Σε μουσουλμανικό αδιέξοδο η Δανία - Ανησυχητική έρευνα στην Κοπεγχάγη

Νωρίτερα φέτος, στην ομιλία του για το νέο έτος, ο τότε πρωθυπουργός της Δανίας, Lars Løkke Rasmussen, ανέφερε ότι οι θρησκευτικές παράλληλες κοινωνίες αποτελούν πρόβλημα και ότι οι μετανάστες πρέπει να μάθουν να «θέτουν τους κοσμικούς νόμους υπεράνω των θρησκευτικών». Τι, γίνεται όμως, αν, στην εμπλεκόμενη κοινότητα, δεν υπάρχει καμία επιθυμία για κάτι τέτοιο;

Παρουσίαση Freepen.gr

"Όταν ήμουν στο γυμνάσιο", συνέχισε ο Rasmussen "υπήρχαν περίπου 50.000 άνθρωποι με μη δυτικό υπόβαθρο στη Δανία, σήμερα υπάρχουν σχεδόν μισό εκατομμύριο άνθρωποι, σε μια γενιά, η χώρα μας έχει αλλάξει".

Το πόσο σπουδαία είναι τα προβλήματα που αποκαλύφθηκαν σε μια πρόσφατη έρευνα, το φενερώνει το Barometer Integrations 2018, που δημοσιεύτηκε από τον δήμο της Κοπεγχάγης. Το Βαρόμετρο Ενσωμάτωσης - το οποίο μετρά το βαθμό ενσωμάτωσης στο Δήμο μεταξύ των νέων με μη-δυτικό υπόβαθρο - έδειξε ότι σχεδόν το ένα τρίτο των 18-29 ετών (31%) πιστεύει ότι «οι θρησκευτικοί και πολιτιστικοί νόμοι πρέπει να ισχύσουν, αν και ενδέχεται να είναι αντίθετες προς τον [δανικό] νόμο »[1]. Το ζήτημα λοιπόν είναι αν αυτοί οι νέοι πιστεύουν ότι ο ισλαμικός νόμος της σαρία πρέπει να υπερισχύει του δανικού νόμου. Η στατιστική αναδεικνύει μια αύξηση από το 2016, όταν μια παρόμοια έρευνα έδειξε ότι το 24% ήθελε το νόμο της σαρία. Επιπλέον, ο αριθμός των νέων που βλέπουν τη δημοκρατία σε θετικό επίπεδο μειώθηκε από 86% το 2016 σε 79% το 2018 [2].

"Με ανησυχεί πολύ που ένας αυξανόμενος αριθμός νέων της Κοπεγχάγης δεν υποστηρίζει τη δημοκρατία μας", δήλωσε η Cecilia Lonning-Skovgaard, αντιδήμαρχος Integration and Employment της Κοπεγχάγης, στο TV 2 Lorry.

"Πιστεύω επίσης ότι δείχνει μια γενική τάση για τους νέους να αμφισβητούν τη δημοκρατία και πως υπάρχουν κάποια περιβάλλοντα σε μια μεγάλη πόλη όπως η Κοπεγχάγη που τραβούν τους νέους σε μια άλλη κατεύθυνση και προσπαθούν να τους επηρεάσουν με κακό τρόπο".

Αυτά τα «περιβάλλοντα» μπορεί να έχουν βοηθήσει άθελά στο δρόμο τους να αποστασιοποιηθούν από τις ίδιες τις δανικές αρχές.

Πρόσφατα ήρθε στο φως, για παράδειγμα, ότι μια επιτροπή στο Υπουργείο Εκκλησιαστικών Υποθέσεων της κυβέρνησης, η οποία είναι υπεύθυνη για την επίσημη έγκριση τζαμιών [3] στη Δανία, χορηγούσε εγκρίσεις γι 'αυτά χωρίς να γνωρίζει "εάν διοικούνταν [τα τζαμιά] από το εξωτερικό, εάν τα δικαιώματα των γυναικών είχαν κατασταλεί ή υπήρχαν άλλες προβληματικές συνθήκες". Η τυπική έγκριση ενός τζαμιού σημαίνει ότι το τζαμί γίνεται επιλέξιμο για φορολογικά πλεονεκτήματα και επιτρέπεται να φέρει ξένους ιερείς στη Δανία με ειδική θεώρηση.

