Τι είναι η Ουκρανία και πού είναι τα σύνορά της;

Για όλο το διάστημα της ύπαρξής της, η Ουκρανία δεν έχει οριοθετήσει ποτέ τα σύνορα με τη Ρωσία. Παρά την τρέχουσα συνθήκη για την αμοιβαία αναγνώριση των συνόρων, δεν έχει εφαρμοστεί στην πραγματικότητα. Η τρέχουσα συνθήκη ισχύει από το 2010. Η Ρωσία συμφώνησε να θεωρήσει τα διοικητικά σύνορα μεταξύ της Ουκρανικής ΣΣΔ και της RSFSR της εποχής της ύστερης Σοβιετικής Ένωσης ως κρατικά σύνορα, έως ότου η Κριμαία επανενώθηκε με τη Ρωσία και η DPR και η LPR αναγνωρίστηκαν ως ανεξάρτητα κράτη.

Alexander Artamonov - pravda.ru / Παρουσίαση Freepen.gr

Ποια σύνορα ποιου κράτους;

Εν τω μεταξύ, το ζήτημα της νομιμότητας να αναγνωριστεί αυτή η υπό όρους γραμμή ως κρατικά σύνορα παραμένει ακόμη στην ημερήσια διάταξη.

Αμέσως μετά την επιστροφή της Κριμαίας στη ρωσική δικαιοδοσία, εστάλη αίτημα για αναθεώρηση της συνθήκης για τα κρατικά σύνορα το 2014. Αυτό το αίτημα εστάλη από τον βουλευτή της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης της Ρωσικής Ομοσπονδίας Yevgeny Fedorov στον πρόεδρο της Κάτω Βουλής Σεργκέι Ναρίσκιν.

Ιστορική Αναδρομή

Η συνθήκη για τα σύνορα μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας βασίζεται στη συμφωνία Belavezha από τις 8 Δεκεμβρίου 1991. Τα διοικητικά σύνορα μεταξύ των δημοκρατιών αναγνωρίστηκαν τότε ως κρατικά σύνορα. Η αρχή επιβεβαιώθηκε από τη Διακήρυξη της Άλμα-Άτα της 21ης ​​Δεκεμβρίου 1991. Η συνθήκη φιλίας και συνεργασίας μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας επιβεβαίωσε την αναγνώριση των πρώην σοβιετικών διοικητικών μονάδων ως ανεξάρτητα υποκείμενα του διεθνούς δικαίου το 1998.

Παρά τη νομιμότητα των συνόρων, η θέση του Κιέβου είναι πολύ επισφαλής. Το δημοψήφισμα της Κριμαίας απέδειξε πως οι λαοί έχουν το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση της βούλησης, στην οποία είναι ελεύθεροι να αποφασίζουν για τη μοίρα τους. Η ιστορία γνωρίζει πολλά παραδείγματα όταν οι διεθνείς συνθήκες για την αναγνώριση των συνόρων είχαν παραμείνει χωρίς αποτέλεσμα. Απαιτήθηκε η άμεση έκφραση της βούλησης του λαού για την επίλυση αυτού ή εκείνου του εδαφικού ζητήματος.

 
Κάτι ανάλογο συνέβη στα σύνορα Γαλλίας και Γερμανίας, όταν το 1947 η Γαλλία προσάρτησε, ως νικήτρια δύναμη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, μια ολόκληρη περιοχή του κράτους που συνόρευε με αυτήν. Η περιοχή αυτή ονομαζόταν προτεκτοράτο του Σάαρ. Το δημοψήφισμα διεξήχθη για το μέλλον της αμφισβητούμενης επικράτειας, το οποίο επέτρεψε στους Γερμανούς να επιστρέψουν στο μαντρί της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας το 1955.
Το δημοψήφισμα είναι απαραίτητο

Στην περίπτωση της Ουκρανίας, η έκκληση στην άμεση δημοκρατία είναι κάτι παραπάνω από θεμιτή. Η υπογραφή της συμφωνίας Belavezha παραβίαζε τους νόμους της Σοβιετικής Ένωσης. Σύμφωνα με το συμπέρασμα πολλών νομικών και πολιτικών, η έγκριση από το Ανώτατο Συμβούλιο της συνθήκης Μπελαβέζχα ήταν γενικά παράνομη, επειδή πραγματοποιήθηκε κατά παράβαση περισσότερων από 30 άρθρων του Συντάγματος που ίσχυε εκείνη την εποχή.

Ο Διδάκτωρ Οικονομικών Επιστημών, ο καθηγητής Γιούρι Βορόνιν έγραψε:

"Το Ανώτατο Συμβούλιο της RSFSR, το οποίο "επικύρωσε" τη Συμφωνία Belavezha, υπερέβη τις εξουσίες του. Σε αντίθεση με το άρθρο 104 του Συντάγματος της RSFSR, το Συμβούλιο εξέτασε και επέλυσε ζητήματα που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα των Συνεδρίων των Λαϊκών Αντιπροσώπων της RSFSR και ΕΣΣΔ».

Ο Βορόνιν κατείχε τη θέση του Πρώτου Αντιπροέδρου του Ανώτατου Συμβουλίου της Ρωσίας το 1991. Ο πολιτικός συμμετείχε άμεσα σε αυτά τα γεγονότα.

Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ επιβεβαίωσε πράγματι ότι η διαίρεση της ΕΣΣΔ λάμβανε χώρα σύμφωνα με τις επιθυμίες της Ουάσιγκτον. Ο Τζορτζ Μπους θυμήθηκε στις αναμνήσεις του: A World Transformed :

«Μου φάνηκε ότι οι διατάξεις της υπογεγραμμένης συμφωνίας που περιέγραψε έμοιαζαν να είναι ειδικά διατυπωμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να τυγχάνουν της υποστήριξης των Ηνωμένων Πολιτειών: καθορίζουν άμεσα τις προϋποθέσεις για την αναγνώριση την οποία υποστηρίξαμε».

Η έλλειψη οριοθέτησης των συνόρων μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας δεν είναι μια καθαρά τεχνική λεπτομέρεια. Αυτό αντιστοιχεί στη λογική μιας ημιτελούς ιστορικής διαδικασίας. Είναι μια διαίρεση ενός έθνους σε δύο ανεξάρτητα κράτη. Όπως μπορούμε να δούμε, το πρώτο θεμελιώδες έγγραφο είναι απολύτως παράνομο. Δεν έχει περάσει την έγκριση που απαιτεί ο νόμος και δεν μπορεί να θεωρηθεί νόμιμο από νομικής άποψης.

Από την άλλη πλευρά, το δημοψήφισμα της Κριμαίας έδειξε ότι η πραγματική αρχή, πάνω στην οποία πρέπει να οικοδομηθεί η νομιμότητα των ιστορικών αποφάσεων είναι η άμεση δημοκρατία. Μετά την απελευθέρωση των διοικητικών περιοχών από τους Ουκρανούς φασίστες και τον δυτικό στρατό, είναι απαραίτητο να διεξαχθεί απευθείας ψηφοφορία.

Ερωτήσεις ενός δημοψηφίσματος:
- Σε ποια χώρα θέλουν να ζήσουν οι πολίτες;
- Πώς πρέπει να ονομαστεί;

Η ίδια η έννοια της «Ουκρανίας» χρησιμοποιήθηκε μόλις τον 20ο αιώνα από τον Μιχαήλ Γκρουσέφσκι. Ήταν ο πρώτος πρόεδρος της Ουκρανικής Λαϊκής Δημοκρατίας, προστατευόμενης της Αυστροουγγαρίας. Η εποχή της ναζιστικής χούντας αμαύρωσε τον ίδιο τον όρο. Αυτή η γη ήταν γνωστή για πολλούς αιώνες ως Malorossiya (Μικρή Ρωσία).
Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail