Στις αρχές του περασμένου αιώνα, ένας φλογερός δικηγόρος από την Κρήτη πρωταγωνίστησε στην ένωση του νησιού του με την Ελλάδα, οδήγησε στο διπλασιασμό των εδαφών της το 1912-13 και παραλίγο στον τριπλασιασμό αν ο ελληνικός λαός δεν εγκληματούσε στις εκλογές του 1920. Η ιστορία δεν ξαναέβγαλε Ελευθέριο Βενιζέλο.
Του Στρατή Μαζίδη
Σήμερα ένας άλλος πρωθυπουργός από την Κρήτη, γιος επίσης κρητικού πρωθυπουργού που εκτιμούσε ότι αρκούν δέκα χρόνια για να ξεχάσουμε τη Μακεδονία, φαίνεται πως συνδράμει κι αυτός στον ακρωτηριασμό των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων όπως αυτά εδραιώνονται χάρη στην Κρήτη ναρκοθετώντας το μέλλον. Ο κρητικός πρωθυπουργός αποδέχθηκε ότι το πέμπτο μεγαλύτερο νησί στη Μεσόγειο Θάλασσα έχει περιορισμένα κυριαρχικά δικαιώματα και αποκλειστική οικονομική ζώνη.
Στον περίφημο χάρτη ξεκινάμε από τη μέση γραμμή στα δυτικά για να καταλήξουμε πολύ βορειότερα στα ανατολικά. Και πού; Στη λεγόμενη Λεκάνη του Ηροδότου όπου οι ειδικοί κάνουν λόγο για ύπαρξη τεραστίων κοιτασμάτων. Δε δώσαμε απλά...θάλασσα. Χαρίσαμε πιθανά πολύ μεγάλα κοιτάσματα.
Ο κρητικός πρωθυπουργός ανέφερε πως η συμφωνία "δημιουργεί μία νέα πραγματικότητα στην Ανατολική Μεσόγειο και επαναφέρει τη νομιμότητα στην περιοχή". Συμφωνούμε ως προς το αρχικό σκέλος, καθώς μια χώρα πρωτοφανέστατα ακυρώνει μόνη της την πάγια θέση ως προς το ότι τα νησιά δικαιούνται πλήρη ΑΟΖ και δίχως να έχει προκύψει αυτό από κάποιο διεθνές όργανο, όπως πχ το Δικαστήριο του Αμβούργου.
ΥΓ: Βάλτε δίπλα δίπλα το χάρτη της οριοθέτησης με Αίγυπτο, το χάρτη των αδειοδοτήσεων της Τουρκίας στην ΤΡΑΟ προ μνημονίου με Σαράζ και το χάρτη με την τουρκική naftex της 6ης Αυγούστου.