Μνήμες μιας άλλης εποχής ξυπνάνε όσα βιώνει αλλά και αυτά που θα βιώσει στο μέλλον ο ελληνικός λαός με τη σύμφωνη γνώμη της «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνησης.
Προκειμένου να ξεπεράσει τον κάβο της νομοθέτησης προληπτικών μέτρων η κυβέρνηση δέχθηκε να νομοθετηθεί ο «κόφτης» δαπανών, πράγμα που σημαίνει ότι σε περίπτωση δημοσιονομικού εκτροχιασμού θα κόβονται αυτόματα δαπάνες (μεταξύ των οποίων μισθοί και συντάξεις). Από τα οριζόντια μέτρα εξαιρούνται οι αμυντικές δαπάνες και τα επιδόματα ανεργίας. Κι ολα αυτά με προεδρικά διατάγματα, κάτι που λύνει τα χέρια της κυβέρνησης όσον αφορά στη νομοθέτηση ακόμα περισσότερων μνημονιακών μέτρων.
Με τη δικαιολογία δηλαδή ότι η νομοθέτηση προληπτικών μέτρων είναι αντισυγματική (αν και στην ουσία το πρόβλημα είχε να κάνει με την άρνηση βουλευτών της συγκυβέρνησης να βάλουν την υπογραφή τους σε νέα μνημονιακά μέτρα) η κυβέρνηση αποδέχθηκε ουσιαστικά το «κλείσιμο» της Βουλής. Κι αυτό γιατί από τη στιγμή που τα μέτρα θα επιβάλλονται με προεδρικά διατάγματα, με αποτέλεσμα να μην αποφασίζουν οι βουλευτές (οι δημοκρατικά εκλεγμένοι από τον ελληνικό λαό) για το ποια μέτρα θα επιβληθούν και ποια όχι. Μήπως αυτό σημαίνει ότι ουσιαστικά «καταργείται» η Βουλή; Μήπως πρόκειται για ακόμα ένα δείγμα διάλυσης της Δημοκρατίας;