 |
| Collage: europarl.europa.eu |
Παύλος Αντωνόπουλος, ανεξάρτητος γεωπολιτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
«Εάν η Ρωσία εισβάλει… δε θα υπάρχει πλέον Nord Stream 2», είπε ο Μπάιντεν κατά τη διάρκεια μιας κοινής συνέντευξης Τύπου με τον Σολτς. «Θα βάλουμε ένα τέλος σε αυτό».
Όταν πιέστηκε για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με το πώς ακριβώς μπορούν να το επιτύχουν αυτό οι ΗΠΑ, ο Μπάιντεν δεν μπόρεσε παρά να μουρμουρίσει: «Σας υπόσχομαι, θα μπορέσουμε να το κάνουμε».
Ο Αμερικανός πρόεδρος φυσικά δυσκολεύτηκε να απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση επειδή η χώρα του δε συμμετέχει στο έργο Nord Stream 2 και έχει πολύ μικρή επιρροή σε αυτό - το μόνο πράγμα στο οποίο μπορεί να ελπίζει η Ουάσιγκτον είναι πως η συνεχής πίεση στους Ευρωπαίους συμμάχους θα τους κάνει να συνθηκολογήσουν στα αιτήματά τους.
Ωστόσο, η πραγματικότητα είναι ότι η Γερμανία, η πιο σημαντική χώρα της Ευρώπης μαζί με τη Γαλλία, έχει τα δικά της οικονομικά συμφέροντα που πρέπει να εξυπηρετηθούν και όχι να διακυβευτούν για χάρη των ΗΠΑ. Το Βερολίνο υπερασπίστηκε την ικανότητά του να ολοκληρώσει τον αγωγό, παρά το γεγονός πως οι ΗΠΑ αντιτίθενται στο έργο με κάθε δυνατό τρόπο. Η Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι ο αγωγός Nord Stream 2 είναι ζωτικής σημασίας για τη γερμανική οικονομία και βιομηχανία.
Παρόλα αυτά, για να προσπαθήσει να κατευνάσει την Ουάσιγκτον, ο Σολτς τόνισε στους δημοσιογράφους πως η Γερμανία είναι «απόλυτα ενωμένη» και ότι «θα κάνουμε τα ίδια βήματα και θα είναι πολύ, πολύ σκληρά για τη Ρωσία».
Αυτό γίνεται με την υπόθεση όμως πως η Ρωσία θα εισβάλει στην Ουκρανία, κάτι που το Κρεμλίνο τονίζει συνεχώς ότι δε φιλοδοξεί να κάνει παρά τις συνεχείς προειδοποιήσεις και τη ρητορική που εκπέμπει η Ουάσιγκτον. Τόσο το Βερολίνο όσο και το Παρίσι κατανοούν πως η Ρωσία δε θέλει να εισβάλει στην Ουκρανία και θέλουν απεγνωσμένα να τελειώσει η κατασκευασμένη κρίση.
Ο Brandon Weichert, συγγραφέας του «Winning Space: How America Remains a Superpower» και πρώην υπάλληλος του αμερικανικού Κογκρέσου, δήλωσε στην εφημερίδα Express αυτή την εβδομάδα: «Το Παρίσι διστάζει να βαλτώσει πολύ σε μια ρωσοαμερικανική μάχη για την Ουκρανία για το ίδιο ο λόγος που η Γερμανία θέλει απελπισμένα να αποφύγει την κλιμάκωση στη συγκεκριμένη μάχη για την Ουκρανία».
«Το Παρίσι, όπως και το Βερολίνο, φοβάται τις προοπτικές οι χώρες τους να γίνουν ξανά κράτη πρώτης γραμμής είτε σε έναν ανανεωμένο Ψυχρό Πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ είτε, το πιο τρομακτικό, σε έναν πραγματικό πόλεμο», πρόσθεσε.
Μετά από συνομιλίες την Παρασκευή στη Μόσχα μεταξύ των προέδρων της Ρωσίας και της Γαλλίας Βλαντιμίρ Πούτιν και Εμανουέλ Μακρόν, οι Financial Times, επικαλούμενοι γαλλικές πηγές, ανέφεραν ότι η Ρωσία είχε «κινηθεί» προς την αποκλιμάκωση της κατάστασης γύρω από την Ουκρανία.
