Του Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
1. Η Ρωσία πιθανότατα πήρε μια απόφαση της τελευταίας στιγμής να ξεκινήσει την εκστρατεία
Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία ότι οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις (RAF) σχεδίαζαν εκ των προτέρων για πολλαπλά σενάρια, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας επέμβασης στην Ουκρανία, αλλά θα μπορούσε κάλλιστα να ήταν ότι δεν ήταν μέχρι την τελευταία στιγμή που ο Πρόεδρος Πούτιν αποφάσισε να ξεκινήσει την εκστρατεία αφού εξάντλησε όλες τις διπλωματικές επιλογές για την αποτροπή της, κάτι που θα μπορούσε να πίστευε ειλικρινά ότι θα είχε πετύχει.
2. Πιθανή έλλειψη πολιτικής ετοιμότητας θα μπορούσε να έχει μπερδέψει μερικούς από τους στρατιώτες
Οι Ρωσικές Ενοπλες Δυνάμεις (RAF - Russia Armed Forces) είναι ένας στρατός παγκόσμιας κλάσης του οποίου οι ικανότητες δε θα πρέπει ποτέ να υποτιμηθούν από οποιονδήποτε πιθανό αντίπαλο, αλλά με βάση την παραπάνω παρατήρηση, είναι πιθανό ορισμένα από αυτά τα στρατεύματα που νόμιζαν ότι απλώς συμμετείχαν σε ασκήσεις να είχαν μπερδευτεί από την εντολή να παρέμβουν στην Ουκρανία χωρίς να έχουν προετοιμαστεί εκ των προτέρων πολιτικά για την κατανόηση των λόγων.
3. Ο αναποτελεσματικός προγραμματισμός ήπιας ισχύος ενδέχεται να έχει περιορισμένη τοπική υποστήριξη
Ακριβώς όπως ορισμένοι από την RAF μπορεί να είχαν μπερδευτεί με την απόφαση να επέμβουν απροσδόκητα στην Ουκρανία, έτσι και ορισμένοι από τους ντόπιους ακόμη και στις αυτόχθονες ρωσικές περιοχές αυτής της χώρας, οι οποίοι επίσης δεν θα ήταν πολιτικά προετοιμασμένοι για αυτό το σενάριο, το οποίο σε σειρά θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί πολλοί από αυτούς δεν βγήκαν στους δρόμους για να υποστηρίξουν τις δυνάμεις που προωθούνται όπως περίμεναν ορισμένοι παρατηρητές.
4. Μερικοί ντόπιοι μπορεί να έχουν επηρεαστεί από την ιδεολογική κατήχηση του Κιέβου
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο ορισμένοι από τους ιθαγενείς Ρώσους της Ουκρανίας δεν έσπευσαν να συναντήσουν τη RAF πριν από την είσοδό της στις πόλεις τους θα μπορούσε να ήταν πως επηρεάστηκαν από την ιδεολογική κατήχηση του Κιέβου να θεωρούν τους εαυτούς τους Ουκρανούς-Ρώσους, ας πούμε, αντί για Ρώσους. που ζουν στην Ουκρανία, γεγονός που θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ορισμένοι από αυτούς υποστηρίζουν την τοποθεσία τους έναντι της ιστορικής τους πατρίδας.
5. Το Κίεβο μπορεί απλώς να έχει πυροβολήσει οποιονδήποτε χαιρετούσε τους Ρώσους ως απελευθερωτές
Προσθέτοντας στα δύο προηγούμενα σημεία, το Κίεβο επιβλέπει μια φασιστική δικτατορία χωρίς σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα, επομένως δεν είναι απίθανο ότι οι τοπικές δυνάμεις του θα μπορούσαν απλώς να είχαν πυροβολήσει οποιονδήποτε χαιρετούσε τους Ρώσους ως απελευθερωτές, κάτι που οι ντόπιοι ίσως περίμεναν και το οποίο θα μπορούσε τους έχειαποτρέψει από το να το τολμήσουν ποτέ (πόσο μάλλον να «συνεργαστούν») όσο κι αν συμπάσχουν με τη RAF.
