Ψηφίζεται λοιπόν απόψε το ασφαλιστικό-φορολογικό που θα αλλάξει τις ζωές μας προς το χειρότερο.
Ένα νομοσχέδιο που έρχεται,
να κατοχυρώσει αδικίες όπως κάποιοι που πλήρωσαν ελάχιστα για 15-20 χρόνια να απολαμβάνουν συντάξεις και κάποιοι άλλοι να εργαστούν μέχρι να πεθάνουν για να α) πληρώνονται οι πρώτοι και να κάνουν τη ζωή τους, β) να πάρουν κι αυτοί κάποτε κάτι που θα μοιάζει με φιλοδώρημα.
να συνεχίσει το έργο της εξαφάνισης / κατάργησης του αφορολογήτου ορίου.
να επιβάλλει μια σειρά ληστρικών έμμεσων φόρων
Η κοινωνία είναι βέβαιο πως δεν έχει αντιληφθεί τι την περιμένει. Σε αντίθετη περίπτωση θα είχε ήδη εξεγερθεί. Δυστυχώς ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια δείχνει πως πρώτα θέλει να πάθει κι ας το βλέπει να έρχεται.
Οι κυβερνητικοί βουλευτές όμως; Αυτοί μάλλον έχουν καταλάβει πολύ καλά τι πρόκειται να ψηφίσουν. Οι περισσότεροι γνωρίζουν πως διάγουν (την πρώτη και) την τελευταία τους θητεία στο Κοινοβούλιο. Επιπλέον έχουν συναίσθηση της λαϊκής οργής. Η κατ'ευφημισμόν αριστερά πήρε ήδη διαζύγιο με την κοινωνία από πέρυσι το καλοκαίρι.
Το ζήτημα είναι τι θα υπερισχύσει;
Το πάθος για να παραταθεί η παραμονή στην εξουσία για όσο ακόμη και μαζί η ζωή μέσα στα προνόμια ή το να περισώσει κανείς ό,τι απέμεινε από την αξιοπρέπειά του και το να μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα δίχως να τον πάρουν στο κυνήγι;
Άραγε χωρά κάπου εδώ και ο όρος φιλότιμο; Υπάρχει συνείδηση;
Όπως και να 'χει απόψε τρεις είναι αρκετοί για να ρίξουν την κυβέρνηση ή δύο για να τη θέσουν σε κατάσταση ομηρίας.
Αν υπάρχουν τέτοιες προθέσεις δεν το γνωρίζουμε. Συνήθως αυτοί που θέλουν πραγματικά να κάνουν την έκπληξη, δεν αποκαλύπτονται για ευνόητους λόγους μέχρι την ψηφοφορία.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη περίπτωση. Να βρεθεί μόνος ένας να κάνει το ήρωα και οι υπόλοιποι 152 να πάρουν την ευθύνη της σφαγής του λαού υπέρ της δικής τους καλοπέρασης δίνοντας έναν ακόμη τόνο αγωνίας στο θρίλερ του θανάτου μιας τελειωμένης και απαξιωμένης κυβέρνησης.