Τουλάχιστον 84 άνθρωποι φέρεται να σκοτώθηκαν στη νότια γαλλική πόλη της Νίκαιας, όταν ένα φορτηγό προσέκρουσε σε ένα πλήθος που γιόρταζε την εθνική επέτειο της Ημέρας της Βαστίλης το βράδυ της Πέμπτης. Αν αποδειχθεί ότι μια τρομοκρατική ομάδα είναι πράγματι υπεύθυνη, αυτή θα είναι η δεύτερη μεγάλη τρομοκρατική επίθεση στη Γαλλία μέσα σε ένα χρόνο - και η τρίτη από τον Ιανουάριο του 2015.
Ο John Schindler, αρθρογράφος του The New York Observer, έγραψε μετά από τις επιθέσεις του Νοεμβρίου στο Παρίσι που σκότωσαν 130 ανθρώπους: "τζιχαντιστές με μικρά όπλα από τα Βαλκάνια πυροβόλησαν τη Γαλλία το 1995 ... δεν έχω ιδέα γιατί εκπλήσσονται". Οι επιτιθέμενοι χρησιμοποίησαν όπλα και βόμβες σε διάφορα σημεία σε όλο το Παρίσι σε αυτή την επίθεση, συμπεριλαμβανομένου και του Stade de France και της αίθουσας συναυλιών Bataclan, κάνοντας πολλούς να αναζητήσουν τους λόγους που η Γαλλία έχει γίνει πρωταρχικός στόχος για τρομοκρατικές ομάδες.
Το ISIS χαρακτήρισε το Παρίσι "πρωτεύουσα της πορνείας και της αμαρτίας" στην δήλωση ανάληψης της ευθύνης για τις επιθέσεις στο Παρίσι το περασμένο έτος. Η τρομοκρατική οργάνωση δήλωσε επίσης ότι η Γαλλία και "όλα τα έθνη που ακολουθούν την πορεία της" είναι "στην κορυφή της λίστας των στόχων του Ισλαμικού Κράτους".
Υπό τον Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, η Γαλλία ξεκίνησε τις πρώτες αεροπορικές επιδρομές εναντίον στόχων του ISIS στη Συρία τον περασμένο Σεπτέμβριο. Η χώρα είναι επίσης ένας πιο ευκαιριακός στόχος για τις εξτρεμιστικές ομάδες. Μάρτυρες στο Bataclan είπαν ότι οι ένοπλοι φώναξαν στα γαλλικά: "Αυτό γίνεται εξαιτίας όλων των δεινών που προκάλεσε ο Ολάντ στους μουσουλμάνους σε όλο τον κόσμο", σύμφωνα με τους New York Times. Ένας άλλος μάρτυρας το επιβεβαίωσε στο CNN, λέγοντας πως ο δράστης που το φώναξε ακουγόταν σαν Γάλλος.
Ο Will McCants, ειδικός στον εξτρεμισμό και συγγραφέας του πρόσφατου βιβλίου "Η αποκάλυψη του ISIS ", είπε στο Business Insider τον Νοέμβριο ότι η επίθεση θα μπορούσε να είναι μια αιχμηρή προειδοποίηση για να σταματήσει η Γαλλία τις επιθέσεις στη Συρία.
Μπορεί να ήθελαν να πουν στη Γαλλία, "αν συνεχίσετε να μας βομβαρδίζετε, θα υπάρχουν κι άλλες τέτοιες επιθέσεις και καλά θα κάνετε να φύγετε, αλλιώς κι άλλοι πολίτες σας θα πεθάνουν” σχολιάζει ο McCants. Αλλά τόνισε ότι είναι δύσκολο να προβούμε σε εικασίες σχετικά με το σκεπτικό του ISIS, επειδή "μπορεί να είναι απλά θέμα του πού είχαν την καλύτερη ευκαιρία για να δράσουν". "Το έθνος που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ISIS είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες", λέει ο McCants. "Και θα πρέπει να αναμένουμε ότι οι ΗΠΑ θα είναι στην κορυφή της λίστας των στόχων. Αλλά είναι επίσης πολύ δύσκολο να βρουν άτομα για τις επιχειρήσεις τους σε αυτή τη χώρα. "
Το Παρίσι μπορεί επίσης να είναι ένα πιο γόνιμο έδαφος στρατολόγησης για το ISIS από πόλεις σε κάποιες άλλες δυτικές χώρες. Οι εντάσεις γύρω από τη μουσουλμανική κοινότητα της Γαλλίας σιγοβράζουν εδώ και καιρό, όπως γράφει ο George Packer, ανταποκριτής του The New Yorker που καλύπτει τον πόλεμο στο Ιράκ, σε άρθρο του από τον περασμένο Αύγουστο. Στο άρθρο του με τίτλο "Η άλλη Γαλλία," αναρωτιέται αν τα προάστια του Παρισιού είναι ένα "εκκολαπτήριο τρομοκρατίας". "Η Γαλλία έχει κάθε είδους προάστια, αλλά η λέξη που χρησιμοποιεί γι' αυτά, το "banlieues", έχει γίνει υποτιμητική, που σημαίνει παραγκουπόλεις που κυριαρχούνται από τους μετανάστες", έγραψε ο Packer.
"Μέσα στα 'banlieues' είναι τα 'cités': κολοσσιαία τσιμεντένια συγκροτήματα κατοικιών που χτίστηκαν κατά τη διάρκεια των μεταπολεμικών δεκαετιών στο στυλ μπρουτάλ του Λε Κορμπιζιέ. Σχεδιάστηκαν ως ουτοπίες για τους εργάτες, αλλά έχουν γίνει πόλοι φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Τα cités και οι κάτοικοί τους αποτελούν αντικείμενο ανήσυχων και οργισμένων συζητήσεων στη Γαλλία".
Μετά την επίθεση στη γαλλική σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo νωρίτερα το περασμένο έτος, η οποία διενεργήθηκε από την Αλ Κάιντα, τοπικοί ακτιβιστές σε ένα banlieue του Παρισιού ανησύχησαν ότι θα διαιρέσει τη Γαλλία ακόμη περισσότερο. "Φοβάμαι για τους μουσουλμάνους της Γαλλίας" έγραψε μια γυναίκα στη σελίδα ενός ακτιβιστή στο Facebook, σύμφωνα με τον Packer. "Οι στενόμυαλοι ή φοβισμένοι θα ψάξουν να βρουν και θα δημιουργήσουν ένα αμάλγαμα" σχετίζοντας τους τρομοκράτες με όλους τους μουσουλμάνους, είπε η γυναίκα.
Ο Packer εξήγησε το πλαίσιο των εντάσεων μεταξύ ορισμένων Γάλλων και οικογενειών που ήρθαν από την Αλγερία:
"Όταν η Αλγερία διευθετήθηκε από τους Ευρωπαίους, στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, έγινε μέρος της μεγαλύτερης Γαλλίας και παρέμεινε έτσι μέχρι το 1962, όταν απέκτησε την ανεξαρτησία της, μετά από οκτώ χρόνια πολέμου στον οποίο επτακόσιες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Είναι δύσκολο να υπερεκτιμήσουμε πόσο πολύ έχει κατασταλεί αυτή η οικεία, θλιβερή ιστορία. 'Η Μάχη του Αλγερίου', το νεο-ρεαλιστικό αριστούργημα του σκηνοθέτη Gillo Pontecorvo σχετικά με την εξέγερση, την τρομοκρατία και τα βασανιστήρια στο Αλγέρι, απαγορεύτηκε στη Γαλλία για πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το 1966, και παραμένει ταμπού εκεί. Στις 17 Οκτωβρίου 1961, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων από υποστηρικτές της ανεξαρτησίας των Αλγερινών στο Παρίσι και τα προάστιά του, η γαλλική αστυνομία σκότωσε περίπου διακόσια άτομα, ρίχνοντας πολλά πτώματα από γέφυρες στον Σηκουάνα. Χρειάστηκαν σαράντα χρόνια για να αναγνωρίσει η Γαλλία ότι αυτή η σφαγή είχε συμβεί, και το περιστατικό μόλις που αναφέρεται σήμερα στα σχολεία. Οι νέοι των προαστίων μου είπαν ότι η αποικιακή ιστορία διδάσκεται συνοπτικά και ότι ελάχιστα διαβάζεται η λογοτεχνία από τις πρώην αποικίες". Ο Andrew Hussey, ένας Βρετανός μελετητής στο Πανεπιστήμιο του London School of Advanced Study στο Παρίσι, είπε στον Packer: "Τα παιδιά των προαστίων ζουν σε αυτό το αέναο παρόν με 'χόρτο', κορίτσια, γκάνγκστερ, Ισλάμ. Δεν έχουν καμία αίσθηση της ιστορίας, καμία αίσθηση από πού προέρχονται στη Βόρεια Αφρική, εκτός από κάποια εντοπισμένα αραβικά κομμάτια που δεν καταλαβαίνουν, κομμάτια του Ισλάμ που πραγματικά δεν έχουν νόημα". Αυτό μπορεί να απομονώνει τους μουσουλμάνους στα προάστια του Παρισιού. Ο Packer εξήγησε ότι οι πολίτες με καταγωγή από μετανάστες "συχνά χαρακτηρίζουν τους λευκούς με τον όρο 'Français de souche' -Γάλλοι από τις ρίζες τους. Το συμπέρασμα είναι ότι οι άνθρωποι με πιο σκούρο δέρμα δεν είναι πλήρως Γάλλοι".
businessinsider.com.au
antinews.gr
Ο John Schindler, αρθρογράφος του The New York Observer, έγραψε μετά από τις επιθέσεις του Νοεμβρίου στο Παρίσι που σκότωσαν 130 ανθρώπους: "τζιχαντιστές με μικρά όπλα από τα Βαλκάνια πυροβόλησαν τη Γαλλία το 1995 ... δεν έχω ιδέα γιατί εκπλήσσονται". Οι επιτιθέμενοι χρησιμοποίησαν όπλα και βόμβες σε διάφορα σημεία σε όλο το Παρίσι σε αυτή την επίθεση, συμπεριλαμβανομένου και του Stade de France και της αίθουσας συναυλιών Bataclan, κάνοντας πολλούς να αναζητήσουν τους λόγους που η Γαλλία έχει γίνει πρωταρχικός στόχος για τρομοκρατικές ομάδες.
Το ISIS χαρακτήρισε το Παρίσι "πρωτεύουσα της πορνείας και της αμαρτίας" στην δήλωση ανάληψης της ευθύνης για τις επιθέσεις στο Παρίσι το περασμένο έτος. Η τρομοκρατική οργάνωση δήλωσε επίσης ότι η Γαλλία και "όλα τα έθνη που ακολουθούν την πορεία της" είναι "στην κορυφή της λίστας των στόχων του Ισλαμικού Κράτους".
Υπό τον Πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, η Γαλλία ξεκίνησε τις πρώτες αεροπορικές επιδρομές εναντίον στόχων του ISIS στη Συρία τον περασμένο Σεπτέμβριο. Η χώρα είναι επίσης ένας πιο ευκαιριακός στόχος για τις εξτρεμιστικές ομάδες. Μάρτυρες στο Bataclan είπαν ότι οι ένοπλοι φώναξαν στα γαλλικά: "Αυτό γίνεται εξαιτίας όλων των δεινών που προκάλεσε ο Ολάντ στους μουσουλμάνους σε όλο τον κόσμο", σύμφωνα με τους New York Times. Ένας άλλος μάρτυρας το επιβεβαίωσε στο CNN, λέγοντας πως ο δράστης που το φώναξε ακουγόταν σαν Γάλλος.
Ο Will McCants, ειδικός στον εξτρεμισμό και συγγραφέας του πρόσφατου βιβλίου "Η αποκάλυψη του ISIS ", είπε στο Business Insider τον Νοέμβριο ότι η επίθεση θα μπορούσε να είναι μια αιχμηρή προειδοποίηση για να σταματήσει η Γαλλία τις επιθέσεις στη Συρία.
Μπορεί να ήθελαν να πουν στη Γαλλία, "αν συνεχίσετε να μας βομβαρδίζετε, θα υπάρχουν κι άλλες τέτοιες επιθέσεις και καλά θα κάνετε να φύγετε, αλλιώς κι άλλοι πολίτες σας θα πεθάνουν” σχολιάζει ο McCants. Αλλά τόνισε ότι είναι δύσκολο να προβούμε σε εικασίες σχετικά με το σκεπτικό του ISIS, επειδή "μπορεί να είναι απλά θέμα του πού είχαν την καλύτερη ευκαιρία για να δράσουν". "Το έθνος που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός του ISIS είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες", λέει ο McCants. "Και θα πρέπει να αναμένουμε ότι οι ΗΠΑ θα είναι στην κορυφή της λίστας των στόχων. Αλλά είναι επίσης πολύ δύσκολο να βρουν άτομα για τις επιχειρήσεις τους σε αυτή τη χώρα. "
Το Παρίσι μπορεί επίσης να είναι ένα πιο γόνιμο έδαφος στρατολόγησης για το ISIS από πόλεις σε κάποιες άλλες δυτικές χώρες. Οι εντάσεις γύρω από τη μουσουλμανική κοινότητα της Γαλλίας σιγοβράζουν εδώ και καιρό, όπως γράφει ο George Packer, ανταποκριτής του The New Yorker που καλύπτει τον πόλεμο στο Ιράκ, σε άρθρο του από τον περασμένο Αύγουστο. Στο άρθρο του με τίτλο "Η άλλη Γαλλία," αναρωτιέται αν τα προάστια του Παρισιού είναι ένα "εκκολαπτήριο τρομοκρατίας". "Η Γαλλία έχει κάθε είδους προάστια, αλλά η λέξη που χρησιμοποιεί γι' αυτά, το "banlieues", έχει γίνει υποτιμητική, που σημαίνει παραγκουπόλεις που κυριαρχούνται από τους μετανάστες", έγραψε ο Packer.
