ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΩΝ ΔΙΕΡΕΥΝΗΤΙΚΩΝ - ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΟΔΙ
Υποτίθεται βέβαια και έγινε τεράστια συζήτηση ότι οι διερευνητικές θα ήταν αυτές από τις οποίες θα προέκυπτε η διαδικασία και η ατζέντα διαλόγου με την Τουρκία.
Διαρρήγνυαν μάλιστα τα ιμάτιά τους ο πρωθυπουργός, ο υπέξ, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και κάθε κομματικός ταγός, ότι τα μόνα θέματα που θα συζητηθούν με την Τουρκία, και αυτά μέσα από την σφιχτή διαδικασία των διερευνητικών, θα ήταν τα ζητήματα της ΑΟΖ και της υφαλοκρηπίδας.
Όμως τι βλέπουμε: πριν ακόμη ολοκληρωθεί ο δεύτερος κύκλος των διερευνητικών, άρχισαν ξαφνικά και απροειδοποίητα οι επαφές και οι διαβουλεύσεις μεταξύ θεσμικών παραγόντων και Υπουργών εξωτερικών, και μάλιστα για όλα τα θέματα όπως δεν χάνει την ευκαιρία να τονίζει σε κάθε ευκαιρία ο “φίλος” Μελβούτ, χωρίς η δική μας πλευρά να ψελλίζει για αυτήν την διολίσθηση κάποιες λογικές δικαιολογίες, έστω για τα μάτια του κόσμου.
ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ
Στη συνέχεια, ξαφνικά και απροειδοποίητα αρχίζουν οι σπασμωδικές και απροετοίμαστες επισκέψεις του πρωθυπουργού στη Λιβύη, για να συναντήσει τον Λίβυο πρωθυπουργό, ο οποίος ορθά κοφτά ξεκαθάρισε ότι το Τουρκολυβικό μνημόνιο ισχύει και ότι θα κάνει ότι συμφέρει την Λιβύη.
Στην συνέχεια ο δικός μας Υπουργός εξωτερικών αποφάσισε να δει τον αναπληρωτή πρωθυπουργό και αρμόδιο για την Ανατολική Λιβύη κ. Κατράνι, και τον Πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων κ. Σάλεχ.
Όπως “πηγές” αναφέρουν τα τρία βασικά μηνύματα της επίσκεψης του κ. Δένδια στη Βεγγάζη ήταν τα εξής (φθάνει πια με αυτές τις πηγές):
1) σε πρώτη φάση να μην αναληφθούν πρωτοβουλίες όσον αφορά το παράνομο και ανυπόστατο «τουρκο-λιβυκό μνημόνιο». Δηλαδή δεσμευθήκαμε ότι δεν θα κάνουμε κι εμείς τίποτε αφού το συζητάμε;
2) η εμπέδωση της ελληνικής παρουσίας στη Λιβύη με την ίδρυση του Γενικού Προξενείου στη Βεγγάζη και η στήριξη των προσπαθειών για σταθεροποίηση της χώρας (όντως εξαιρετική ενέργεια)
3) η συμμετοχή στην ανοικοδόμηση της χώρας (επίσης εξαιρετική ενέργεια αν και κάκιστα προετοιμασμένη αλλά πολύ δύσκολη χωρίς συγκεκριμένη στρατηγική διείσδυσης, λόγω του ανηλεούς ανταγωνισμού που θα υπάρξει όχι μόνο από την Τουρκία αλλά και από ευρωπαϊκές και μη χώρες).
“Πηγές” πάλι μας πληροφόρησαν ότι τονίστηκε από λιβυκής πλευράς ότι η θέση τους αναφορικά με το “παράνομο και ανυπόστατο” Τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι σαφής και παραμένει σταθερή. Ο Πρόεδρος της Βουλής Σάλεχ πρόσθεσε ότι δεν πρόκειται να επικυρωθεί από την Βουλή και αναφέρθηκε επίσης στην πρόσφατη απόφαση λιβυκού δικαστηρίου που το έκρινε άκυρο.