6. Η στρατιωτικοποίηση των κατοικημένων περιοχών από το Κίεβο απέτρεψε οποιαδήποτε ραγδαία κέρδη στο έδαφος
Το Κίεβο έχει αποδείξει πως δε σέβεται απολύτως τα ανθρώπινα δικαιώματα αυτών που θεωρεί δικούς του ανθρώπους, αφού οι δυνάμεις του στρατιωτικοποίησαν κατοικημένες περιοχές (συμπεριλαμβανομένων πολυκατοικιών) σε μια προσπάθεια να αποτρέψουν την προέλαση της RAF και στη συνέχεια να στήσουν ενέδρα σε αυτούς που εξακολουθούσαν να προχωρούν, η οποία μείωσε αμέσως το ρυθμό της εκστρατείας λόγω της επιθυμίας της Μόσχας να ελαχιστοποιήσει τις απώλειες αμάχων και στρατιωτικών.
7. Η ειλικρινής υποστήριξη της Ρωσίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα επιβράδυνε το ρυθμό της στρατιωτικής της προόδου
Αναλύοντας τα παραπάνω, ο Πρόεδρος Πούτιν θεωρεί ειλικρινά τους Ρώσους και τους Ουκρανούς ως έναν ιστορικά ενωμένο λαό, επομένως δε θέλει να αφήσει τις δυνάμεις του να βομβαρδίσουν τους αντιπάλους τους σε κατοικημένες περιοχές χωρίς να ανησυχούν για απώλειες αμάχων, παρόλο που αυτό θα επιτάχυνε πολύ την προέλασή τους. Μεθοδικά τους ξεριζώνουν από τις κατοικημένες περιοχές που στρατιωτικοποίησαν πριν προχωρήσουν.
8. Ένα «Blitzkrieg» δεν ήταν ποτέ αληθινά στα χαρτιά
Ακόμα κι αν όλα ήταν τέλεια στο μέτωπο προετοιμασίας στρατιωτικής-ήπιας δύναμης και το Κίεβο δεν είχε στρατιωτικοποιήσει τις κατοικημένες περιοχές έτσι ώστε να επιβραδύνει την προέλαση της RAF για ανθρωπιστικούς λόγους, ένα «blitzkrieg» πιθανότατα δεν ήταν ποτέ αληθινά στα χαρτιά μιας και πάντα επρόκειτο να αφιερωθεί λίγος χρόνος για να εξαντλήσει η Ρωσία πλήρως τους συμβατικούς και αντισυμβατικούς στρατιωτικούς πόρους του Κιέβου, ακόμη και χωρίς τον ανεφοδιασμό τους από το εξωτερικό.
9. Η Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ ήταν ήδη προετοιμασμένη για έναν παρατεταμένο πόλεμο με αντιπροσώπους
Η ουκρανική σύγκρουση είναι στην πραγματικότητα ένας πόλεμος αντιπροσώπων υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ στη Ρωσία μέσω της Ουκρανίας που σχεδιάστηκε για χρόνια εκ των προτέρων, γεγονός που εξηγεί γιατί το Κίεβο ήταν τόσο προετοιμασμένο στο ιδεολογικό και στρατιωτικό μέτωπο, για να μην αναφέρουμε την άνευ προηγουμένου κλίμακα, το εύρος και την ταχύτητα της δυτικής βοήθειας που έλαβε εν όψει της ειδικής επιχείρησης και ειδικά τις περισσότερες από 80 ημέρες από την έναρξή της.
10. «Η Μάχη του Κιέβου» αποσπούσε την προσοχή παντού
Σε αντίθεση με την κακή απεικόνιση των Δυτικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (MSM) υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, η λεγόμενη «Μάχη του Κιέβου» δεν ήταν μια ρωσική ήττα μπροστά στη «γενναία ουκρανική αντίσταση», αλλά ήταν ένας αντιπερισπασμός για να διχάσει τις δυνάμεις των αντιπάλων της μεταξύ του βόρειου και του ανατολικού μετώπου αφού σαρώσουν το νότο, προκειμένου να ξεχωρίσουν ευκολότερα το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα, τις αλυσίδες εφοδιασμού και τα δίκτυα μεταφορών.
11. Το MSM δεν θέλει να μιλήσει για τη σάρωση της Νότιας Ουκρανίας από τη Ρωσία
Το MSM έχει εμμονή με την τακτική απόσυρση της RAF από τη Βόρεια Ουκρανία, η οποία συνέπεσε με την έναρξη της δεύτερης φάσης της ειδικής επιχείρησης για την περικύκλωση των αντιπάλων της στην Ανατολική Ουκρανία μετά την καταστροφή των περισσότερων από τους προαναφερθέντες στόχους τους, αλλά σπάνια μιλά για τη σάρωση της Νότιας από τη Ρωσία. Η Ουκρανία, αυτό ξεχωρίζει ως από τις πιο εκπληκτικές στρατιωτικές επιτυχίες στη σύγχρονη ιστορία.
