 |
| geralt / pixabay |
rt.com - Finian Cunningham / Παρουσίαση Freepen.gr
Μια ιδέα που προτείνει η Ελλάδα είναι το μπλοκ των 27 μελών να επιβάλει εμπάργκο όπλων στην Τουρκία. Ωστόσο, καθώς οι ηγέτες της ΕΕ συγκεντρώνονται για σύνοδο αυτή την εβδομάδα, ο Επίτροπος Εξωτερικών Υποθέσεων Τζόζεφ Μπορέλ υποβαθμίζει μια τέτοια κίνηση για συλλογικές κυρώσεις κατά της Άγκυρας.
Η Ελλάδα έχει επικρίνει τη Γερμανία – η οποία κατέχει σήμερα βρίσκεται στην Προεδρία της ΕΕ-για την αποτυχία να δείξει ηγεσία. Η Αθήνα καταγγέλλει ότι το μπλοκ έχει κοινή αμυντική δέσμευση και ότι τα ευρωπαϊκά έθνη δεν πρέπει να προμηθεύουν όπλα σε μια χώρα που θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει εναντίον μελών της ΕΕ.
Οι εντάσεις σιγοβράζουν στην ανατολική Μεσόγειο, όπου οι προσπάθειες εξερεύνησης του φυσικού αερίου της Τουρκίας την έφεραν σε σύγκρουση με την Ελλάδα και την Κύπρο για αμφισβητούμενα θαλάσσια σύνορα. Η Άγκυρα έχει μιλήσει ακόμη και για" αιτία πολέμου " και οι ναυτικές δυνάμεις των δύο πλευρών είχαν έρθει στο χείλος της αντιπαράθεσης νωρίτερα αυτό το έτος.
Η ΕΕ έχει καταγγείλει την Τουρκία για προκλήσεις και επιθετικούς ελιγμούς στην ανατολική Μεσόγειο. Αλλά εκτός από τα θυμωμένα λόγια φαίνεται ότι δεν υπάρχει τίποτα στο δρόμο της πρακτικής απάντησης. Οι σχέσεις έχουν κλονιστεί πάρα πολύ για τη στρατιωτική συμμετοχή της Άγκυρας στη Λιβυκή σύγκρουση και τον πρόσφατο πόλεμο στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Οι μαραζωμένες λεκτικές επιθέσεις του Τούρκου ηγέτη Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εναντίον του Γάλλου Προέδρου Εμμανουέλ Μακρόν για την αντιληπτή εχθρότητά του προς το Ισλάμ έχουν επίσης προκαλέσει εντάσεις.
Ωστόσο, πού είναι η ευρωπαϊκή ενότητα για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα των μελών της; Η Ελλάδα και η Κύπρος φαίνεται να μένουν έξω για να κρεμαστούν και να στεγνώσουν όταν πρόκειται για την ΕΕ που πρέπει να δείξει κάποιο θάρρος προς την Τουρκία.
Προφανώς ισχύει το ότι μεμονωμένα κράτη της ΕΕ έχουν πάρα πολλά κέρδη να χάσουν εάν επιβληθεί εμπάργκο όπλων στην Τουρκία.
Η Ιταλία και η Ισπανία είναι ο δεύτερος και ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας όπλων στην Άγκυρα, μετά τις Ηνωμένες Πολιτείες, σύμφωνα με το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την ειρήνη της Στοκχόλμης.
Η Γερμανία έχει επίσης δει τις πωλήσεις όπλων στην Τουρκία να ανεβαίνουν δραματικά τα τελευταία χρόνια. Οι πωλήσεις στην Τουρκία αντιπροσωπεύουν το ένα τρίτο όλων των γερμανικών εξαγωγών όπλων.
Ορισμένα κράτη της ΕΕ πιέζουν για εμπάργκο όπλων στην Τουρκία σε υποστήριξη της Ελλάδας και της Κύπρου. Αυτές περιλαμβάνουν τη Γαλλία, την Αυστρία, τη Σλοβενία και τη Σλοβακία. Ωστόσο, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία εμποδίζουν την ομόφωνη στάση του μπλοκ, πράγμα που σημαίνει ότι τα όπλα θα συνεχίσουν να ρέουν στην Τουρκία.
