Μάλιστα, αυτοί που δεν ανησυχούν ΚΑΘΟΛΟΥ είναι περισσότεροι (16%) από αυτούς που ανησυχούν ΠΟΛΥ (13,6%).
Και αυτό, παρά το ντε φάκτο, συστηματικό γκριζάρισμα του μισού Αιγαίου και τις «Γαλάζιες Πατρίδες», τις καθημερινές απειλές, ταπεινώσεις και τις προκλήσεις, την «ομηρία» της Κύπρου και του Καστελόριζου, το "Casus belli" και την εργαλειοποίηση του μεταναστευτικού, την ντε φάκτο «ουδετεροποίηση» της Θράκης και τη συνεχή στρατιωτική της ενίσχυση και παρουσία σε αρκετές χώρες εκτός Τουρκίας, την οικονομική της «αντοχή» και στη διάρκεια του κορωνοϊού και την τάση «φιλανδοποίησης» της Ελλάδας.
Στη δημοσκόπηση δεν αναφέρονται βέβαια οι λόγοι αυτής της «παράδοξης» στάσης, που εμπεριέχει κι έναν επικίνδυνο εφησυχασμό. Ίσως γιατί σιωπηρά το πήραμε απόφαση πως προσεχώς «εθνική κυριαρχία θα απολεσθεί έτσι κι αλλιώς, για πολέμους θα μιλάμε τώρα»; Αυτό άλλωστε φαίνεται να προετοιμάζεται στα ρετιρέ της εξουσίας και στο γνωστό "θινκ τανκ" που «συγκατοικεί» στου Μαξίμου.
Η Ιστορία μπορεί όντως να μη πισωδρομεί. Ταπεινοί, περιφρονημένοι και ξεπεσμένοι Γραικύλοι υπήρξαμε όμως και άλλες φορές στην πλούσια ιστορία μας - και ας μας «έσωζε» πάντα η γεωγραφική μας θέση και ενίοτε και ο πολιτισμός που κληροδοτήσαμε.
