Γράφτηκε από τον Cato για το SouthFront - Παρουσίαση Freepen.gr
Θα ξεκινήσω δηλώνοντας ότι παρά τα διαφορετικά σχόλια των μέσων ενημέρωσης για το αντίθετο, η επίσημη αναγνώριση των αυτοαποκαλούμενων των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ από τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν ήταν ένα μακροχρόνιο αναπόφευκτο. Η ρωσική ηγεσία κατέληξε αναμφίβολα στο σωστό συμπέρασμα ότι δεν είχε νόημα να επιχειρήσει να διαπραγματευτεί με τις ΗΠΑ ή το ΝΑΤΟ σχετικά με τις ανησυχίες της για την ασφάλεια, τις νομικά δεσμευτικές συνθήκες ασφαλείας ή ακόμη και την επιτυχή επίλυση της Συμφωνίας Μινσκ ΙΙ. Η τελική απόφαση για διεξαγωγή στρατιωτικής επιχείρησης για την εξάλειψη της απειλής για την ασφάλεια της Ρωσίας, η οποία ενισχύθηκε στην Ουκρανία υπό την πλήρη αιγίδα των χωρών των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ τα τελευταία οκτώ χρόνια, δεν είναι πλέον βάσιμη.
Σε ένα τόσο πρώιμο στάδιο των επιχειρήσεων είναι δύσκολο να γίνει οποιαδήποτε λεπτομερής ανάλυση του ρωσικού σχεδίου μάχης, παρά μόνο ευρείες υποθέσεις. Ωστόσο, πολλά έχουν συμβεί τις πρώτες 24 ώρες. Οι ρωσικές ναυτικές και αεροδιαστημικές δυνάμεις κατέστειλαν αρχικά και στη συνέχεια κατέστρεψαν αποτελεσματικά το ουκρανικό δίκτυο αεράμυνας, την στρατιωτική αεροπορία της στο έδαφος και εξάλειψαν το μικρό ναυτικό της σε σύντομο χρονικό διάστημα. Αυτό επιτεύχθηκε κάτω από μια εκτεταμένη ομπρέλα EW (ηλεκτρονικού πολέμου) που καθιστούσε αδύνατη τη διοίκηση και τον έλεγχο με σύγχρονα τεχνικά μέσα. Πυρομαχικά ακριβείας που εκτοξεύθηκαν από ρωσικά αεροσκάφη και πύραυλοι κρουζ που χρησιμοποιήθηκαν από σκάφη του Στόλου της Μαύρης Θάλασσας και του στόλου της Κασπίας στόχευσαν και απέκλεισαν στρατηγικούς στόχους ηγεσίας και διοίκησης και ελέγχου.
Ισχυρές δυνάμεις των Λαϊκών Δημοκρατιών του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ εμπλέκονται από την αρχή με τις ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις σε όλη τη Γραμμή Επαφής. Συνέχισαν να το κάνουν αυτό, ενώ επιτυγχάνουν μικρές νίκες σε δύο τομείς, το Lopaskino στο Βορρά και το Nikolaevka/Viktorovka στο Νότο. Αν και πιστεύω ότι οι δυνάμεις του DPR/LPR θα εκμεταλλευτούν τυχόν επιτεύγματα, ο πραγματικός τους στόχος είναι να διατηρήσουν τις δυνάμεις της UAF (Ουκρανικές Ενοπλες Δυνάμεις) στη θέση τους και να εμπλακούν όσο το δυνατόν περισσότερο. Θα λειτουργήσουν ως το αμόνι στο οποίο το ρωσικό σφυρί θα χτυπήσει την UAF. Οι ισχυρά κινητοί θωρακισμένοι σχηματισμοί που επιτίθενται έξω από την εγγύτητα του Κουρσκ και του Μπέλγκοροντ νοτιοδυτικά προς το Χάρκοβο και το Σούμι πιθανότατα θα αποτελέσουν τη βόρεια τάννα του περιβλήματος, ενώ παρόμοιες δυνάμεις που προχωρούν έξω από τη χερσόνησο της Κριμαίας θα σχηματίσουν τη νότια λαβίδα. Αυτές οι δυνάμεις θα τυλίξουν την πλειονότητα των δυνάμεων της UAF που είναι τοποθετημένες στα ανατολικά, κατά μήκος και κοντά στη Γραμμή Επαφής. Αυτές οι δυνάμεις θα περιοριστούν και θα εξαλειφθούν σιγά σιγά. Έχοντας χάσει την κινητικότητά τους, δεν θα παίξουν κανέναν ρόλο στην αντιμετώπιση περαιτέρω ρωσικών κινήσεων εντός της Ουκρανίας.
