ΘΕΟΦΑΝΗΣ ΜΑΛΚΙΔΗΣ
Πριν λίγες ημέρες μιλώντας σε μία εξαιρετική εκδήλωση που έγινε στο Μουσικό Σχολείο της Δράμας, μιλώντας για τη Γενοκτονία, για τον Πόντο, για τη Θράκη, για την Καππαδοκία, την Ιωνία, αναφέρθηκα στους θεσμούς της Ελληνικής Δημοκρατίας και στην πρόσκλησή τους στον Ερντογάν.
Ζήτησα από τους Ελλαδικούς πολιτειακούς θεσμούς, ως Έλληνας πολίτης και ως απόγονος διασωθέντων των εγκλημάτων του Κεμαλισμού και του Ναζισμού που δεν τιμωρήθηκαν γι ΄αυτό και επαναλήφθηκαν, να εισάγουν για πρώτη φορά στο ελληνοτουρκικό πλαίσιο την αναγνώριση της Γενοκτονίας. Να ζητήσουν την αποφυλάκιση του Γιάννη- Βασίλη Γιαϊλαλί και της Κούρδισσας συντρόφου του Μεράλ Γκεϋλανί, να απαιτήσουν από το δολοφόνο, από τον εκπρόσωπο του κράτους- φυλακή την αναγνώριση των εγκλημάτων του.
Δεν έχω βεβαίως αυταπάτες για τις κυβερνήσεις και για τα Ελλαδικά κόμματα, εντός και εκτός Βουλής, και για την ικανότητά τους να υπερασπιστούν τα αυτονόητα. Είναι όλοι αυτοί που κατέθεσαν στεφάνι στον Κεμάλ, τιμώντας τον δάσκαλο του Χίτλερ, είναι όλοι αυτοί που αρνούνται τη μαζική εξόντωση, διαπράττοντας το έγκλημα της ύβρεως στον υπερθετικό βαθμό!
Μένει μόνο ο λαός μας, οι πολίτες, οι αγωνιστές και οι αθλητές του δικαίου, της μνήμης και της αλήθειας στην Ελλάδα, την Τουρκία, σε όλον τον πλανήτη. Σ΄ αυτούς προσβλέπω, σ' αυτούς ελπίζω για να καταδικασθούν ο Δολοφόνοι και μαζί με τους Υβριστές και τους Αρνητές, να καταλήξουν στα απορρίμματα της ιστορίας.
