Απόσπασμα από την σημερινή συνέντευξή μου στον ΑΛΦΑ (28/1/2020). Εξηγώ γιατί δεν πρέπει να επικαλούμαστε το ΔΔΧ, γιατί οι Τούρκοι θα θελήσουν να διευρύνουν την Ατζέντα με όλα τα ζητήματα, και όχι μόνο για τις θαλάσσιες ζώνες (υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ).
υποναύαρχος ε.α.
πρόεδρος Κοινωνίας Αξιών
Καλύτερα είναι να επικαλεστούμε για προσφυγή το Διεθνές Δικαστήριο για το Δίκαιο της Θάλασσας στο Αμβούργο (το 1982 προβλέφθηκε με την UNCLOS που τέθηκε εν ισχύ το 1994), το οποίο είναι και καθ’ ύλη αρμόδιο για τα ζητήματα θαλασσίου δικαίου και στο οποίο δεν μπορούν να προστεθούν όλα τα άλλα ζητήματα που φορτώνει την οιαδήποτε προσφυγή η Τουρκία.
Θα πει κάποιος «μα η Τουρκία δεν έχει υπογράψει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας» και δεν αναγνωρίζει και την δικαιοδοσία του ΔΔ του Αμβούργου!
Όμως το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας αφενός έχει καθολική ισχύ πλέον (εθιμικώ δικαίω), αφετέρου η Τουρκία άτυπα το αναγνωρίζει de facto, αφού το επικαλείται για να καθορίσει τις δικές της θαλάσσιες ζώνες και επίσης κάνει ερμηνείες του για να στηρίξει τις παραβιάσεις στην Κύπρο και στην Ελλάδα.
Άλλωστε ούτε και για το ΔΔΧ αναγνωρίζει την δικαιοδοσία του. Η προσφυγή στο ΔΔ του Αμβούργου μάλιστα, εμφανίζει περισσότερα πλεονεκτήματα για μας (λόγω της φύσης του Δικαστηρίου και των Διαιτητικών οργάνων), στην περίπτωση που δεν το αποδεχθεί η Τουρκία και επιδιώξουμε την προσφυγή μας χωρίς αυτήν (με τρίτους ή μονομερώς).
Εγκλωβισμένοι στην ίδια ρητορική από το 1974 (όταν δεν υπήρχε η UNCLOS και το Διεθνές Δικαστήριο της Θάλασσας του Αμβούργου), επικαλούμεθα την προσφυγή στο ΔΔΧ (για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ μόνο λέμε εμείς). Όμως έτσι, δίνουμε στην ουσία στην Τουρκία την ευκαιρία να διευρύνει την ατζέντα για προσφυγή στο ΔΔΧ σε όλα τα θέματα. Αν θέλουμε να διευθετήσουμε το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ, το Διεθνές Δικαστήριο της Θάλασσας στο Αμβούργο είναι το κατάλληλο όργανο (λόγω συνάφειας για τις θαλάσσιες ζώνες), ώστε να αποφύγουμε να μπουν όλα τα ζητήματα στο ίδιο πακέτο.
Πρέπει να εκσυγχρονίσουμε την θέση μας με βάση τις εξελίξεις.