Λίγο πριν κλείσουν ξανά οι εκκλησίες

ElenaOlesik / pixabay

Όπως όλα δείχνουν κρίνοντας από το παράδειγμα της Θεσσαλονίκης, βρισκόμαστε λίγο πριν από ένα νέο κλείσιμο των ιερών ναών εξαιτίας της πανδημίας. Άλλωστε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης είτε αυτά που λόγω ιδεολογίας απέχουν μακράν της χριστιανοσύνης είτε εκείνα που πρόσκειται στην κυβέρνηση έχοντας πρωταγωνιστικό ρόλο σε ενημερωτικές καμπάνιες έχουν ήδη προλειάνει το έδαφος κατά της εκκλησίας συνεχίζοντας την προσπάθεια.

Του Στρατή Μαζίδη

Άνθρωποι δίχως καμία σχέση με την εκκλησία, εμφανίζονται τάχα ως πιστοί, να κάνουν προσεγγίσεις του δικού τους απλουστευμένου ευαγγελίου δίχως να έχουν το θάρρος [γιατί άραγε;] να παραδεχθούν ότι δεν πιστεύουν. 

Όταν άνοιξαν οι εκκλησίες τον περασμένο Μάιο πολλοί είχαν επισημάνει ότι θα έπρεπε να υπάρξει σχετική προετοιμασία για όταν θα ερχόταν η ώρα να ξανακλείσουν οι ναοί και πώς οι αρχιερείς οφείλουν να ενδοσκοπήσουν εις βάθος την στάση τους κατά το πρώτο δίμηνο που έκλεισαν τα πάντα στη χώρα.

Δεν το έπραξαν. Ζούσαν κι αυτό τον εθνικό μας μύθο περί μεγάλης επιτυχίας. Και όμως από τα μέσα Μαΐου όταν άνοιξαν πάλι και επίσημα οι ναοί μέχρι σήμερα έχουν περάσει περίπου 24 εβδομάδες. Αν αυτός ο αριθμός πολλαπλασιαστεί επί του συνόλου των ιερέων [δημοσίευμα Καθημερινής] τότε έχουμε τον αριθμό των Θείων Λειτουργιών που έχουν τελεστεί μόνο τις Κυριακές διότι υπάρχουν ναοί που λειτουργούν τόσο τα Σάββατα όσο και άλλες μέρες. Αν λοιπόν υπολογίσουμε τον αριθμό των Λειτουργιών που έχουν τελεστεί όλο αυτό το διάστημα επί ένα Χ αριθμό πιστών που έχουν κοινωνήσει τότε θα δούμε ότι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μεταδόθηκε εκατομμύρια χωρίς δίχως να συμβεί τίποτα. Και ας μην πάμε στο δίμηνο lockdown της περασμένης άνοιξης.  

Κι όμως αυτό το θαύμα που συντελείται κοντά 2.000 χρόνια σε κάθε Θεία Λειτουργία και το οποίο τώρα είναι τόσο επίκαιρο, δεν ήρθε να το επισημάνει κανένας και πάνω από όλα αυτοί οι οποίοι υποτίθεται ότι έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στον να υπηρετούν τον Κύριο. Δεν πρέπει να απορούμε λοιπόν πως έχει επέλθει όλη αυτή η αποστασία από το Θεό όταν ακόμα και αυτοί οι οποίοι ζουν αυτά τα θαύματα καθημερινά, δεν τα αντιλαμβάνονται και δε βγαίνουν να τα διαλαλήσουν λέγοντας στους πολιτικούς ότι "κύριοι ο Θεός είναι εδώ και θαυματουργεί σε κάθε Θεία Λειτουργία".

Ας μην ξεχνάμε ότι και κατά την πρώτη φάση του lockdown οι εκκλησίες έκλεισαν τις θύρες τους γιατί δεν είχαν παρουσιάσει σε επίπεδο ανώτερης ιεραρχίας μία δική τους πρόταση αλλά στωικά περίμεναν ως νέοι Πόντιοι Πιλάτοι τις αποφάσεις της κυβέρνησης.

Ο αρχιεπίσκοπος και όλοι οι υπόλοιποι δεσποτάδες με τα εντυπωσιακά άμφια, τους παρατρεχάμενους και τα γρήγορα αυτοκίνητα δε μίλησαν για αυτό το θαύμα που συντελεί τόσους αιώνες σε κάθε ακολουθία το Αγιο Πνεύμα, το οποίο αυτοί καλούν να έρθει και να μετατρέψει τα δώρα. Άραγε τόσο τυπικά λειτουργούν στις εκκλησίες οι ίδιοι; Αλλά εδώ που τα λέμε για ποιο θαύμα να μιλήσουν όταν ο αρχιεπίσκοπος σε μία τόσο κρίσιμη συγκυρία για τον τόπο που χάνει την ταυτότητά του, έρχεται να ζητήσει από την κυβέρνηση τον χωρισμό του κράτους από την εκκλησία παραβλέποντας ότι το κενό της ουδετερότητας θα έρθει να καλύψει κάτι άλλο, σαν αυτό ίσως που συγκλονίζει την Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.

Θυμάμαι έναν ιερέα να μου λέει: Τον πρώτο χρόνο φοβάται ο παπάς το Θεό, τα επόμενα σαράντα χρόνια ο Θεός τον παπά!

Όμως ο Χριστός τα είχε πει όλα ξεκάθαρα, ανάμεσα στα οποία και «πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς».

Βέβαια ο θεός δεν έχει ανάγκη τους αρχιερείς του. Κι αν αυτοί σωπήσουν, οι λίθοι κεκράξονται. Κι όπως λέει ο ψαλμωδός Δαβίδ «εκ στόματος νηπίων και θηλαζόντων κατηρτίσω αίνον». Αυτά τα "νήπια" λοιπόν αναζητούμε.