ΘΑΝΟΣ ΠΑΣΧΑΛΗΣ
Η απόφαση του Eurogroupγια έλευση των θεσμών στη χώρα μας και ενδεχόμενη συμφωνία για το κλείσιμο της Β΄Αξιολόγησης αποτελούν μια καλή ευκαιρία για την Κυβέρνηση (αν έχει τα κότσια) να αποδώσει τα του Καίσαρος τω Καίσαρι και να μοιράσει δικαιότερα τα βάρη στις κοινωνικές ομάδες και να ενισχύσει περισσότερο τις πιο αδύναμες... Και ιδού τα συν και τα πλην της αναμενόμενης πλην όμως προδιαγραφόμενης συμφωνίας επί ορισμένων προαπαιτούμενων για τα οποία ζητούν την προνομοθέτησή τους οι δανειστές, όπως περικοπές στο συνταξιοδοτικό, μείωση του αφορολόγητου και αλλαγές στο εργασιακό... Πάμε λοιπόν στα συν και τα πλην μιας καλής συμφωνίας που θα στηρίζει, επιτέλους και την υπόλοιπη πτωχευμένη μισή Ελλάδα που αγκομαχά εδώ και 7 χρόνια υπό το βάρος των Μνημονίων. Η υπόλοιπη μισή Ελλάς ακόμη καλοπερνά και αφορά κυρίως αρκετούς καλοπληρωμένους δημοσίους υπαλλήλους, συνταξιούχους και επιχειρηματίες που έγιναν κροίσοι εν μέσω της κρίσης λόγω των ευεργετικών μέτρων της Τρόικας υπέρ τους (χαμηλοί μισθοί, χαμηλά μισθώματα, φοροδιαφυγή κατά κόρον κλπ).
Τα συν και τα πλην μιας συμφωνίας με τους δανειστές
Τα συν
*Κόψιμο εδώ και τώρα της προσωπικής διαφοράς όσων συνταξιούχων λαμβάνουν πάνω από 1000 ευρώ μηνιαίως. Δεν γίνεται όλοι οι φορολογούμενοι να δίνουμε ως επιπλέον κρατική ενίσχυση 17 δισ. ευρώ ετησίως στο συνταξιοδοτικό σύστημα (όταν από τις εισφορές των εργαζομένων μαζεύονται δεν μαζεύονται ετησίως 13 δισ. ευρώ) για να συντηρούνται συνταξιούχοι με 1.000 ευρώ και άνω. Δεν μπορεί 1 εκατ. συνταξιούχων (σε σύνολο 3 εκατ.) να πίνει το αίμα των παιδιών μας με την αιτιολογία ότι δήθεν πλήρωσαν υψηλές εισφορές στον εργασιακό τους βίο όταν ελάχιστοι το έπραξαν από αυτούς και άρα ελάχιστοι δικαιούνται τις πλουσιοπάροχες συντάξεις που λαμβάνουν ακόμη και σήμερα. Κύριοι συνταξιούχοι η χώρα επτώχευσε και η δικιά σας γενιά συνέτεινε σε αυτό με τις αλόγιστες σπατάλες και πρωτοφανή οφέλη που απόλαυσε..
*Επαναφορά συλλογικών διαπραγματεύσεων και κλαδικών συμβάσεων... Να επανέλθει επιτέλους σε εφαρμογή το εργατικό δίκαιο (και ευρωπαϊκό) στη χώρα μας που κατακρεουργήθηκε εξευτελίζοντας μισθούς και μεροκάματα εργαζομένων προς επιθυμία και χαρά μεγάλη μεγαλοξενοδόχων και επιχειρηματιών που θησαύρισαν με νέα μυθώδη κέρδη που απέστειλαν ήδη στην Εσπερία (ή σε φορολογικούς παραδείσους). Ωστόσο σχεδόν όλοι τους ως γνήσια ελληνικά αφεντικά της απατεωνιάς δηλώνουν ότι πένονται η ζημιώνονται με τις επιχειρήσεις τους.
*Αναπτυξιακό πακέτο 3 δισ. ευρώ τα ερχόμενα 2,5 χρόνια για τη δημιουργία 100.000 θέσεων εργασίας χωρίς το πακέτο να περσμετράται στο πρωτογενές πλεόνασμα. Ένα μέτρο για την αποσυμφόρηση της ανεργίας η οποία μειώθηκε μεν αλλά παραμένει ακόμη στα ύψη. Και δεν μειώθηκε γιατί δημιουργήθηκαν νέες θέσεις εργασίας αλλά γιατί 450.000 άνθρωποι πήραν των ομματιών τους για το εξωτερικό. Η Ελλάδα από το 2009 έως σήμερα απώλεσε 1 εκατ. θέσεις εργασίας (από 4,5 εκ εργατικό δυναμικό σήμερα μετρά μόλις 3,5 εκατ. και μεγάλο αριθμό απασχολούμενων πλέον με ευέλικτες μορφές εργασίας. Πως θα παραχθεί πλούτος όταν το εργατικό δυναμικό μειώνεται και το υψηλού επιπέδου αποδημεί στο εξωτερικό ?
Τα πλην
* Μείωση του αφορολογήτου από τα 8600-9500 ευρώ σήμερα στα 7.000 ευρώ περίπου για μισθωτούς,συνταξιούχους και κατά κύριο επάγγελμα αγρότες στο όνομα της φορολογικής διεύρυνσης. Και οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης ή το ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης; Είναι δυνατόν μισθωτός ή συνταξιούχος με 600 ευρώ το μήνα να πληρώνει φόρο; Είναι από τα τρελά που ζητεί το ΔΝΤ. Οι κήνσορες της οικονομικής ορθοδοξίας ας πληροφορηθούν ότι σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και υψηλό αφορολόγητο υπάρχει και όπου είναι σχετικά χαμηλό εξαιρούνται τα χαμηλά εισοδήματα.