Να προσληφθούν όλοι στο Δημόσιο ως μόνιμοι (και να τους πληρώνουμε εμείς) ή όχι; Να δοθεί η καθαριότητα σε ιδιώτες ή όχι;
Προσωπικά το μόνο που γνωρίζω είναι ότι στην πόλη μου, την Αγία Παρασκευή, πληρώνω δημοτικά τέλη, δηλαδή δημοτικό φόρο για καθαριότητα και ηλεκτροφωτισμό, αλλά μόνο καθαριότητα δεν έχω.
Εν πάση περιπτώσει πολλοί ίσως να μην το γνωρίζετε, αλλά πιθανολογώ ότι ο δικός μας δήμος δεν πρωτοτυπεί σε αυτό που θα διαβάσετε.
Στο δήμο μας οι εργαζόμενοι της καθαριότητας έχουν συστήσει σύλλογο και λαμβάνουν κάθε χρόνο γενναία επιχορήγηση από το Δήμο. Με τον τρόπο αυτό παρεκάμφθη η νομοθεσία που απαγορεύει την επιδότηση των συνδικαλιστών.
Αυτή η επιχορήγηση έρχεται συνήθως λίγο πριν το Πάσχα, κυμαίνεται στις 10.000 ευρώ (φέτος νομίζω ότι πήγε στις 12.000) και αφορά την αγορά αρνιών για κάθε ένα μέλος του συλλόγου.
Ανοίγω μια παρένθεση, μέσω των σχολίων μου στην τοπική ενημερωτική ιστοσελίδα agiaparaskevi-guide.gr έμαθα πράγματα και πρακτικές γύρω από τα δημοτικά ζητήματα που ο πολύς κόσμος αγνοεί, αν και θα έπρεπε να γνωρίζει. Πραγματικά δε φαντάζεστε τι γίνεται...
Ήταν το 2013 όταν μου υπεδείχθη από αναγνώστη αυτή η επιχορήγηση και στη συνέχεια η πληροφόρηση από στέλεχος της τότε δημοτικής αρχής του τι ακριβώς αφορά.
Ειλικρινά δεν κατανοώ γιατί κάποιος που λαμβάνει μισθό και καλές υπερωρίες, θα πρέπει να του αγοράζουμε το αρνί για το Πασχά. Και γιατί θα πρέπει να φάει πχ αρνί και όχι δυο μπιφτέκια;
Αυτό το κατάλοιπο (μαζί με πολλά άλλα ακόμη) των "καλών" εποχών συνεχίζεται και σήμερα. Άνεργοι άνθρωποι που φορολογούνται άγρια λόγω τεκμηρίων, πληρώνουν και το αρνί ανθρώπων που έχουν ακόμη την τύχη να εργάζονται και να πληρώνονται.
Προσωπικά δε θυμάμαι ποτέ να έφυγα με αρνί από τη δουλειά μου. Συνήθως έφευγα με παράπονα.
Φυσικά το άρθρο μου τότε προκάλεσε θύελλα, οι αναλήθειες από τους τότε ιθύνοντες πήγαν σύννεφο στο πρόσωπό μου ενώ οι εργατοπατέρες με είχαν τρελάνει στα τηλέφωνα για τα προβλήματά τους και τους απαντούσα ότι στα θέματα της δουλειάς μαζί σας, στα αρνιά, όχι.
Χώρια κάτι δεκάδες χιλιάδες ευρώ που προβλέπει ο νόμος για την αγορά φρέσκου γάλατος κάθε χρόνο!
Τελικά τότε η επιχορήγηση μπλοκαρίστηκε και επανήλθε κατά το ήμισυ αρκετούς μήνες αργότερα και λίγο πριν από ένα μασκέ πάρτυ του συλλόγου.
Βλέποντας σήμερα τα βουνά των σκουπιδιών στους δρόμους, αναρωτήθηκα αν τα παραπάνω που παρέθεσα αποτελούν γνώρισμα μόνο της δικής μου πόλης ή και άλλων δήμων. Πόσα άραγε χρήματα έχουν διατεθεί τα τελευταία 15 χρόνια σε πανελλαδικό επίπεδο σε αντίστοιχες κατευθύνσεις;
Επί πλέον ο Δήμος μας πάντα κομπάζει για τα μερικά εκατομμύρια περίσσευμα που έχει στην καθαριότητα από τα ανταποδοτικά τέλη. Τι θα κάνει λοιπόν; Αφού αυτά τα χρήματα μόνο για καθαριότητα και ηλεκτροφωτισμό μπορούν να δοθούν, θα δαπανήσει ένα μέρος ώστε να καθαρίσει η πόλη ή όχι; Γιατί ο Δήμος δεν είναι μόνο μια ομάδα ανθρώπων που άλλωστε με σύμβαση ορισμένου χρόνου προσελήφθησαν, αλλά όλοι οι κάτοικοι.
Στη δε πόλη μου, αρκετές φορές η Δημοτική Αρχή έχει καλέσει εθελοντές σε καθάρισμα πλατειών, υποδομών ή του Υμηττού ενώ αυτές οι εργασίες εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της υπηρεσίας καθαριότητας.
Δε γνωρίζω αν η καθαριότητα πρέπει να περάσει σε ιδιώτες ή όχι. Ο τερματισμός όμως της επιδότησης αγοράς αρνιών και η πραγματοποίηση της δουλειάς με λιγότερο κόστος ώστε να περισσέψουν πόροι και να γίνουν έργα υποδομής, είναι σίγουρα ένας πολύ δυνατός λόγος να το σκεφθεί κανείς.