 |
| Dusan_Cvetanovic / pixabay |
Rachel Marsden - RT / Παρουσίαση Freepen.gr
Το να συστήνει η ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ψηφίσει το μπλοκ των 27 μελών για να ορίσει την Ουκρανία ως υποψήφια για ενδεχόμενη ένταξη είναι σαν να παρουσιάζεις τον άτακτο νέο σου αρραβωνιαστικό στους γονείς σου, οι οποίοι χαμογελούν ψεύτικα, γνωρίζοντας ότι οι πιθανότητες είναι ελάχιστες να τα καταφέρεις στη διάδρομη ως ζευγάρι.
Ακόμα χειρότερα, θα ήταν σαν να τους εξηγούσατε: «Μπορώ να τον αλλάξω/φτιάξω!» Εν τω μεταξύ, ξέρετε πως είναι πολύ λιγότερο ελκυστικός σύντροφος από τους προηγούμενους σας, με τους οποίους δεν καταφέρατε να πάτε ως το τέλος.
Από τη μία πλευρά, η Πρόεδρος της ΕΕ, Ursula von der Leyen, επαίνεσε τις δυνατότητες της χώρας, βασιζόμενη κυρίως σε προβολές και ευσεβείς πόθους: «Η Ουκρανία έχει δείξει ξεκάθαρα τη φιλοδοξία και την αποφασιστικότητά της να ανταποκριθεί στις ευρωπαϊκές αξίες και πρότυπα».
Έκανε αυτή τη δήλωση την ίδια εβδομάδα που το καθεστώς Volodymyr Zelensky απαγόρευσε το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης της χώρας. Αλλά τουλάχιστον αναγνώρισε πως η χώρα θα έπρεπε να «διενεργήσει μια σειρά από σημαντικές μεταρρυθμίσεις».
Δεν το λες! Ίσως το να μην κλείσουμε τα μάτια στους Νεοναζί ή να μην τους εντάξουμε στον στρατό της χώρας, να ήταν μια αρχή. Ακόμη και το Freedom House που χρηματοδοτείται από την αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί τον «ακροδεξιό εξτρεμισμό» ως «απειλή για την ουκρανική δημοκρατία», επικαλούμενο επιδείξεις δύναμης πριν από την τρέχουσα σύγκρουση που έχουν μείνει «εντελώς ατιμώρητες από τις αρχές». Σύμφωνα με την έκθεση, «οι δραστηριότητές τους αμφισβητούν τη νομιμότητα του κράτους, υπονομεύουν τους δημοκρατικούς θεσμούς του και δυσφημούν τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου της χώρας».
Ο ρόλος της ίδιας της Δύσης στον εξοπλισμό και την εκπαίδευση νεοναζί μαχητών που υπηρετούν τώρα στον ουκρανικό στρατό, θα πρέπει επίσης να αποτελεί εμπόδιο για την είσοδο στο μπλοκ. «Η διαφθορά θα μπορούσε να σημαίνει ότι η Ουκρανία θα χάσει μια μελλοντική ειρήνη», έγραψε πρόσφατα ένας Ευρωπαίος ειδικός του Ατλαντικού Συμβουλίου στο περιοδικό Foreign Policy. Άλλοι δυτικοί εμπειρογνώμονες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στο Ινστιτούτο CATO της Ουάσιγκτον, έχουν επισημάνει το «ξέπλυμα» της διαφθοράς της Ουκρανίας από τη Δύση.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, πριν επισκεφθεί τον Ζελένσκι στο Κίεβο με τους Γερμανούς και Ιταλούς ομολόγους του την περασμένη εβδομάδα, αναγνώρισε ότι η πραγματική ένταξη θα χρειαζόταν «αρκετές δεκαετίες». Ως παρηγορητικό έπαθλο, ο Μακρόν πρότεινε τη δημιουργία ενός είδους «παιδικού τραπεζιού» για την Ουκρανία και άλλα πιθανά υποψήφια έθνη στην ΕΕ, τα οποία αποκαλεί «πολιτική κοινότητα της ΕΕ». Θα υπάρχουν ζωάκια με μπαλόνια, ζωγραφική προσώπου και κινούμενα σχέδια στις χαρτοπετσέτες στις συναντήσεις του συλλόγου;
Οπότε, η Ουκρανία είναι σίγουρα αυτό που θα μπορούσατε να ονομάσετε «fixer upper [κάτι που χρειάζεται επισκευές]», αλλά ο Ζελένσκι θα ήθελε όλοι να γνωρίζουν ότι είναι ήδη έτοιμη. «Αποδεικνύουμε καθημερινά ότι είμαστε ήδη μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης», δήλωσε ο Ζελένσκι τη Δευτέρα.
