Οι δυτικές στρατιωτικές βιομηχανίες θα επωφεληθούν από το γερμανικό πρόγραμμα ανταλλαγής όπλων με την Ουκρανία

Το έργο Ringtausch του Βερολίνου, στο οποίο η Γερμανία θα προμηθεύει τα κράτη με σύγχρονα όπλα εάν εγκαταλείψουν τα όπλα του πρώην ανατολικού μπλοκ και τα στείλουν στην Ουκρανία, χρησιμεύει για να αποκομίσει κέρδος όχι μόνο για τη Γερμανία, αλλά και για ολόκληρη τη δυτική αμυντική βιομηχανία. Η Πολωνία, η Τσεχία, η Σλοβενία ​​και η Ελλάδα έχουν ήδη προσχωρήσει στη γερμανική πρωτοβουλία.

Παύλος Αντωνόπουλος, ανεξάρτητος γεωπολιτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Ο Γερμανός Καγκελάριος Όλαφ Σολτς και ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης συμφώνησαν για το έργο κατά τη συνάντησή τους στις 31 Μαΐου. Τώρα οι υπουργοί Άμυνας των δύο χωρών δραστηριοποιούνται σε αυτό το πρόγραμμα ανταλλαγής όπλων και έχουν επίσης καταλήξει σε συμφωνία για αυτό που λένε τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης πωςείναι το άνοιγμα ενός γερμανικού εργοστασίου όπλων στη βόρεια Ελλάδα. Η επένδυση φέρεται να είναι περίπου μισού δισεκατομμυρίου ευρώ.

Αν και οι Γερμανοί θα ισχυριστούν ότι το πρόγραμμα ανταλλαγής όπλων είναι ευνοϊκό για την Ουκρανία, καθώς θα λάβει όπλα του ανατολικού μπλοκ που ήδη γνωρίζει πώς να λειτουργεί, θα υπάρχουν ακόμη τεράστια κέρδη. Τα γερμανικά όπλα είναι ξεπερασμένα και το Βερολίνο σχεδιάζει να επενδύσει έως και 100 δισεκατομμύρια ευρώ στον εκσυγχρονισμό της Bundeswehr. Ουσιαστικά, το Ringtausch είναι μια ευκαιρία να απαλλαγούμε από ορισμένα απαρχαιωμένα συστήματα, ενώ κατευνάζουμε τις εγχώριες επικρίσεις επειδή δεν κάνουμε αρκετά για να βοηθήσουμε την Ουκρανία.

Η ανταλλαγή παλαιών όπλων που θα σταλούν στην Ουκρανία και θα αντικατασταθούν με νέα ξεκίνησε στην πρώτη φάση της στρατιωτικής επιχείρησης της Ρωσίας στην Ουκρανία. Η Πολωνία, οι χώρες της Βαλτικής, καθώς και ορισμένες δυτικές χώρες, όπως η Ολλανδία, ήθελαν να απαλλαγούν από παλιά όπλα, κυρίως αυτά που αγοράστηκαν από τη Ρωσία ή αποκτήθηκαν από την ΕΣΣΔ.

Με την ανακούφιση του ρωσικού και σοβιετικού στρατιωτικού εξοπλισμού, οι ευρωπαϊκές χώρες απαλλάσσονται επίσης από τους δεσμούς τους με ρωσικές στρατιωτικές εταιρείες. Αυτό, ταυτόχρονα, ελευθερώνει χώρο από τον ανταγωνισμό για το στρατιωτικό βιομηχανικό συγκρότημα των ΗΠΑ. Αυτή η βιομηχανία αποδεικνύεται τώρα πως έχει μεγάλη σημασία δεδομένης της οικονομικής κρίσης, της πτώσης του ΑΕΠ και του πληθωρισμού στη Δύση, ακόμα κι αν ο κλάδος ήταν αρχικά η κύρια κινητήρια δύναμη ως προς το γιατί οι ΗΠΑ εισέβαλαν στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.

