Του Ζαχαρία Μυτιληνιού
Δε θα κάτσω να αυτοδιαφημιστώ σχετικά με το χρόνο απόπλου τους 4ου γεωτρύπανου της Τουρκίας. Απλά μαθηματικά ήταν ο υπολογισμός του χρόνου και τίποτα παραπάνω. Όταν 2 μήνες πριν έγραψα για το διάστημα 13/7 έως 20/7 δεν ήμουν ούτε μέντιουμ ούτε χαρτορίχτα. Εμπιστεύτηκα το μοτίβο που ακολουθεί ο Τούρκος από το οποίο ουδέποτε παρεκκλίνει.
Το πρόβλημα μου είναι άλλο. Νομικό, ΑΡΑ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ, που θα κρίνει την επόμενη μέρα από τη λήξη των θερμΩΝ επεισοδίων με την Τουρκία.
Η Ελλάδα ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ έχει ΑΟΖ επίσημα και αναγνωρισμένα ΜΟΝΟΝ με την ΙΤΑΛΙΑ και αυτό με αστερίσκους ως προς το νότιο και το βόριο όριο (Τριεθνές Ιταλίας Αλβανίας Ελλάδας και Ιταλίας Λιβύης Ελλάδας αντίστοιχα).
Με την Αίγυπτο έχουμε ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΘΑΛΑΣΣΙΑΣ ΟΡΙΟΘΕΤΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ και σε καμία περίπτωση ΑΟΖ. Για την ακρίβεια η ΕλληνοΑιγυπτιακή συμφωνία του 2020 ΡΗΤΑ ορίζει ότι η συμφωνία αυτή δεσμεύει τα δύο κράτη ότι εφόσον προχωρήσουν σε οριοθέτηση ΑΟΖ θα πρέπει προτού καταλήξει σε συμφωνία με τρίτο κράτος να διαβουλευθεί και να ενημερώσει το άλλο μέρος της Συμφωνίας.
Η ερώτηση μου ή καλύτερα η ανησυχία έγκειται στο τι θα πράξει η ελληνική κυβέρνηση σε περίπτωση που η Τουρκίας σε τρεις περίπου εβδομάδες δώσει εντολή στο 4ο γεωτρύπανο της να κατευθυνθεί στην περιοχή που η ίδια έχει ανακηρύξει την παράνομη ΑΟΖ νότια της Κρήτης και δυτικά από το πρώτο σημείο βάσης της ΕλληνοΑιγυπτιακής Συμφωνίας. Δηλαδή εάν τρυπήσει ΝοτιοΔυτικά της Ιεράπετρας.
Η ανησυχία μου αυτή έρχεται σε συνέχεια της πολιτικής που ακολούθησε το καλοκαίρι του 2020 που επέτρεψε το ORUC REIS να πραγματοποιήσει έρευνες μέχρι και 6,25 χιλιόμετρα από Ελληνικά νησιά του Συμπλέγματος του Καστελλορίζου χωρίς καν να παρενοχληθεί το τουρκικό ερευνητικό. Τώρα τι θα κάνουν θα το αφήσουν να τρυπήσει και να δημιουργήσει defacto καταστάσεις στο Λιβυκό Πέλαγος εκεί μάλιστα που ΞΕΚΑΘΑΡΑ ακόμα και πιο ανόητος καταλαβαίνει ότι δεν τίθεται ζήτημα γκρίζων ζωνών;
Δυστυχώς και αυτό το απευθύνω προς μερικούς που νομίζουν ότι τα πράγματα είναι απλά, στην επόμενη μέρα δύο πράγματα θα μετράνε. Τα τετελεσμένα από ένα ή περισσότερα θερμά επεισόδια και η νομιμότητα των κινήσεων και αυτή τη στιγμή στο ζήτημα "νομιμοφάνεια" έχουμε μεγάλο πρόβλημα.
Η Ελλάδα είναι ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ανάγκη ώστε να μην βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο τους προσεχείς μήνες να προβεί σε ανακήρυξη έστω κα μονομερώς (όπως έκανε άλλωστε και η Κύπρος και δεν άνοιξε ρουθούνι) της ΑΟΖ στο Αιγαίο (συμπεριλαμβανομένου του Συμπλέγματος του Καστελλορίζου) και ΚΥΡΙΩΣ του Λιβυκού Πελάγους (Νότια της Κρήτης), πριν είναι πολύ αργά.
ΥΓ Έστω υπόψη ότι στο σημείο που περιγράφω (δλδ στην περιοχή νοτίως μεταξύ της Ιεράπετρας και της Γαύδου) υπάρχει ενδεχομένως το μεγαλύτερο μέρος των κοιτασμάτων της λεκάνης του Ηροδότου και της περιοχής της Ανατολικής Μεσογειακής Ράχης.