Το τζαμί Ιμάμ Αλί, το οποίο άνοιξε το 2015 και είναι το μεγαλύτερο στη Δανία - χτίστηκε με 2 μιναρέδες ύψους 32 μέτρων και με χώρο για 1.500 άτομα, με κόστος 80 εκατομμυρίων δανικών κορονών (1.800.000 δολάρια, 1.600.000 ευρώ). Η δανική εφημερίδα Jyllands-Posten αποκάλυψε πρόσφατα ότι, όταν το 2002 ο σύλλογος πίσω από το τζαμί, Ahlul Bait, ζήτησε να εγκριθεί ως θρησκευτική κοινότητα, είχε στο καταστατικό του μια διάταξη λέγοντας ότι λειτουργούσε υπό την εποπτεία του «ανώτατου ηγέτη του Ιράν». Αρχικά, αυτά τα νέα ήταν θέμα ανησυχίας για το Υπουργείο Εκκλησιαστικών Υποθέσεων, αλλά ο Ahlul Bait απλώς ξανάγραψε το καταστατικό του και το υπουργείο έδωσε την έγκρισή του.

Ένα πρώην μέλος της επιτροπής, ο καθηγητής νομικής Jens Elo Rytter, ο οποίος υπηρέτησε σε αυτή την επιτροπή από το 2013 έως το 2017, αποχώρησε σε ένδειξη διαμαρτυρίας. "Κάθισα με μια σαφή αίσθηση ότι οι σύλλογοι είχαν μόλις φτιάξει τη δουλειά τους έτσι ώστε οι διατυπώσεις να ήταν σωστές, αλλά στην πραγματικότητα δεν είχαμε κανέναν τρόπο να μάθουμε τι πραγματικά συνέβαινε", δήλωσε στη δανική εφημερίδα Jyllands-Posten.

"Στην πραγματικότητα," είπε ο μακρόχρονος πρόεδρος της επιτροπής, ο ομότιμος καθηγητής Armin W. Geertz, "απλώς είχαμε την αίσθηση ότι μερικοί από τους οργανισμούς άλλαξαν μόνο τα καταστατικά τους για να τα προσαρμόσουν στις απαιτήσεις μας". Τόνισε επίσης ότι έφυγε από την επιτροπή επειδή το Υπουργείο Εκκλησιαστικών Υποθέσεων δεν επιβάλλει νόμιμη απαίτηση επισήμως αναγνωρίζοντας ότι οι κοινότητες πρέπει να συμμορφώνονται με τις αρχές της ισότητας και της δημοκρατίας στις ενώσεις τους.

Ο υπουργός Εκκλησίας και Πολιτισμού, Mette Bock, δήλωσε στη Jyllands-Posten ότι ο νόμος για τις θρησκευτικές κοινότητες, ο οποίος τροποποιήθηκε το 2017, περιέχει νέες απαιτήσεις διαφάνειας. Μεταξύ άλλων προϋποθέσεων, οι επίσημα αναγνωρισμένες θρησκευτικές κοινότητες πρέπει τώρα να υποβάλλουν ετήσιες οικονομικές καταστάσεις.

Αυτή η νέα απαίτηση, εντούτοις, μπορεί να είναι πολύ μικρή και να ήρθε πολύ αργά. Πρόσφατα, το τζαμί Ιμάμ Αλί αρνήθηκε να αποστασιοποιηθεί από τον Ιρανό ιμάμη Mansour Leghaei, ο οποίος για χρόνια ήταν συνδεδεμένος με αυτό και κήρυξε εκεί, αλλά το 2018 απαγορεύθηκε να εισέλθει στη Δανία για δύο χρόνια: είχε γράψει σε ένα Μουσουλμάνο ότι οι άνδρες που χτυπούσαν τις συζύγους τους και τα παιδιά τους θα μπορούσαν να δικαιολογηθούν και ότι ο συζυγικός βιασμός δεν αποτελεί βιασμό.