Και οι ίδιες “πηγές” επισημαίνουν ότι «η ανταπόκριση των Λιβυκών αρχών και στα τρία μηνύματα ήταν ιδιαίτερα θετική» . Όμως ποιών αρχών αλήθεια; Του αναπληρωτή πρωθυπουργού και του πρόεδρου του Λιβυκού Κοινοβουλίου, που απέτυχε να εκλεγεί ξεκάθαρα στις εκλογές της Γενεύης;
Εάν ο Σάλεχ πραγματικά ήθελε να ακυρωθεί το Τουρκολιβυκό μνημόνιο δεν θα καθυστερούσε να το επικυρώσει – όπως κάνει τώρα - αλλά αφού είναι παράνομο και ανυπόστατο, θα μπορούσε να το φέρει και να το απορρίψει χαρακτηρίζοντάς το ξεκάθαρα ως παράνομο και ανυπόστατο το Λιβυκό κοινοβούλιο (σύμφωνα με την συμφωνία της Shkirat που ίσχυε για την προηγούμενη κυβέρνηση και δεν καταργήθηκε με την νέα, μπορεί να Λιβυκό κοινοβούλιο να μην το εγκρίνει-όχι να καθυστερεί να το επικυρώσει, αλλά να αποφασίσει για την ακυρότητά του), αντλώντας φυσικά επιχειρήματα από την αρχική απόφαση του δικαστηρίου, αφού δεν υπήρξε προσφυγή σε ανώτερο δικαστήριο. Τότε θα είχαν πραγματική αξία οι πράξεις.
ΣΗΜ: Αλήθεια, γιατί δεν καταβάλλουμε προσπάθεια διείσδυσης με συγκεκριμένη πάντα στρατηγική, για την ανοικοδόμηση της Συρίας; Η Τουρκία ετοιμάζεται να δημιουργήσει πόλεις μέσα στην ζώνη που έχει καταλάβει στη Συρία για να αλλοιώσει την σύνθεση του κουρδικού πληθυσμού με τους μετανάστες που κρατάει ως ομήρους, χρήσιμους για κάθε χρήση και για ανταλλαγή στο έδαφός της.
Και η ΕΕ άλλο που δεν θέλει για να απαλλαγεί από τον κίνδυνο να τους στείλει η Τουρκία στην Ευρώπη, όπως απειλεί να το κάνει, αυξάνοντας τα διαπραγματευτικά της όπλα για να διεκδικεί την σιωπή και την κώφευση της ΕΕ στα επεκτατικά της σχέδια, την χρηματοδότηση, και την αναγνώριση ως ισότιμου συνομιλητή. Και δυστυχώς παρά του ότι λένε τα παπαγαλάκια της προπαγάνδας το έχει επιτύχει!!!
Ο ΛΙΒΥΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΑΣΗ ΞΑΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Στην συνέχεια ήλθε ο Λίβυος πρόεδρος του Προεδρικού Συμβουλίου, (πρώην πρέσβης στην Ελλάδα που τον είχαμε απελάσει) και ξεκάθαρα είπε ότι δεν έχει αρμοδιότητα να μιλήσει για το Τουρκολιβυκό μνημόνιο και ότι θα το εξετάσει η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει (εάν όλα πάνε καλά) από το νέο έτος.
Υπογράμμισε επίσης ότι η παρούσα κυβέρνηση είναι μεταβατική και ότι βασικός της στόχος θα πρέπει να είναι η διοργάνωση των εκλογών του προσεχούς Δεκεμβρίου, δίνοντας έμφαση στο γεγονός ότι είναι προσωρινή.
Όμως όπως δήλωσε και ο αναπληρωτής πρωθυπουργός και ο Πρόεδρος του Λυβικού κοινοβουλίου, υπάρχουν χώρες που δεν επιθυμούν την διεξαγωγή των εκλογών αλλά να παραμείνει αυτή η κυβέρνηση και καταβάλλουν μεγάλες προσπάθειες για να το επιτύχουν.
