Πολύ μου αρέσει αυτό το ατόφιο αριστερό ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ με τους μεγάλους αγωνιστές του συγκεκριμένου ιδεολογικού χώρου. Θα μου πείτε, της ΝΔ είναι καλύτερο; Όχι βέβαια. Προσπαθώ πχ να φανταστώ τον "έλα κάτω Βαγγέλα" να μιλά στο ευρωκοινοβούλιο και δεν μπορώ.
Του Στρατή Μαζίδη
Αλλά η παρουσία της ζουμπουρλής κατά δική της δήλωση, Ραλλίας από το Fame Story και του αγωνιστή από τα γεννοφάσκια του της Αριστεράς, Πέτρου Κόκκαλη με ξεπερνά. Τι σχέση έχουν αυτοί οι άνθρωποι με τη φτωχολογιά, την καθημερινή βιοπάλη κ.ο.κ.; Θα μου ξαναπείτε, γιατί, έχει ο ΣΥΡΙΖΑ; Μάλλον όχι, το κομμάτι που είχε, αποχώρησε πριν λίγα χρόνια.
Το είχαμε σημειώσει και πριν μερικές ημέρες. Η συνολική παρουσία της Ελλάδας στο ευρωκοινοβούλιο αποτελεί μια πολιτική βιτρίνα της χώρας στο εξωτερικό. Ο τρόπος που τα κόμματα συνθέτουν τα ευρωψηφοδέλτιά τους, είναι απογοητευτικός. Προσεγγίζουν τις ευρωεκλογές με έναν επιφανειακό τρόπο. Αναζητούν διάσημους με μεγάλη αναγνωρισιμότητα ή δυνατό επώνυμο.
Με όλα αυτά, σου δημιουργείται η αίσθηση πως το βλέπουν ως φιλικό ματς προετοιμασίας εν όψει του κανονικού αγώνα που είναι οι εθνικές εκλογές. Ας αναρωτηθούμε άλλωστε κατά πόσο απασχολεί την ειδησεογραφική επικαιρότητα η Ευρωβουλή, οι εργασίες της και οι επιδόσεις των αντιπροσώπων μας. Θυμίζει ένα παιχνίδι που η κάθε πλευρά θέλει να κερδίσει ούτως ώστε όποιος εκτιμά ότι μπορεί να την βοηθήσει, την οδηγεί στο "έλα να παίξεις μαζί μας".
Υπό άλλες συνθήκες η κατάρτιση των ευρωψηφοδελτίων θα ήταν μια πολύ δύσκολη υπόθεση με υψηλές απαιτήσεις για όλους όσους θέλουν να διεκδικήσουν το εισιτήριο για τις Βρυξέλλες ώστε να δίνουν και να κερδίζουν μάχες για την Ελλάδα.
Αυτό όμως δεν ισχύει για την Ελλάδα. Με τη Ραλλία και με τον Πετράν, καλημέρα Ηλιε, καλημέρα!