Ξεχάστε αυτά τα δυτικά όπλα με κακή παρακολούθηση που επιπλέουν γύρω από την Ουκρανία μαζί με τους ξένους μισθοφόρους μαχητές. Η Ουκρανία είναι σαφώς έτοιμη αυτήν την στιγμή για την πλήρη ένταξη στην ΕΕ! Ο Ζελένσκι είναι έτοιμος να αποδράσει στο Λας Βέγκας με έναν γάμο του Έλβις!
Ακριβώς επειδή ο Zelensky φλερτάρεται πολύ αυτήν την στιγμή δεν σημαίνει ότι τελικά θα του επιτραπεί να κόψει το μπροστινό μέρος του βελούδινου σχοινιού στο Club EU. Η Τουρκία, σύμμαχος του ΝΑΤΟ, υπέβαλε αίτηση στην προκάτοχο της ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα το 1987, και αναγνωρίστηκε ως υποψήφια χώρα το 1999, και εξακολουθεί να μην είναι μέλος. Η Τουρκία επέτρεψε επίσης στις χώρες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ να δημιουργήσουν στρατιωτικές βάσεις εντός της επικράτειάς της για τους δυτικούς πολέμους στη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Έχει επίσης σώσει την ΕΕ από τον κατακλυσμό από μετανάστες που εκτοπίστηκαν από δυτικές στρατιωτικές επεμβάσεις στην Αφρική, κρατώντας τους σε καταυλισμούς στα σύνορα ΕΕ-Τουρκίας. Προφανώς αυτό δεν είναι ακόμα αρκετό για τις Βρυξέλλες. Όταν ρωτήθηκε αυτή την εβδομάδα για τις προοπτικές της Άγκυρας να ενταχθεί στο μπλοκ, η φον ντερ Λάιεν απάντησε ότι «δεν υπάρχει πρόοδος».
Η ΕΕ επικαλέστηκε το «ρεκόρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» της Τουρκίας για να δικαιολογήσει τη θέση της και η Ουκρανία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την ίδια μοίρα. «Η ατιμωρησία για τα βασανιστήρια παρέμενε ενδημική. Η βία με βάση το φύλο παρέμεινε ευρέως διαδεδομένη», σημείωσε η Διεθνής Αμνηστία, στην έκθεσή της το 2021 για την Ουκρανία. Υπάρχει επίσης το θέμα του Κιέβου που πέρασε τα τελευταία οκτώ χρόνια παρενοχλώντας και επιτιθέμενο στους δικούς του Ρωσόφωνους στο Ντονμπάς.
Φυσικά, υπάρχει πάντα η πιθανότητα η ΕΕ να βιαστεί να εγκρίνει την ένταξη της Ουκρανίας, φτύνοντας τόσο τις δικές της αξίες και πρότυπα, όσο και την Τουρκία. Αλλά τότε γιατί να μπείτε στον κόπο να προσποιηθείτε ότι υπάρχουν οποιεσδήποτε απαιτήσεις πέρα από το να έχετε απλώς μια καθαρά πολιτική ατζέντα ή μια ατζέντα δημοσίων σχέσεων;
Το κόστος της διεύρυνσης της ΕΕ είχε επίσης αναφερθεί στο παρελθόν ως λόγος για τον οποίο το μπλοκ δεν επεκτάθηκε ταχύτερα. Με άλλα λόγια, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και οι λίγοι άλλοι καθαροί δωρητές στο μπλοκ απλά δεν έχουν την πολυτέλεια να πληρώσουν για όλους τους καθαρούς αποδέκτες. Και η Ουκρανία θα ήταν ένα μεγάλο κόστος για τους φορολογούμενους στις χώρες που πληρώνουν το λογαριασμό.
Οι Δυτικοευρωπαίοι πληρώνουν ήδη υψηλό τίμημα ως αποτέλεσμα της ανάμειξης των ηγετών τους στην Ουκρανία, η οποία κορυφώθηκε στην τρέχουσα σύγκρουση με τη Ρωσία και προκάλεσε την έκρηξη του κόστους ζωής. Η ΕΕ πραγματικά δεν έχει την πολυτέλεια να το επισημοποιήσει με την Ουκρανία. Λοιπόν, οι Βρυξέλλες θα συνεχίσουν να επιβάλλουν το Κίεβο ή θα κάνουν το βήμα και θα ανησυχούν για τις συνέπειες αργότερα;
Ακόμα χειρότερα, θα ήταν σαν να τους εξηγούσατε: «Μπορώ να τον αλλάξω/φτιάξω!» Εν τω μεταξύ, ξέρετε πως είναι πολύ λιγότερο ελκυστικός σύντροφος από τους προηγούμενους σας, με τους οποίους δεν καταφέρατε να πάτε ως το τέλος.
Από τη μία πλευρά, η Πρόεδρος της ΕΕ, Ursula von der Leyen, επαίνεσε τις δυνατότητες της χώρας, βασιζόμενη κυρίως σε προβολές και ευσεβείς πόθους: «Η Ουκρανία έχει δείξει ξεκάθαρα τη φιλοδοξία και την αποφασιστικότητά της να ανταποκριθεί στις ευρωπαϊκές αξίες και πρότυπα».
Έκανε αυτή τη δήλωση την ίδια εβδομάδα που το καθεστώς Volodymyr Zelensky απαγόρευσε το μεγαλύτερο κόμμα της αντιπολίτευσης της χώρας. Αλλά τουλάχιστον αναγνώρισε πως η χώρα θα έπρεπε να «διενεργήσει μια σειρά από σημαντικές μεταρρυθμίσεις».
Δεν το λες! Ίσως το να μην κλείσουμε τα μάτια στους Νεοναζί ή να μην τους εντάξουμε στον στρατό της χώρας, να ήταν μια αρχή. Ακόμη και το Freedom House που χρηματοδοτείται από την αμερικανική κυβέρνηση θεωρεί τον «ακροδεξιό εξτρεμισμό» ως «απειλή για την ουκρανική δημοκρατία», επικαλούμενο επιδείξεις δύναμης πριν από την τρέχουσα σύγκρουση που έχουν μείνει «εντελώς ατιμώρητες από τις αρχές». Σύμφωνα με την έκθεση, «οι δραστηριότητές τους αμφισβητούν τη νομιμότητα του κράτους, υπονομεύουν τους δημοκρατικούς θεσμούς του και δυσφημούν τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου της χώρας».
Ο ρόλος της ίδιας της Δύσης στον εξοπλισμό και την εκπαίδευση νεοναζί μαχητών που υπηρετούν τώρα στον ουκρανικό στρατό, θα πρέπει επίσης να αποτελεί εμπόδιο για την είσοδο στο μπλοκ. «Η διαφθορά θα μπορούσε να σημαίνει ότι η Ουκρανία θα χάσει μια μελλοντική ειρήνη», έγραψε πρόσφατα ένας Ευρωπαίος ειδικός του Ατλαντικού Συμβουλίου στο περιοδικό Foreign Policy. Άλλοι δυτικοί εμπειρογνώμονες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων στο Ινστιτούτο CATO της Ουάσιγκτον, έχουν επισημάνει το «ξέπλυμα» της διαφθοράς της Ουκρανίας από τη Δύση.
Ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν, πριν επισκεφθεί τον Ζελένσκι στο Κίεβο με τους Γερμανούς και Ιταλούς ομολόγους του την περασμένη εβδομάδα, αναγνώρισε ότι η πραγματική ένταξη θα χρειαζόταν «αρκετές δεκαετίες». Ως παρηγορητικό έπαθλο, ο Μακρόν πρότεινε τη δημιουργία ενός είδους «παιδικού τραπεζιού» για την Ουκρανία και άλλα πιθανά υποψήφια έθνη στην ΕΕ, τα οποία αποκαλεί «πολιτική κοινότητα της ΕΕ». Θα υπάρχουν ζωάκια με μπαλόνια, ζωγραφική προσώπου και κινούμενα σχέδια στις χαρτοπετσέτες στις συναντήσεις του συλλόγου;
Οπότε, η Ουκρανία είναι σίγουρα αυτό που θα μπορούσατε να ονομάσετε «fixer upper [κάτι που χρειάζεται επισκευές]», αλλά ο Ζελένσκι θα ήθελε όλοι να γνωρίζουν ότι είναι ήδη έτοιμη. «Αποδεικνύουμε καθημερινά ότι είμαστε ήδη μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης», δήλωσε ο Ζελένσκι τη Δευτέρα.