Συγκεκριμένα, η συνάντηση φέρεται να περιστράφηκε γύρω από την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από τη Λευκορωσία μετά το τέλος των ασκήσεών τους στη χώρα. Σύμφωνα με πηγές, αυτό θα οδηγήσει σε περαιτέρω συναντήσεις και την υπογραφή συμφωνίας για «δομημένο διάλογο για τη συλλογική ασφάλεια».
Ο Μακρόν είχε προτείνει προηγουμένως μια εκ νέου διαμόρφωση του ευρωπαϊκού συστήματος ασφαλείας για να συμπεριλάβει τη Μόσχα σε αυτό, αλλά αυτή η προσφορά έμεινε αναπάντητη. Αυτή τη φορά, ο Γάλλος ηγέτης σημείωσε και πάλι ότι είναι αδύνατο να εξομαλυνθεί η διεθνής κατάσταση χωρίς διάλογο με τη Ρωσία.
«Πρέπει να προστατεύσουμε τους Ευρωπαίους αδελφούς μας προτείνοντας μια νέα ισορροπία ικανή να διατηρήσει την κυριαρχία και την ειρήνη τους. Αυτό πρέπει να γίνει με σεβασμό στη Ρωσία και κατανόηση των σύγχρονων τραυμάτων αυτού του μεγάλου λαού και του μεγάλου έθνους», πρόσθεσε ο Γάλλος πρόεδρος.
Με αυτόν τον τρόπο, ο Μακρόν, παρά τις κάποιες διαφορές με τον Πούτιν, τρέφει απέραντο σεβασμό για τον Ρώσο ηγέτη. Ο Μακρόν, όπως και ο Γερμανός συνάδελφός του Σολτς, είναι ρεαλιστής και κατανοεί πως η παραβίαση των συμφερόντων και των ανησυχιών της Μόσχας δεν είναι ρεαλιστική προοπτική για να διατηρηθεί η τάξη, η σταθερότητα και η ειρήνη στην Ευρώπη, κάτι που δεν ενδιαφέρει την Αγγλική Συμμαχία (ΗΠΑ και ΗΒ) καθώς δε θα επηρεαζόταν άμεσα από έναν πιθανό ηπειρωτικό πόλεμο.
Όπως σημείωσε ο Weichert, μεταξύ άλλων λόγων, η Γαλλία και η Γερμανία εξαρτώνται επίσης από το ρωσικό ενεργειακό εφοδιασμό. Εξαιτίας αυτού, οι δύο χώρες δε θέλουν να επιβάλουν τους σκληρούς περιορισμούς που απαιτεί ο Μπάιντεν.
Κατά την άποψη του πρώην αξιωματούχου του Κογκρέσου, οι δύο βασικοί σύμμαχοι σίγουρα θα «[ρίξουν] τους Αμερικανούς κάτω από το λεωφορείο, κάτι που θα κάνουν επειδή το Παρίσι πιστεύει ότι αυτό θα αποδυνάμωνε την ανεπιθύμητη κυριαρχία της Αμερικής στις ευρωπαϊκές υποθέσεις».
Με αυτόν τον τρόπο, οι δύο ευρωπαϊκές δυνάμεις, αγνοώντας τις αδιάκοπες καταγγελίες από την Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής, αποκλιμακώνουν οι ίδιες μια κρίση στην Ουκρανία που η Ουάσιγκτον και το Κίεβο κατασκεύασαν φαινομενικά από το πουθενά. Επιπλέον, αν και οι Ευρωπαίοι ορκίζονται να απαντήσουν σε οποιαδήποτε ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και με αυτόν τον τρόπο δείχνουν «ενότητα» με τις ΗΠΑ, κατανοούν πλήρως πως η Μόσχα δεν έχει σχέδια για μια τέτοια εισβολή. Για το λόγο αυτό, η Γερμανία είναι εντελώς απρόθυμη να θυσιάσει τις ενεργειακές και βιομηχανικές της ανάγκες για να κατευνάσει τις εχθρικές αντιρωσικές πολιτικές της Ουάσιγκτον.