Κατά ειρωνικό τρόπο, ο μεγαλύτερος τομέας των ευρωπαϊκών πωλήσεων εξοπλισμών στην Άγκυρα είναι τα ναυτικά όπλα. Η Γερμανία βρίσκεται επί του παρόντος στη διαδικασία πώλησης έξι υποβρυχίων τύπου 214 στην Τουρκία.
Η Ελλάδα έχει εκφράσει την ανησυχία ότι τέτοια όπλα θα μπορούσαν να ανατρέψουν την ισορροπία της ναυτικής δύναμης στην ανατολική Μεσόγειο προς όφελος της Τουρκίας, ενθαρρύνοντας έτσι μια πιο εχθρική πολιτική από την Αγκυρα για τις θαλάσσιες αξιώσεις της.
Όπως ανέφερε ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας: "κατανοώ το οικονομικό ζήτημα, αλλά είμαι βέβαιος ότι και η Γερμανία κατανοεί την τεράστια αντίφαση της παροχής επιθετικών όπλων σε μια χώρα που απειλεί την ειρήνη και τη σταθερότητα δύο χωρών της ΕΕ. Αυτός είναι ο ορισμός της λέξης αντίφαση".
Δυστυχώς, αυτό που δείχνει το σημερινό σκηνικό είναι η πλήρης έλλειψη ενότητας και ηγεσίας στην ΕΕ. Πολιτικοί όπως η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λέιεν έχουν επανειλημμένα ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση να υιοθετήσει μεγαλύτερη γεωπολιτική αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία. Όμως αυτό δε λέει πολλά για τέτοιες μεγαλοπρεπείς φιλοδοξίες όταν το μπλοκ δεν μπορεί καν να βρει μια κοινή θέση για να υπερασπιστεί τα ζωτικά συμφέροντα των δικών του μελών.
Η επιδίωξη των στενών κρατικών συμφερόντων, με τη μορφή της ενίσχυσης των κερδών για τις εθνικές βιομηχανίες όπλων εκθέτει τις κοινοτοπίες και την υποκρισία της πομπώδους προτροπής για "ενότητα" και "αλληλεγγύη".
Βερολίνο και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες είναι γρήγορη και αυστηροί, όταν πρόκειται για την επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, Λευκορωσία, Βενεζουέλα και άλλα έθνη. Ωστόσο, όταν πρόκειται για την προστασία των κερδών για τις βιομηχανίες όπλων ενάντια στα δηλωμένα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και της Κύπρου στην αντιπαράθεση τους με την Τουρκία, τότε η ΕΕ διπλώνει σαν χάρτινη τίγρης.
Πόσο απερίσκεπτη και ανεύθυνη μπορεί να γίνει; Τα ευρωπαϊκά έθνη τροφοδοτούν τη σύγκρουση στη Νότια περιφέρειά τους, η οποία μπορεί να καταλήξει σε πόλεμο που εμπλέκει μέλη της ΕΕ, τα οποία θα μπορούσαν να δεχθούν επίθεση από όπλα που πωλούνται από άλλα μέλη της ΕΕ. Είναι ένα σουρεαλιστικό επεισόδιο αντάξιο του παραλογιστικού μυθιστορήματος Catch-22 του Joseph Heller.
Η απόλυτη παραφροσύνη είναι ότι όλοι οι πρωταγωνιστές είναι μέλη της στρατιωτικής συμμαχίας του ΝΑΤΟ που φιλοδοξεί να υποστηρίξει την ασφάλεια και την ειρήνη στον Ατλαντικό και την Ευρώπη. Η Ελλάδα απευθύνει ακόμη έκκληση στις Ηνωμένες Πολιτείες να την προμηθεύσουν με αντιτορπιλικά κλάσης Arleigh Burke στις εχθροπραξίες της με την Τουρκία για να αντισταθμίσουν τις πωλήσεις όπλων από τη Γερμανία, την Ιταλία και την Ισπανία. Πώς τελειώνει αυτό; Η ΕΕ και το ΝΑΤΟ θα φυσήξουν εαυτούς έξω από το νερό;