 |
| pixabay / ELG2 |
Αναστάσιος Λαυρέντζος
Μπορούσε λοιπόν η Ελλάδα να έχει αποφύγει την αποστολή όπλων κατά της Ρωσίας, η οποία την εμπλέκει βαθιά στον πόλεμο. Παρ’ όλα αυτά η ελληνική κυβέρνηση κάνει για δεύτερη φορά το ίδιο λάθος, στέλνοντας τεθωρακισμένα οχήματα μάχης κατά της Ρωσίας.
Δημιουργεί έτσι η ελληνική κυβέρνηση μια μόνιμη εχθρότητα με μια μεγάλη πυρηνική δύναμη, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για τα ελληνικά συμφέροντα, αλλά και για την πολυάριθμη ελληνική ομογένεια στη ΝΑ Ουκρανία, η οποία ζει σε περιοχές που περνούν υπό ρωσικό έλεγχο.
Το χειρότερο δε είναι ότι αυτή τη φορά η ελληνική κυβέρνηση αποστέλλει αυτά τα όπλα, χωρίς να ενημερώσει τον ελληνικό λαό, περιμένοντας άραγε τί; Ότι μέσω του ελέγχου που ασκεί στην ενημέρωση θα κρατηθεί μυστικό; Φτάνουμε έτσι να το μαθαίνουμε από το στόμα των Γερμανών, γεγονός το οποίο εκθέτει ακόμη περισσότερο την ελληνική κυβέρνηση, η οποία φαίνεται ότι δεν τολμά να ανακοινώσει τις πολιτικές της επιλογές.
Την ίδια ώρα, η Τουρκία πουλάει drones στην Ουκρανία, δεν συμμετέχει στις κυρώσεις, παριστάνει τον διαμεσολαβητή και προσπαθεί να επωφεληθεί οικονομικά, σπάζοντας κάτω από το τραπέζι το εμπάργκο των Δυτικών στη Ρωσία. Το «επιχείρημα» ότι θα αντικαταστήσουμε τα άρματα που στέλνουμε κατά της Ρωσίας με νεότερης κατασκευής γερμανικά, είναι μάλλον αστείο.
Και ένα τελευταίο ερώτημα, καθαρά ρητορικό: Όλοι αυτοί που μας λένε να υποχωρήσουμε στην Τουρκία, γιατί «δεν αξίζει να κάνουμε πόλεμο για το Αιγαίο», δεν ανησυχούν άραγε για το γεγονός ότι στέλνουμε ρωσικά όπλα κατά της Ρωσίας;