ΣΗΜ: Εκτιμώ ότι δεν θα γίνουν εκλογές στο τέλος του έτους στην Λιβύη, όπως έχει δεσμευθεί η νέα κυβέρνηση της, αλλά με διάφορα προσχήματα και με την εκμετάλλευση της προσπάθειας ανοικοδόμησης, την ευφορία από την διείσδυση ξένων κεφαλαίων και τις παρεμβάσεις ξένων χωρών, η συγκεκριμένη κυβέρνηση θα ξεπερνάει βηματιστικά την δέσμευση αυτή, προσπαθώντας να εδραιωθεί, μεταθέτοντας τις εκλογές στο μέλλον, όποτε αυτές γίνουν.
ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΝΟΙΑ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ
Αμέσως μετά από όλα αυτά ο Ερντογάν ξαναπήρε την πρωτοβουλία (αποδεικνύοντας ότι η δική μας είναι εξαιρετικά σαθρή), δέχθηκε με μεγάλες τιμές τον Λίβυο πρωθυπουργό και διακήρυξαν ομού και πανταχόθεν ότι Λιβύη και Τουρκία είναι αδέλφια και επιβεβαίωσαν ότι ισχύει κάθε τι έχει συμφωνηθεί μέχρι σήμερα, δηλαδή και το μνημόνιο και η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στην Λιβύη που θα ηγηθεί και στην ανασυγκρότηση της.
Τελικά μετά από όλα αυτά το Τουρκολιβυκό μνημόνιο επιβεβαιώθηκε με κάθε τρόπο από Τουρκία και Λιβύη ότι ισχύει, και καθίσταται προφανές (όπως έχω εξηγήσει διεξοδικά) ότι όχι μόνο θα μείνει ζωντανό (τουλάχιστον για τα επόμενα δύο χρόνια εάν δεν κάνουμε εμείς ενέργειες αμφισβήτησης και ακύρωσης) αλλά με τις επιπόλαιες ενέργειές μας αυτές του δώσαμε και υπόσταση, αποδεχθήκαμε ότι είναι ζήτημα προς συζήτηση, (συζητάμε δηλαδή εάν θα ισχύσει κάτι παράνομο όπως ισχυριζόταν μέχρι τώρα η κυβέρνηση) και δεσμευόμαστε έμμεσα στην πράξη ότι δεν θα κάνουμε οτιδήποτε, αφού συζητιέται ως κάτι που μας δεσμεύει και διαπραγματευόμαστε την ύπαρξή του.
Και φυσικά θα τεθεί εκ μέρους της Λιβύης στις επιτροπές και ζήτημα επήρειας της Κρήτης, (όχι μόνο των νησίδων Γαύδου Σχίζας κλπ) και ιστορικότητας του κόλπου της Σύρτης.
Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΠΡΟΜΗΝΥΕΙ
Μετά από όλα αυτά και τις διθυραμβικές δηλώσεις για την τεράστια επιτυχία μας με την Λιβύη, ο Ερντογάν δήλωσε χθες εκ νέου και ξεκάθαρα ότι το μνημόνιο όχι μόνο επιβεβαιώθηκε ότι ισχύει αλλά και ότι η Ελλάδα δεν έχει δικαιώματα στην περιοχή και ότι αυτός μαζί με την Λιβύη θα κάνει ότι χρειάζεται για να το επιβεβαιώσει αυτό, με τα ερευνητικά σκάφη και τα γεωτρύπανα.
Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΔΕΝΔΙΑ ΣΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ
Σε αυτό το κλίμα λοιπόν, ο Υπουργός εξωτερικών πήγε να συναντηθεί με τον “φίλο του” Μελβούτ, ο οποίος σημειωτέον μετέθεσε την συνάντησή, αφού τον κάλεσε ο ΓΓ/ΝΑΤΟ να καθίσει στο τραπέζι των συζητήσεων με τους Μεγάλους (συμμετείχαν ο ΓΓ/ΝΑΤΟ, ο υπεξ των ΗΠΑ Άντονι Μπλίνκεν, ο υπαμ των ΗΠΑ Λόιντ Όστιν, οι υπεξ της Τουρκίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας και της Μ. Βρετανίας), για τα μέτρα που θα ληφθούν για την Ρωσο-Ουκρανική κρίση.
