Editorial - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η ρωσοφοβία και ο γεωπολιτικός κυνισμός δεν έχουν όρια μεταξύ ορισμένων δυτικών πολιτικών και σχολιαστών των μέσων ενημέρωσης. Ευτυχώς, όμως, μια τέτοια αρνητική νοοτροπία εκτίθεται όλο και περισσότερο για το γελοίο παραλογισμό.
Αυτή την εβδομάδα, καθώς η ενεργειακή κρίση της Ευρώπης έσπασε νέα ρεκόρ σε ό,τι αφορά τις αυξανόμενες τιμές καταναλωτή, ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ανέλαβε την υπόσχεση αύξησης των εξαγωγών φυσικού αερίου. Η είδηση είχε άμεση ηρεμιστική επίδραση στις ενεργειακές αγορές της Ευρώπης, με τις τιμές να φτάνουν στα χαμηλότερα επίπεδα.
Αντί να χαιρετίσουμε απλώς την εξέλιξη ως θετική κίνηση, υπήρξαν προβλέψιμα δυσοίωνες παρατηρήσεις από ορισμένα μέρη. Η Ρωσία κατηγορήθηκε στα δυτικά ΜΜΕ πως «κρατάει την Ευρώπη όμηρο» για την ενεργειακή κρίση της ηπείρου και ότι χρησιμοποιεί την τεράστια παροχή φυσικού αερίου ως «γεωπολιτικό όπλο».
Ο Τζέικ Σάλιβαν, σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ στον Πρόεδρο Μπάιντεν, δήλωσε στο BBC ότι η Μόσχα «εκμεταλλεύεται» την ενεργειακή κρίση της Ευρώπης.
Αυτός είναι ένας υπερβολικά στριμμένος, περίπλοκος τρόπος ερμηνείας της φυσιολογικής οικονομικής αλληλεπίδρασης της προσφοράς και της ζήτησης. Αλλά ο παραλογισμός προδίδει μια αδιάκοπη νοοτροπία της ρωσοφοβίας που είναι αβάσιμη. Εάν οι πολιτικοί και οι ειδικοί είναι τόσο διακατεχόμενοι από έναν τέτοιο ανόητο φανατισμό, τότε οι εκτιμήσεις τους για το θέμα και πολλά άλλα είναι απελπιστικά αναξιόπιστες.
Η τρέχουσα ενεργειακή κρίση της Ευρώπης και η αναταραχή στην αγορά δεν έχουν καμία σχέση με τη Ρωσία ως πρωταρχικό παράγοντα. Η συρρικνωμένη ζήτηση μετά από ένα έτος οικονομικής ηρεμίας λόγω της πανδημίας του κορονοϊού, η χαμηλή αποθήκευση φυσικού αερίου από τις ευρωπαϊκές χώρες λόγω των κυβερνητικών πολιτικών, η μετάβαση στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν τη ζήτηση και η προσέγγιση του χειμώνα - έχουν επιδεινώσει τη συνολική παροχή φυσικού αερίου. Αυτό, με τη σειρά του, έχει προκαλέσει εκτίναξη των τιμών αναφοράς για τα καύσιμα και άλλες μορφές ενέργειας. Οι τιμές του φυσικού αερίου αυξήθηκαν πάνω από πέντε φορές. Τι σχέση έχει αυτό με τη Ρωσία; Καμία, τουλάχιστον στην αιτιότητα.
Η Ρωσία είναι ιστορικά ο μεγαλύτερος προμηθευτής φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Αντιπροσωπεύει περίπου το 40 τοις εκατό της κατανάλωσης της ηπείρου. Όπως τόνισε ο Πρόεδρος Πούτιν αυτήν την εβδομάδα, η ρωσική κρατική Gazprom έχει εκπληρώσει όλες τις συμβατικές παραδόσεις φυσικού αερίου στην Ευρώπη.
Ο ισχυρισμός από ορισμένα μέρη ότι η Ρωσία παρακρατεί την προμήθεια φυσικού αερίου στην Ευρώπη προκειμένου να ασκήσει πολιτική πίεση σε αυτή είναι ένα αβάσιμο ψέμα που πηγάζει από αντιρωσικές προκαταλήψεις και προπαγάνδα.
Το γεγονός είναι πως η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με μια ενεργειακή κρίση - εν μέρει δική της - και η Ρωσία είναι σε θέση να την ανακουφίσει αυξάνοντας την ήδη σημαντική προμήθεια φυσικού αερίου. Τι περιπλέκεται σε μια απλή οικονομική σχέση;
Αυτή την εβδομάδα ολοκληρώθηκε ένα τεχνικό βήμα για το άνοιγμα του νέου αγωγού Nord Stream 2 από τη Ρωσία στη Γερμανία και την υπόλοιπη Ευρώπη. Ο νέος αγωγός θα επεκτείνει σημαντικά την υπάρχουσα ροή φυσικού αερίου της Ρωσίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι γερμανικές ρυθμιστικές αρχές επανεξετάζουν τη νέα διαδρομή εφοδιασμού και μπορεί να χρειαστούν μερικοί μήνες για να τεθεί σε λειτουργία η παράδοση. Η μπάλα είναι στο γήπεδο της ΕΕ. Εάν η Ευρώπη θέλει περισσότερο ρωσικό φυσικό αέριο, αυτό είναι το προνόμιό της. Πώς υποτίθεται ότι η Ρωσία κρατά όμηρο κάποιον; Η συκοφαντία δεν είναι μόνο προσβλητική, είναι ηλίθια.
