34 παρερμηνεύτηκε με ένα Su-57, το τελευταίο δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ ότι συμμετείχε στην ειδική επιχείρηση. Ωστόσο, οι πιο πρόσφατες πηγές επιβεβαιώνουν ότι το αεροσκάφος δεν επιχειρεί μόνο στην Ουκρανία, αλλά τουλάχιστον από τις 11 Μαρτίου ή πιθανώς ακόμη και από τις 24 Φεβρουαρίου. υπάρχουν ακόμη αρκετά από αυτά για χρήση στην Ουκρανία.
Πώς ακριβώς θα μπορούσε ο ρωσικός στρατός να χρησιμοποιεί το Su-57; Μια ολόκληρη ξεχωριστή ανάλυση θα απαιτούσε την ανάλυση των δυνατοτήτων του τζετ, επομένως, εκτός από μερικές λεπτομέρειες, δε θα είναι το επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας σε αυτή την περίπτωση. Όπως όλοι γνωρίζουμε, το Su-57 είναι ένα τζετ πέμπτης γενιάς, αν και ήδη ξεπερνά αυτή την ονομασία ακόμη και τώρα, αλλά σχεδόν πλήρως με το νέο Su-57M που βρίσκεται στα τελευταία στάδια ανάπτυξης. Οι δυνατότητές του περιλαμβάνουν stealth/LO (χαμηλή παρατηρησιμότητα), προηγμένους αισθητήρες και σύντηξη αισθητήρων, νέα αεροηλεκτρονικά, νέα ραντάρ, μη επανδρωμένη πτήση, κατευθυνόμενη ενέργεια και υπερηχητικά όπλα, μεταξύ πολλών άλλων. Παρά αυτές τις ιδιότητες που ουσιαστικά κανένα άλλο αεριωθούμενο αεροσκάφος δεν διαθέτει, το Su-57 είναι σημαντικά λιγότερο δαπανηρό από τα δυτικά αντίστοιχά του, με λιγότερη υλικοτεχνική καταπόνηση και απλούστερη συντήρηση.
Όπως είναι φυσικό, ο κίνδυνος κατάρριψης του τζετ είναι πάντα υπαρκτός, όπως συνέβη με το αμερικανικό F-117A, το οποίο καταρρίφθηκε πάνω από τη Σερβία, που θεωρούνταν το απόγειο της μηχανικής αεροσκαφών εκείνη την εποχή. Όμως, αυτό είναι ένα ρίσκο που αξίζει να το πάρεις, καθώς η Ρωσία απωθεί την πολεμική «αμυντική συμμαχία» που καταπατάει τα σύνορά της. Για να αποτρέψουν περαιτέρω οπλισμό του καθεστώτος του Κιέβου, οι Ρωσικές Αεροδιαστημικές Δυνάμεις (VKS) στοχεύουν αποστολές όπλων από τη Δύση και συγκεντρώσεις στρατευμάτων του καθεστώτος του Κιέβου. Το Su-57 χρησιμοποιεί τους προηγμένους αισθητήρες του για τη μετάδοση πληροφοριών σε άλλες λιγότερο προηγμένες πλατφόρμες, όπως το Su-34 και το Su-30SM. Με αυτόν τον τρόπο, οι VKS λαμβάνουν κορυφαία δεδομένα ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης), χωρίς να διακινδυνεύουν άλλα πιο ευάλωτα περιουσιακά στοιχεία.
Εκτός από την παροχή ζωτικής σημασίας πληροφοριών για το πεδίο μάχης, το Su-57 μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει μια πληθώρα προηγμένων όπλων, ειδικά σε αποστολές SEAD (καταστολή της εχθρικής αεράμυνας), οι οποίες εξακολουθούν να είναι ζωτικής σημασίας, καθώς οι δυνάμεις του καθεστώτος του Κιέβου εξακολουθούν να λειτουργούν πολλά συστήματα αεράμυνας και επίσης παρέχονται ενεργά νέα από την πολιτική Δύση. Το Su-57 μπορεί να χρησιμοποιήσει τα Kh-38M (συμπεριλαμβανομένης της παραλλαγής Kh-36) όπλα επιφανείας-αέρος (τόσο εκδόσεις πυραύλων όσο και κατευθυνόμενων βομβών), καθώς και τους πυραύλους κρουζ Kh-59 (όλες τις παραλλαγές τους). Το τελευταίο είναι ιδιαίτερα χρήσιμο, καθώς είναι φθηνότερο από τον θρυλικό πλέον πύραυλο κρουζ «Kalibr» που χρησιμοποιεί το ρωσικό ναυτικό.
Επίσης, το Su-57 μπορεί να μεταφέρει 4-6 τέτοιους πυραύλους στον εσωτερικό του χώρο όπλων. Επιπλέον, υπάρχει ο πύραυλος υψηλής ταχύτητας κατά της ακτινοβολίας Kh-58, ειδική έκδοση του οποίου έχει τροποποιηθεί ώστε να μεταφέρεται από το Su-57. Ο πύραυλος είναι ζωτικής σημασίας για την καταστροφή του εκτεταμένου δικτύου ραντάρ των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου που χρησιμοποιείται για την παρατήρηση και την απόκτηση στόχων για τα συστήματα αεράμυνας μεσαίου έως μεγάλου βεληνεκούς.
Συμπερασματικά, το Su-57 στην πλήρη ισχύ του είναι σίγουρα μια «υπερβολή», ακόμη και ενάντια σε μια χώρα όπως η Ουκρανία. Ωστόσο, η σύγκρουση παρέχει επίσης μια ευκαιρία που θα μπορούσε να είναι μια φορά στη ζωή για να δοκιμαστούν τέτοιες προηγμένες πλατφόρμες Παρέχει επίσης ώθηση στους εθνικούς αμυντικούς θεσμούς, οι οποίοι εργάζονται όλο το εικοσιτετράωρο για να διασφαλίσουν ότι η Ρωσία είναι ασφαλής από πιθανές απόπειρες να την βάλουν σε κίνδυνο, όπως συνέβη με πολλές άλλες προσπάθειες στο Έτσι, το Su-57 χρησιμεύει ως ένα ακόμη προειδοποιητικό σημάδι για κάθε πιθανό επιτιθέμενο που είναι αρκετά ανόητος ώστε να υποτιμήσει τη Ρωσία και την τεχνολογική της ικανότητα.