ΣΗΜ: Αυτή είναι η τρομερή απομόνωση που έχουμε οδηγήσει την Τουρκία. Η Τουρκία μετέχει σε όλες τις συζητήσεις, εμείς που έχουμε δώσει γη και ύδωρ σε Γερμανούς και Αμερικανούς (στις Αμερικανικές ευκολίες που έχουμε διαθέσει θα αποβιβασθούν και από αυτές θα επιχειρήσουν οι Αμερικανικές δυνάμεις εάν αναπτυχθούν) δε μετέχουμε πουθενά.
Το τι θα συνέβαινε δηλαδή εάν δεν ήταν απομονωμένη φοβάμαι και να το σκεφθώ!
Εν τούτοις, παρά τις προσβολές, τις επιθετικές διακηρύξεις τις ύβρεις και τις απειλές κατά των Ελλήνων (που το θεωρώ μεγαλύτερο ζήτημα από τις προσωπικές προσβολές και ύβρεις - οι προσωπικές προσβολές προς θεσμικούς λειτουργούς και η αποδοχή τους, πέραν του θεσμικού ζητήματος είναι και θέμα αυτοσεβασμού αυτού που τις δέχεται), ο κος Δένδιας όχι μόνο θα συναντηθεί με τον “φίλο του” Τσαβούσογλου (ναι αυτόν που καθυβρίζει την Ελλάδα και τους Έλληνες) αλλά ακόμη χειρότερα αύριο θα συναντηθεί όπως ανακοινώθηκε ακριβώς στο πόδι και με τον Ερντογάν.
Υπάρχει κάποιος που να ελπίζει ότι ο Ερντογάν δε θα προσπαθήσει να τον καπελώσει (συμβολικά και ρητορικά) και να τον χειριστεί αυτοκρατορικά; Τεράστιο ρίσκο και εντελώς άκαιρη, άσκοπη και αταίριαστη η συνάντηση αυτή! Δεν μπορεί να περιμένουμε τίποτε καλό από αυτήν.
Καμία συνέπεια και σταθερότητα συνεπώς δεν υπάρχει από την πλευρά μας ως προς το τι λέμε και τι κάνουμε (τουλάχιστον μετά την αποδοχή των διερευνητικών και των διαβουλεύσεων) και όπως καθίσταται φανερό, κανένα συγκροτημένο πλάνο δεν υπάρχει που να τηρείται με συνέπεια (για υψηλή στρατηγική ούτε λόγος).
Κυριολεκτικά πολιτική ΑΚΟΡΝΤΕΟΝ και μάλιστα που χάνει αέρα!
ΣΗΜ: Εάν είχαμε συνάψει την αμυντική συμφωνία με την Γαλλία, θα είχαμε κάποιον να μας υποστηρίξει για να μετέχουμε τουλάχιστον στις αποφάσεις για την Λιβύη αλλά και στις δράσεις της ΕΕ για την ανοικοδόμηση της.
Και η Γαλλία έχει τεράστια συμφέροντα στην περιοχή που θα μπορούσαμε συνεργατικά να τα παραλληλίσουμε με τα δικά μας. Τότε ναι, θα μπορούσαμε να είμαστε δυναμικοί παίκτες στην υπόθεση της Λιβύης (και φυσικά θα έπρεπε να έχουμε κάνει ήδη 12 μίλια την χωρική μας θάλασσα και στην Κρήτη-τουλάχιστον- για να καταστήσουμε διεθνολογικά το Τουρκολιβυκό μνημόνιο άκυρο, αφού καταστρατηγεί αναγκαστικό κανόνα διεθνούς δικαίου).