Είναι σημαντικό να τονιστεί ότι οι Ρώσοι επιτίθενται από πολλές διαφορετικές κατευθύνσεις, και αυτό εξυπηρετεί διάφορους σκοπούς. Η UAF δε γνωρίζει (τώρα που οι ικανότητες διοίκησης και ελέγχου έχουν μειωθεί ή εξαλειφθεί) ποιες επιθέσεις είναι οι κύριες προσπάθειες προέλασης της Ρωσίας. Αυτό δεν θα επιτρέψει στην UAF να συγκεντρώσει τις δυνάμεις της ενάντια σε έναν αριθμητικά και ποιοτικά ανώτερο αντίπαλο. Αν και μειώνει τη μαχητική ισχύ των δυνάμεών της μέσω πολλαπλών προσπαθειών, αυτό δίνει στη Ρωσία ευελιξία και περισσότερες επιλογές καθώς εξελίσσεται η μάχη. Ο ανώτερος αριθμός και η μαχητική τους ισχύς τους προσφέρουν αυτή την πολυτέλεια. Ορισμένες από αυτές τις γραμμές προόδου είναι πιθανότατα εκτροπευτικού χαρακτήρα. Μερικές από αυτές τις επιθέσεις μπορεί στην πραγματικότητα να μην είναι καν πραγματικές.
Οι πρώτες αναφορές για μια αμφίβια ή αεροπορική επίθεση στην Οδησσό δεν έχουν ακόμη επαληθευτεί και μπορεί στην πραγματικότητα να είναι μια ρωσική μηχανική ψυχοψία/εκτροπή. Παρόμοια με την αμφίβια προσποίηση που χρησιμοποιήθηκε κατά τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου, τα αμφίβια περιουσιακά στοιχεία που μεταφέρθηκαν στη Μαύρη Θάλασσα μπορεί να είναι μια μεγάλη εκτροπή για την εμπλοκή περιουσιακών στοιχείων - assets την UAF που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν καλύτερα αλλού. Θα πιστέψω ότι έχει συμβεί μια αμφίβια επίθεση στην Οδησσό όταν δω επαληθεύσιμες αποδείξεις. Το ναυτικό πεζικό μπορεί να αποβιβαστεί με παραδοσιακά μέσα σε καταληφθέντα λιμάνια ως δυνάμεις παρακολούθησης. .
Τέλος, ο βόρειος άξονας προέλασης που προέρχεται από τη Λευκορωσία έχει σκοπό να ασκήσει πίεση στην στρατιωτική και πολιτική ηγεσία στο Κίεβο. Αναγκάζονται να εστιάσουν την ενέργεια και τις στρατιωτικές μονάδες στον έλεγχο αυτής της απειλής. Η ρωσική αεροπορική επίθεση που διεξήχθη στο αεροδρόμιο Hostomel/Antonov έχει προσθέσει πολύ σε αυτήν την πίεση, καθώς αναγκάζει την UAF να προσπαθήσει να την εξαλείψει πριν μπορέσει να επιβληθεί σημαντικά. Εάν αφεθεί να απειλήσει την πρωτεύουσα, θα απομακρύνει τους απαραίτητους πόρους από την αντιμετώπιση των ισχυρών ρωσικών δυνάμεων που προελαύνουν νότια από τη Λευκορωσία. Έμεινα έκπληκτος όταν είδα το ρωσικό MOD (υπουργείο άμυνας) να ενεργεί τόσο ευθαρσώς ώστε να εισάγει αερομεταφερόμενο πεζικό τόσο μακριά πίσω από τις εχθρικές γραμμές, τόσο νωρίς στην επιχείρηση. Θα μπορούσε να αποδειχθεί μια εξαιρετικά αποφασιστική και κομβική απόφαση ή ένα δαπανηρό στοίχημα.
Κλείνοντας, οι στόχοι της ειδικής επιχείρησης είναι ο αφοπλισμός και η αποναζιστικοποίηση της Ουκρανίας. Περιβάλλοντας τις μονάδες της UAF που υποστηρίζουν και εμπλέκονται κατά μήκος του LOC (γραμμή επαφής), πολλά από τα τάγματα εθελοντών όπως το Azov και το Aidar θα παγιδευτούν και θα μπορούν να εξαλειφθούν. Μέλη αυτών των μονάδων που έχουν εμπλακεί σε εγκλήματα κατά του πληθυσμού μπορούν να εντοπιστούν, να δικαστούν και να τιμωρηθούν για τα εγκλήματά τους. Ομοίως, η επιτυχής κατάληψη της πρωτεύουσας θα οδηγήσει στην σύλληψη της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας που αντιπροσωπεύει τις εθνικιστικές/νεοναζιστικές παραστρατιωτικές και πολιτικές οργανώσεις που κατέχουν θέσεις εξουσίας.
Ελπίζω πολύ πως η ρωσική πολιτική ηγεσία δεν σκοπεύει να καταλάβει μεγάλα τμήματα της Ουκρανίας για μεγάλο χρονικό διάστημα. Θα πρέπει να εξαλείψουν την αναγνωρισμένη απειλή, να καταστρέψουν την στρατιωτική υποδομή και το υλικό της Ουκρανίας και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, όπως έκαναν στη Γεωργία το 2008. Οι Δημοκρατίες του Ντονμπάς θα πρέπει να πάρουν την κυριαρχία επί του συνόλου των εδαφών τους και να ενισχύσουν τις στρατιωτικές τους ικανότητες. Βοηθώντας αυτές τις δημοκρατίες μακροπρόθεσμα, η βελτίωση της ποιότητας ζωής, των μη στρατιωτικών υποδομών και της οικονομίας αυτών των φιλικών περιοχών θα αποτελέσει ένα αξιόπιστο, ασφαλές φράγμα στα σύνορα της Ρωσίας.