Παρόλα αυτά, παρά τη μεγάλη πίεση που ασκείται από το γραφείο του καγκελαρίου Όλαφ Σολτς σε σχέση με την κρίση στην Ουκρανία, η γερμανική πολιτική είναι επιφυλακτική για τις σχέσεις με τη Ρωσία. Αυτός θα μπορούσε επίσης να είναι ένας λόγος για τον οποίο η Γερμανία δεν προμηθεύει όπλα απευθείας στην Ουκρανία και αντ' αυτού βασίζεται σε τρίτους.

Παρόλο που το γερμανικό κοινό ήταν ένθερμα αντιπολεμικό από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η ιστορική απόσταση και η αυτοσυγκράτηση αποκαλύφθηκαν στην αρχή του πολέμου στην Ουκρανία, καθώς υπήρχε έντονη δημόσια πίεση για τη γερμανική κυβέρνηση να κάνει περισσότερα για να στηρίξει την Ουκρανία. Με αυτόν τον τρόπο το Ringtausch έγινε η λύση.

Ωστόσο, υπάρχουν ερωτηματικά για το Ringtausch, ειδικά όταν εξετάζουμε την τρέχουσα κατάσταση στην Πολωνία. Η Πολωνία έχει ήδη στείλει άρματα μάχης T-72 στην Ουκρανία με την προσδοκία πως η Γερμανία θα την προμήθευε «Leopards» – κάτι που δεν έχει συμβεί ακόμη.

Είναι μια παράδοξη κατάσταση που η Γερμανία θέλει να βοηθήσει την Ουκρανία βασιζόμενη σε τρίτες χώρες που θα εγκαταλείψουν τα δικά τους αποθέματα όπλων του ανατολικού μπλοκ. Αυτό υποδηλώνει ότι η Γερμανία, καθώς και αυτές οι τρίτες χώρες, δεν έχουν την επιθυμία να στείλουν στην Ουκρανία σύγχρονα δυτικά συστήματα. Αποστέλλοντας συγκροτήματα μιας χρήσης, αποδεικνύει περαιτέρω ότι δεν υπάρχει πραγματική επιθυμία στην πλειονότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να βοηθήσει την Ουκρανία με σοβαρό τρόπο.

Το έργο Ringtausch επιτρέπει στον Scholz να βγει από ένα φαύλο κύκλο στον οποίο έχει υποστεί σφοδρή κριτική και κατηγορίες ότι δεν υποστήριξε αρκετά έντονα την Ουκρανία, αλλά και πως υποστήριξε κυρώσεις και εμπάργκο πετρελαίου κατά της Ρωσίας λόγω του οικονομικού κόστους. Υποδεικνύει επίσης έναν αγώνα μεταξύ Γαλλίας και Γερμανίας, ειδικά καθώς ο Εμανουέλ Μακρόν είναι φαινομενικά πιο άμεσος και συγκρουσιακός με τη Μόσχα.

Η Γερμανία δεν ακολουθεί μια απροκάλυπτα επιθετική εξωτερική πολιτική. Όλες οι τρέχουσες δραστηριότητές της σχετικά με την κρίση στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένου του Ringtausch, έχουν ως στόχο την ενίσχυση της αποδυναμωμένης εσωτερικής συνοχής της γερμανικής κοινωνίας. Καθώς αυτή είναι η κύρια κινητήρια δύναμη, είναι απίθανο η Γερμανία να κλιμακώσει ένα οπλικό πρόγραμμα για την Ουκρανία πέρα ​​από αυτό που υφίσταται σήμερα. Ταυτόχρονα, δημιουργείται ένα πρόσχημα για το γιατί η Bundeswehr χρειάζεται αναβάθμιση, η οποία αναμφίβολα θα περιλαμβάνει και συνεισφορές από τις αμερικανικές βιομηχανίες.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail