Του Στρατή Μαζίδη
Έχοντας περάσει ήδη κάποιες ώρες από το νυχτερινό θρίλερ της γειτονικής χώρας, φαίνεται πως οδηγούμαστε στο τέλος του.
Οι κεμαλιστές έχασαν, κέρδισαν οι ακραίοι ισλαμιστές και υποστηρικτές των τζιχαντιστών που ήδη εφάρμοσαν κάποιες μεθόδους σε παραδοθέντες στρατιώτες όπως το κόψιμο του λαιμού ενός και το μαστίγωμα μιας ομάδας άλλων.
Ωστόσο η μάλλον μικρή αλλά αρκετά ικανή ώστε να αναστατώσει την Τουρκία και τον πλανήτη ομάδα των στασιαστών έκανε τέσσερα βασικά λάθη, με τα οποία μάλλον η ίδια καταδίκασε από μόνη την κίνησή της. Ας μη μας διαφεύγει πως τελικά μονάδες του στρατού εξευτελίστηκαν από απλούς πολίτες και την αστυνομία.
Πρώτον, δεν ξεκίνησε από το Α αλλά από το Κ. Εν προκειμένω δεν κινήθηκε πρώτα για τη σύλληψη του Ερντογάν, του Γιλντιρίμ, του αρχηγού της ΜΙΤ, των πολιτικών αρχήγων και κυβερνητικών στελεχών, αλλά κατέβασε μερικά στρατιωτάκια σε 4-5 σημεία ανακοινώνοντας υπερφίαλα πως ο Στρατός (ή μάλλον μια μικρή μερίδα του) ανέλαβε τις τύχες της χώρας. Πρώτα συλλαμβάνεις τους στόχους σου και μετά βγαίνεις έξω. Πρώτα αφήνεις την άλλη πλευρά ακέφαλη.
Δεύτερον, φαίνεται πως υπήρχαν διαρροές στις κινήσεις των πραξικοπηματιών καθώς ο Ερντογάν εγκατέλειψε το ξενοδοχείο που διέμενε λίγο πριν βομβαρδιστεί. Σε τέτοιες επιχειρήσεις, οι διαρροές κάνουν πολύ κακό, όπως και αποδείχθηκε στη συνέχεια.
Τρίτον, δεν πέτυχαν να αποτρέψουν το ενδεχόμενο ο Ερντογάν να βρει τρόπο να απευθυνθεί στον τουρκικό λαό. Τελικά ο τούρκος πρόεδρος πέτυχε με ένα κίνητο και μια εφαρμογή να ξεσηκώσει τους χιλιάδες πιστούς φανατισμένους οπαδούς του οι οποίοι καθάρισαν κυριολεκτικά για τον ίδιο. Ιστοσελίδες και ιδιωτικά δίκτυα λειτουργούσαν κανονικά. Απεναντίας η νεκρική σιγή κρατά τα πλήθη μαζεμένα και φοβισμένα. Άραγε δεν το σκέφτηκαν ή δεν είχαν τη δυνατότητα να το πράξουν;
Τέταρτον, η ώρα της εκδήλωσης του πραξικοπήματος. Παρασκευή βράδυ με τον κόσμο πιθανώς έξω σε μια κοσμοπολίτικη πόλη και την πρωτεύουσα του κράτους. Σε τέτοιες περιπτώσεις, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να πιαστούν άπαντες στον ύπνο. Μια τέτοια επιλογή αυξάνει τις πιθανότητες επιτυχίες και μειώνει τις πιθανές απώλειες αμάχων ενώ διασφαλίζει ελεύθερο έδαφος.
Ενδεχομένως να υπάρχουν και άλλα σφάλματα όσων δοκίμασαν να ανατρέψουν τον Ερντογάν, ωστόσο νομίζω πως τα παραπάνω είναι αρκετά σημαντικά για μια πρώτη επισήμανση. Τόσο σημαντικά ώστε να αναρωτιέται κανείς για τους πραξικοπηματίες αν είναι σκέτοι μπουνταλάδες ή απλά χρήσιμοι ηλίθιοι που υποκινήθηκαν από κάπου, όπου ο τελικός στόχος δεν ήταν το πραξικόπημα και η ανατροπή του σουλτάνου αλλά κάτι άλλο του οποίου τα αποτελέσματα θα φανούν προσεχώς. Μάλλον ο σουλτάνος δεν κάνει για σκηνοθέτης...