"Μέσα στα 'banlieues' είναι τα 'cités': κολοσσιαία τσιμεντένια συγκροτήματα κατοικιών που χτίστηκαν κατά τη διάρκεια των μεταπολεμικών δεκαετιών στο στυλ μπρουτάλ του Λε Κορμπιζιέ. Σχεδιάστηκαν ως ουτοπίες για τους εργάτες, αλλά έχουν γίνει πόλοι φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού. Τα cités και οι κάτοικοί τους αποτελούν αντικείμενο ανήσυχων και οργισμένων συζητήσεων στη Γαλλία".
Μετά την επίθεση στη γαλλική σατιρική εφημερίδα Charlie Hebdo νωρίτερα το περασμένο έτος, η οποία διενεργήθηκε από την Αλ Κάιντα, τοπικοί ακτιβιστές σε ένα banlieue του Παρισιού ανησύχησαν ότι θα διαιρέσει τη Γαλλία ακόμη περισσότερο. "Φοβάμαι για τους μουσουλμάνους της Γαλλίας" έγραψε μια γυναίκα στη σελίδα ενός ακτιβιστή στο Facebook, σύμφωνα με τον Packer. "Οι στενόμυαλοι ή φοβισμένοι θα ψάξουν να βρουν και θα δημιουργήσουν ένα αμάλγαμα" σχετίζοντας τους τρομοκράτες με όλους τους μουσουλμάνους, είπε η γυναίκα.
Ο Packer εξήγησε το πλαίσιο των εντάσεων μεταξύ ορισμένων Γάλλων και οικογενειών που ήρθαν από την Αλγερία:
"Όταν η Αλγερία διευθετήθηκε από τους Ευρωπαίους, στις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα, έγινε μέρος της μεγαλύτερης Γαλλίας και παρέμεινε έτσι μέχρι το 1962, όταν απέκτησε την ανεξαρτησία της, μετά από οκτώ χρόνια πολέμου στον οποίο επτακόσιες χιλιάδες άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Είναι δύσκολο να υπερεκτιμήσουμε πόσο πολύ έχει κατασταλεί αυτή η οικεία, θλιβερή ιστορία. 'Η Μάχη του Αλγερίου', το νεο-ρεαλιστικό αριστούργημα του σκηνοθέτη Gillo Pontecorvo σχετικά με την εξέγερση, την τρομοκρατία και τα βασανιστήρια στο Αλγέρι, απαγορεύτηκε στη Γαλλία για πέντε χρόνια μετά την κυκλοφορία του, το 1966, και παραμένει ταμπού εκεί. Στις 17 Οκτωβρίου 1961, κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων από υποστηρικτές της ανεξαρτησίας των Αλγερινών στο Παρίσι και τα προάστιά του, η γαλλική αστυνομία σκότωσε περίπου διακόσια άτομα, ρίχνοντας πολλά πτώματα από γέφυρες στον Σηκουάνα. Χρειάστηκαν σαράντα χρόνια για να αναγνωρίσει η Γαλλία ότι αυτή η σφαγή είχε συμβεί, και το περιστατικό μόλις που αναφέρεται σήμερα στα σχολεία. Οι νέοι των προαστίων μου είπαν ότι η αποικιακή ιστορία διδάσκεται συνοπτικά και ότι ελάχιστα διαβάζεται η λογοτεχνία από τις πρώην αποικίες". Ο Andrew Hussey, ένας Βρετανός μελετητής στο Πανεπιστήμιο του London School of Advanced Study στο Παρίσι, είπε στον Packer: "Τα παιδιά των προαστίων ζουν σε αυτό το αέναο παρόν με 'χόρτο', κορίτσια, γκάνγκστερ, Ισλάμ. Δεν έχουν καμία αίσθηση της ιστορίας, καμία αίσθηση από πού προέρχονται στη Βόρεια Αφρική, εκτός από κάποια εντοπισμένα αραβικά κομμάτια που δεν καταλαβαίνουν, κομμάτια του Ισλάμ που πραγματικά δεν έχουν νόημα". Αυτό μπορεί να απομονώνει τους μουσουλμάνους στα προάστια του Παρισιού. Ο Packer εξήγησε ότι οι πολίτες με καταγωγή από μετανάστες "συχνά χαρακτηρίζουν τους λευκούς με τον όρο 'Français de souche' -Γάλλοι από τις ρίζες τους. Το συμπέρασμα είναι ότι οι άνθρωποι με πιο σκούρο δέρμα δεν είναι πλήρως Γάλλοι".
businessinsider.com.au
antinews.gr