Ο αρχηγός του τζαμιού Ιμάμ Αλί, Μοχάμαντ Χάνι, απάντησε: "Δεν ζήτησε ποτέ να παραβιάσει το νόμο στη Δανία ούτε κάλεσε σε βία".

Το 2016, η Δανία εισήγαγε διάφορες πρωτοβουλίες εναντίον θρησκευτικών ιερέων που προσπάθησαν να «υπονομεύσουν τους νόμους και τις αξίες της Δανίας και να υποστηρίξουν τα παράλληλα νομικά συστήματα». Μία από αυτές τις πρωτοβουλίες ποινικοποίησε την ομιλία στα τζαμιά της Δανίας, η οποία υποσκάπτει τη βία και τον βιασμό. "Αυτό," δήλωσε τότε ο Υπουργός Εκκλησίας και Πολιτισμού, Bertel Haarder, "θα έχει αντίκτυπο σε ό, τι οι άνθρωποι λαμβάνουν από τους θρησκευτικούς ηγέτες τους".

Αυτό που προφανώς δεν εξέτασε ο Haarder ήταν ότι οι άνθρωποι δεν διαφωνούν με τους "θρησκευτικούς ηγέτες" τους και θα ήταν ευτυχείς να «στηρίξουν» τα κηρύγματα και τις διδασκαλίες που στην πραγματικότητα αντιβαίνουν ενάντια στους δανικούς νόμους και αξίες.

Σε απάντηση σε μια κοινοβουλευτική ερώτηση σχετικά με την άρνηση του τζαμιού Ιμάμ Αλί να απέχει από τα κηρύγματα που υποστηρίζουν την οικογενειακή βία και τον συζυγικό βιασμό, ο υπουργός Μετανάστευσης και Ενσωμάτωσης Ίνγκερ Σόιμπεργκ δήλωσε:

"Έχω πει επανειλημμένα ότι θα ήθελα να δω να κλείνουν τζαμιά στη Δανία, που οδηγούνται από μια κοσμοθεωρία που είναι τόσο απομακρυσμένη από τη δανική [κοσμοθεωρία], όπως αυτή είναι η περίπτωση. αλλά το πρόβλημα με αυτό ... είναι πού πηγαίνουν αυτοί οι άνθρωποι; Έχουμε περισσότερο έλεγχο πάνω τους όταν τρέχουν σε ένα τζαμί από ότι σε μια αυλή ή ένα υπόγειο; Δεν μπορούμε να τους κλείσουμε για τις απόψεις τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύω ότι ένας από τους καλύτερους τρόπους πρέπει να είναι ο έλεγχος των δωρεών [στα τζαμιά] ... Θα ήθελα να υπήρχαν τζαμιά που θα έκλειναν εδώ στη Δανία. το επόμενο βήμα θα ήταν εάν οι απόψεις θα συνέχιζαν να ευδοκιμούν.

Η άρνηση του Imam Ali να αποστασιοποιηθεί από τον προβληματικό ιμάμη αποτελεί παράδειγμα των δυσκολιών με τις οποίες αγωνίζονται οι δυτικές κοινωνίες: Πώς αντιμετωπίζει μια κοινωνία τα θρησκευτικά ιδρύματα που διακηρύσσουν αξίες, που είναι ακριβώς το αντίθετο του συστήματος αξιών της δυτικής κοινωνίας στην οποία ζουν; Πώς αντιμετωπίζει κανείς την επιρροή που ασκούν στους ανθρώπους που ακολουθούν τις συστάσεις τους; Και πώς, με τη σειρά του, ασχολείται κανείς με αυτή την επιρροή στη Δύση;

*Η Judith Bergman, αρθρογράφος, δικηγόρος και πολιτικός αναλυτής, είναι διακεκριμένος ανώτερος συνεργάτης στο Ινστιτούτο Gatestone.

---
[1] Integrationsbarometer 2018 p 14.
[2] Ibid., p 13
[3] In 2006, there were 115 mosques in all of Denmark. By the end of 2017, that number had increased to approximately 170 mosques in total -- an increase of nearly 50% in little more than a decade. It is unclear, how many of those mosques have been formally approved by the Ministry of Church Affairs.
Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail