Πάγια τακτική των Τούρκων μετά από κάθε τετελεσμένο που δημιουργούν, είναι να προσκαλούν την Ελλάδα σε διάλογο. Με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να αμβλύνουν τις εντυπώσεις και να δώσουν στους τρίτους την εντύπωση ότι "το συζητάμε". Κάπου εκεί και οι ξένοι - που δεν έχουν έγνοια τα δικά μας προβλήματα - θεωρούν ότι αφού τα συζητάνε κάπως θα τα βρουν ή τα βρήκαν ήδη.
Αναστάσιος Λαυρέντζος
Αυτή την παγίδα έστησαν και πάλι οι Τούρκοι στην ελληνική κυβέρνηση μετά την μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί. Και σε αυτή την παγίδα έπεσε ολόκληρο το ελληνικό ΥΠΕΞ, συμμετέχοντας στην "μυστική" τριμερή συνάντηση που οργανώθηκε από τους Γερμανούς. Βέβαια το ΥΠΕΞ και προσωπικά ο κ. Δένδιας συμμετείχαν στη "μυστική" (όπως ήλπιζαν) συνάντηση με τους Τούρκους, στη λογική ότι "είναι πάντα καλό να υπάρχουν κανάλια επικοινωνίας και ότι πρέπει να κάνουμε διάλογο". Πράγματι, ο διάλογος είναι γενικά καλός, αλλά δεν μπορείς να προστρέχεις πάντα χαρωπά σε αυτόν, όταν ο άλλος σε έχει ποδοπατήσει.
Αφελής επίσης ήταν και η άποψη του κ. Δένδια ή των συμβούλων του ότι η συνάντηση θα έμενε "μυστική". Είναι σίγουρο ότι θα τον "κάρφωνε" ο Τσαβούσογλου, αφού αυτός ήταν ο σκοπός του εξ αρχής. Ας τρέξει τώρα ο κ. Δένδιας να παραστήσει τον θιγμένο και θυμωμένο, ζητώντας κυρώσεις από την ΕΕ κατά της Τουρκίας.
Είναι πάντως διπλά έκθετος: και γιατί συμμετείχε στην τριμερή και γιατί το μάθαμε από τον Τσαβούσογλου. Σε ένα δεύτερο και βαθύτερο επίπεδο, το πιο ουσιώδες και επικίνδυνο ερώτημα είναι τί συζήτησαν με τους Τούρκους... Και φυσικά το τί οργανώνουν στο παρασκήνιο οι Γερμανοί...