Ξεχάστε αυτά τα δυτικά όπλα με κακή παρακολούθηση που επιπλέουν γύρω από την Ουκρανία μαζί με τους ξένους μισθοφόρους μαχητές. Η Ουκρανία είναι σαφώς έτοιμη αυτήν την στιγμή για την πλήρη ένταξη στην ΕΕ! Ο Ζελένσκι είναι έτοιμος να αποδράσει στο Λας Βέγκας με έναν γάμο του Έλβις!
Ακριβώς επειδή ο Zelensky φλερτάρεται πολύ αυτήν την στιγμή δεν σημαίνει ότι τελικά θα του επιτραπεί να κόψει το μπροστινό μέρος του βελούδινου σχοινιού στο Club EU. Η Τουρκία, σύμμαχος του ΝΑΤΟ, υπέβαλε αίτηση στην προκάτοχο της ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα το 1987, και αναγνωρίστηκε ως υποψήφια χώρα το 1999, και εξακολουθεί να μην είναι μέλος. Η Τουρκία επέτρεψε επίσης στις χώρες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ να δημιουργήσουν στρατιωτικές βάσεις εντός της επικράτειάς της για τους δυτικούς πολέμους στη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Έχει επίσης σώσει την ΕΕ από τον κατακλυσμό από μετανάστες που εκτοπίστηκαν από δυτικές στρατιωτικές επεμβάσεις στην Αφρική, κρατώντας τους σε καταυλισμούς στα σύνορα ΕΕ-Τουρκίας. Προφανώς αυτό δεν είναι ακόμα αρκετό για τις Βρυξέλλες. Όταν ρωτήθηκε αυτή την εβδομάδα για τις προοπτικές της Άγκυρας να ενταχθεί στο μπλοκ, η φον ντερ Λάιεν απάντησε ότι «δεν υπάρχει πρόοδος».
Η ΕΕ επικαλέστηκε το «ρεκόρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» της Τουρκίας για να δικαιολογήσει τη θέση της και η Ουκρανία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την ίδια μοίρα. «Η ατιμωρησία για τα βασανιστήρια παρέμενε ενδημική. Η βία με βάση το φύλο παρέμεινε ευρέως διαδεδομένη», σημείωσε η Διεθνής Αμνηστία, στην έκθεσή της το 2021 για την Ουκρανία. Υπάρχει επίσης το θέμα του Κιέβου που πέρασε τα τελευταία οκτώ χρόνια παρενοχλώντας και επιτιθέμενο στους δικούς του Ρωσόφωνους στο Ντονμπάς.
Φυσικά, υπάρχει πάντα η πιθανότητα η ΕΕ να βιαστεί να εγκρίνει την ένταξη της Ουκρανίας, φτύνοντας τόσο τις δικές της αξίες και πρότυπα, όσο και την Τουρκία. Αλλά τότε γιατί να μπείτε στον κόπο να προσποιηθείτε ότι υπάρχουν οποιεσδήποτε απαιτήσεις πέρα από το να έχετε απλώς μια καθαρά πολιτική ατζέντα ή μια ατζέντα δημοσίων σχέσεων;
Το κόστος της διεύρυνσης της ΕΕ είχε επίσης αναφερθεί στο παρελθόν ως λόγος για τον οποίο το μπλοκ δεν επεκτάθηκε ταχύτερα. Με άλλα λόγια, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και οι λίγοι άλλοι καθαροί δωρητές στο μπλοκ απλά δεν έχουν την πολυτέλεια να πληρώσουν για όλους τους καθαρούς αποδέκτες. Και η Ουκρανία θα ήταν ένα μεγάλο κόστος για τους φορολογούμενους στις χώρες που πληρώνουν το λογαριασμό.
Οι Δυτικοευρωπαίοι πληρώνουν ήδη υψηλό τίμημα ως αποτέλεσμα της ανάμειξης των ηγετών τους στην Ουκρανία, η οποία κορυφώθηκε στην τρέχουσα σύγκρουση με τη Ρωσία και προκάλεσε την έκρηξη του κόστους ζωής. Η ΕΕ πραγματικά δεν έχει την πολυτέλεια να το επισημοποιήσει με την Ουκρανία. Λοιπόν, οι Βρυξέλλες θα συνεχίσουν να επιβάλλουν το Κίεβο ή θα κάνουν το βήμα και θα ανησυχούν για τις συνέπειες αργότερα;