Η Ρωσία έχει αποδειχθεί αξιόπιστος προμηθευτής ενέργειας στην υπόλοιπη Ευρώπη για αρκετές δεκαετίες, συμπεριλαμβανομένης της περιόδου του πρώην Ψυχρού Πολέμου, όταν οι δυτικοί ιδεολόγοι δαιμονοποίησαν τη Σοβιετική Ένωση ως «αυτοκρατορία του κακού». Αυτήν την στιγμή η Ρωσία είναι έτοιμη να καλύψει την αυξημένη ζήτηση με ένα νέο δρομολόγιο εφοδιασμού κάτω από τη Βαλτική Θάλασσα, τηρώντας παράλληλα τις υπάρχουσες συμβάσεις για χερσαία διαμετακόμιση. Η ιδέα πως η Ουκρανία θα χάσει τα τέλη διαμετακόμισης είναι αβάσιμη, καθώς η Μόσχα έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι θα τηρήσει τις υφιστάμενες συμβάσεις με την Ουκρανία έως το 2024. Η Ρωσία δεν είναι υποχρεωμένη να συνεχίσει να πληρώνει τέλη διαμετακόμισης επ 'αόριστον, εφόσον καινοτομούν πιο αποτελεσματικά οι αποτελεσματικές διαδρομές εφοδιασμού. Αυτή είναι μια λογική άσκηση του κυριαρχικού δικαιώματος της Ρωσίας ή οποιουδήποτε έθνους.
Το κύριο εμπόδιο για τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας στο ενεργειακό εμπόριο μεταξύ Ρωσίας και Ευρώπης είναι η αρνητική πολιτική στάση ορισμένων Ευρωπαίων πολιτικών και διαδοχικών αμερικανικών κυβερνήσεων. Η Ουάσινγκτον και οι υποψήφιοι της Ευρώπης ασκούν μια αναχρονιστική πολιτική του Ψυχρού Πολέμου με ένα ζήτημα ζωτικού ενδιαφέροντος για ολόκληρη την Ευρώπη. Ο αγωγός Nord Stream 2 θα έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί πριν από ένα χρόνο, αλλά δεν έγινε όχι μόνο λόγω των κυρώσεων των ΗΠΑ αλλά και για την αρνητική στάση των κρατών της Ανατολικής Ευρώπης. Η ειρωνεία είναι πως οι επιζήμιες επιπτώσεις της ενεργειακής κρίσης της Ευρώπης στα νοικοκυριά και τις βιομηχανίες αποδίδονται στην παράλογη αντίρρηση της Ουάσινγκτον και ορισμένων αντιρωσικών ευρωπαϊκών κρατών προς τη Ρωσία ως φυσικό στρατηγικό εταίρο με την Ευρώπη. Ωστόσο, αυτοί οι ένοχοι επιμένουν στη διεστραμμένα υποτιμητική στάση τους απέναντι στη Ρωσία, κατηγορώντας την τελευταία ότι ασκεί ενεργειακό εμπόριο σαν γεωπολιτικό όπλο.
Είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες που χρησιμοποιούν κυνικά την ενεργειακή αγορά της Ευρώπης ως γεωπολιτικό όπλο με σκοπό να πουλήσουν το δικό τους ακριβό και βρώμικο για το περιβάλλον υγροποιημένο φυσικό αέριο. Υπάρχει επίσης μια μεγαλύτερη ιδεολογική πτυχή σε όλη αυτή την ηλιθιότητα. Εάν επιτρεπόταν στη Ρωσία και στην Ευρώπη να αναπτύξουν τη φυσική αμοιβαία εταιρική σχέση τους στο ενεργειακό εμπόριο, η συνέπεια θα υπονόμευε το επινοημένο σχέδιο προπαγάνδας της Ρωσίας ως «απειλή» για την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Αυτό το αφήγημα είναι ζωτικής σημασίας για διατήρηση με σκοπό την προώθηση της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και τις επικερδείς πωλήσεις αμερικανικών όπλων στην Ευρώπη. Είναι επίσης ζωτικής σημασίας για την ηγεμονική επιρροή της Ουάσινγκτον στους Ευρωπαίους συμμάχους με την πόλωση των σχέσεων με τη Ρωσία.
Η ενεργειακή κρίση της Ευρώπης και η ετοιμότητα της Ρωσίας να τη μετριάσει καταδεικνύει μια θεμελιώδη αμοιβαία-κερδοφόρα εταιρική σχέση. Αυτή η πραγματικότητα έχει γίνει τόσο προφανής που οι αντιρρήσεις για τη σχέση φαίνονται όλο και πιο παράλογες και γελοίες από τη συγγενή τους ρωσοφοβία.