12. Το «Novorossiya Project» επιστρέφει στο παιχνίδι
Αν το Κίεβο είχε επιλύσει τη σύγκρουση του Ντονμπάς με πολιτικά μέσα μέσω των συμφωνιών του Μινσκ που υποστηρίχθηκαν από το ΣΑΗΕ, τότε αυτό το τμήμα της χώρας θα μπορούσε να είχε επανενταχθεί στο σύνολο ως αυτόνομη περιοχή, αλλά η αποτυχία του να το πράξει, γεγονός που ώθησε εν μέρει την ειδική επιχείρηση της Ρωσίας, ευνόησε επί τόπου συνθήκες για την αναβίωση από τη Μόσχα του λεγόμενου «Σχεδίου Novorossiya» στη Νότια Ουκρανία.
13. Η ενοποίηση των κερδών του Νότου έχει προτεραιότητα αυτή τη στιγμή έναντι των ξαφνικών προωθήσεων
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η RAF ελπίζει να επιτύχει μια σημαντική νίκη έναντι των αντιπάλων της στο ανατολικό μέτωπο, αλλά αυτή τη στιγμή ο πιο άμεσος στόχος είναι η εδραίωση των κερδών του νότου στην ιστορική περιοχή της Novorossiya πριν από τα προσεχή δημοψηφίσματα του λαού της για επανένωση με τη ρωσική πατρίδα τους, η οποία θα αντιπροσώπευε μια απαράμιλλη πολιτική νίκη για τη Μόσχα αν συμβεί.
14. Η αποναζιστικοποίηση δεν μπορεί να ολοκληρωθεί με αμιγώς στρατιωτικά μέσα
Ο στόχος της αποναζιστικοποίησης της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας απαιτεί κοινωνικοπολιτικές μεταρρυθμίσεις στις στρατιωτικά απελευθερωμένες περιοχές που απαιτούν χρόνο για πειραματισμό, τελειοποίηση και εφαρμογήσε όλο το θέατρο των επιχειρήσεων, εξ ου και η σημασία της χρήσης της Νότιας Ουκρανίας ως πεδίου δοκιμών από αυτή την άποψη και γιατί όλα όσα συμβαίνουν στην περιοχή του Kherson αυτήν την στιγμή είναι τόσο σημαντικό να παρακολουθήσουμε λεπτομερώς.
15. Το σενάριο της καλύτερης περίπτωσης/το σενάριο του φόβου μπορεί να έχει υπερεκτείνει τη Ρωσία
Το σενάριο που οι υποστηρικτές της Ρωσίας θεωρούσαν την καλύτερη περίπτωση, αλλά για το οποίο φοβόντουσαν οι επικριτές της σχετικά με τις ψεύτικες προσδοκίες ενός επιτυχημένου πανουκρανικού «blitzkrieg» θα μπορούσε να είχε παρατείνει τη RAF καθιστώντας την ευάλωτη σε επιθέσεις από τους αντιπάλους της που θα μπορούσαν να είχαν εμποδίσει η κοινωνικοπολιτική διάσταση του στόχου της αποναζιστικοποίησης, αν δεν τους είχε ξεριζώσει συνολικά πρώτα.
----------
Από την παραπάνω εικόνα, φαίνεται ότι η Ρωσία δεν είχε ποτέ πραγματικά κανένα σχέδιο «blitzkrieg» στο μυαλό της, αλλά η κλίμακα των επιτόπιων προόδων της ήταν περιορισμένη από κοινωνικοστρατιωτικούς παράγοντες καθώς και από τη φαινομενικά απροσδόκητη απόφαση να παρέμβει την τελευταία στιγμή, κάτι που μπορεί να είχε αιφνιδιάσει ορισμένους από τη RAF και τους υποστηρικτές της στην Ουκρανία. Ωστόσο, είναι σαφές ότι ο στόχος της αποναζιστικοποίησης δεν επρόκειτο ποτέ να ολοκληρωθεί με καθαρά στρατιωτικά μέσα, γι' αυτό το πεδίο δοκιμών της Νότιας Ουκρανίας είναι τόσο σημαντικό για την αξιολόγηση της επιτυχίας της πολύ πιο βιώσιμης κοινωνικοπολιτικής του διάστασης.