Η ιστορία της τελευταίας εκατονταετίας δείχνει πόσο έντονη είναι η έλλειψη ιδεωδών. Οι αρχές που θα μπορούσαν να φωτίσουν το δρόμο εξαφανίστηκαν και η πορεία αφέθηκε στη τύχη της. Δεν καλλιεργήθηκαν ιδεώδη με συνέπεια και αφοσίωση, αλλά αφέθηκε η δύναμη και η πίεση να αποφασίσει.
Οσο κι αν ζητείται η αναθεώρηση των πνευματικών αξιών, δεν φαίνεται ότι η αιτία των παρεκκλίσεων είναι η έλλειψή τους, αλλά η έλλειψη πίστης στην αλήθεια και το κύρος αυτών των ιδεωδών, που ακολουθεί ο άνθρωπος. Η μεγαλύτερη πλάνη είναι ότι τα ιδεώδη που συνταράσσουν την ψυχή του ανθρώπου και της κοινωνίας συγχέονται με την οικονομία και τη γνώση.
Πόση απογοήτευση πρέπει να αισθάνονται οι άνθρωποι όταν αναλογίζονται ότι στο τέρμα που έχουν φτάσει αντικρίζουν την ίδια κυριαρχία, όπως οι πρώτοι χριστιανοί αντίκριζαν τα ιδανικά της δύναμης της εποχής τους;
Η ίδια η επιστήμη ανήκει στο χώρο της φειδούς που εκφράζει η λογική. Οι προθέσεις όμως που τη γέννησαν ανήκουν στο θυμικό, στο άλογο στοιχείο της ανθρώπινης υπόστασης κι αυτό δεσπόζει σαν πνευματική αξία στην ανθρώπινη ζωή, σε προθέσεις που την έφεραν στην επιφάνεια.
Η προπαρασκευή στα ιδεώδη παρουσίασε μεγάλες ατέλειες, γιατί οι δεσμοί προς τα ιδανικά του θυμικού είναι ισχυροί και η κατάργηση των σχέσεων αυτών απαιτούσε την παρουσία μεγαλύτερου θάρρους, που έχει λείψει από τον άνθρωπο. Η ψυχή του ανθρώπου είναι φορτωμένη με περιττά ιδανικά, που η πορεία απαιτεί την απόρριψη και την απαλλαγή της.
Οσο ενδιαφέρει η συνείδηση, άλλο τόσο ενδιαφέρει η καθαρότητα και η μετάβαση. Στην περίοδο αυτή που την χαρακτηρίζουμε από την κυριαρχική παρουσία της ομάδας, του αριθμού και της ποσότητας, η μετάβαση είναι συγκεχυμένη και τα ιδανικά που την εμπνέουν ανάμικτα και η λειτουργία των ιδεωδών χαλαρή και αδύνατη. Με κύρια περιεχόμενα και συστατικά την άμεση και βραχύχρονη επισκόπηση και την έλλειψη προοπτικών.
Η ποσότητα έχει χειροτερέψει το βαθμό της ποιότητας.΄΄