Ο Τσίπρας ξεκίνησε να σκίσει το μνημόνιο, να διαγράψει το χρέος, να βάλει τέλος στη λιτότητα και να αλλάξει την Ευρώπη προς το κοινωνικότερο και το δημοκρατικότερο και κατέληξε να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ μνημονιακότερο, να προσκυνήσει και να γλείφει εκεί που έφτυνε για το χρέος παρακαλώντας να ισχύσει η ρύθμιση που είχε πετύχει η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου και να προπαγανδίζει την ανάγκη συμφωνίας και παραμονής στο ευρώ με τον πιο θατσερικό τρόπο που κατακεραύνωνε στο παρελθόν: There is no alternative (ΤΙΝΑ – δεν υπάρχει εναλλακτική).
Ο δε Καμμένος αγκαλιά με το Λαφαζάνη προπαγάνδιζε την στροφή στη Ρωσία και στην Κίνα και έβριζε τους πάντες ως δωσίλογους και γερμανοτσολιάδες και τώρα έχει γίνει η καλύτερη παραδουλεύτρα των Δυτικών υπογράφοντας υποτίθεται ελληνικά αιτήματα για εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο που ωστόσο είχαν διατυπωθεί από Τουρκία και Γερμανία στην τουρκική πρωτεύουσα χωρίς καν να είναι ενήμερη η κυβέρνηση. Και όχι μόνο αυτό, αλλά παρακαλούσε στη σύνοδο του ΝΑΤΟ να είναι και Γερμανός ο διοικητής των δυνάμεων που θα βρίσκονται στο Αιγαίο.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε στη δική του γλώσσα απλά θα πρέπει να πούμε μια μόνο φράση: «στα τέσσερα».
Αλλά το θέμα μας εδώ είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και οι μεταλλάξεις του. Η πρώτη σοβαρή είναι με το μνημόνιο και το ευρώ. Από πολέμιος της Ευρώπης της λιτότητας και της «μαντάμ Μέρκελ», τον πόλεμο κατά τον απανταχού της γης «μερκελιστών», τώρα ομνύει στη Γερμανίδα καγκελάριο και της κάνει τα χατίρια.
Αυτό ακριβώς παρατηρούμε και στο θέμα του ΝΑΤΟ. Από εκεί που προπαγάνδιζε την έξοδο της χώρας από τη βορειοατλαντική συμμαχία και τη διάλυσή της τώρα γίνεται διαπρύσιος κήρυκας της εμπλοκής του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Μάλιστα η Γεροβασίλη όταν ρωτήθηκε «πως συνδέεται αυτή η κυβερνητική απόφαση, που αντανακλάται στις παραδοσιακές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για το ρόλο του ΝΑΤΟ στην ευρύτερη περιοχή και γενικότερα;» είπε το εξής αμίμητο σε μια αποστροφή του λόγου της: « Αυτό που λέγεται για τη θέση ενάντια στο να υπάρχει ΝΑΤΟ, δεν αντιστοιχεί στη θέση του ΣΥΡΙΖΑ. Αντιστοιχεί σε άλλο κόμμα. Η κριτική του ΣΥΡΙΖΑ βεβαίως γινόταν για τον λόγο ύπαρξης, αλλά μέχρι εκεί»!
Καλά καθρέφτη δεν έχουν να κοιτάζονται όταν λένε αυτά και να κοκκινίζουν από ντροπή; Τέτοια κοροϊδία πια; Άλλα το πρωί άλλα το βράδυ; Που νομίζουν ότι απευθύνονται.
Το κυριότερο όμως με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι από εκεί που ήταν ενάντιος στο μνημόνιο ακόμα και στο ευρώ τώρα γίνεται ο χειρότερος εκφραστής των πολιτικών λιτότητας και όπως στα ζητήματα της οικονομίας έτσι και στα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας από εκεί που ήταν ενάντιος στο ΝΑΤΟ τώρα το ΝΑΤΟ έρχεται στο Αιγαίο με αίτημα του Τσίπρα αφού του ανακοίνωσε από την Τουρκία η Μέρκελ και από τότε οι Τούρκοι έχουν ξεσαλώσει στο Αιγαίο μην αναγνωρίζοντας τα σύνορά μας και φτάνοντας στο σημείο να μην μπορεί να ταξιδέψει από την Αθήνα ως τη Ρόδο ο Έλληνας πρωθυπουργός με το πρωθυπουργικό του αεροπλάνο.
Είναι φοβερό το πώς η πολιτική γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ που ήταν «άσπρο ή μαύρο», «όλα ή τίποτα» και εκεί που υποσχόταν το «άσπρο» και το «όλα» να καταλήγει να εφαρμόζει πάντα το «μαύρο» και το «τίποτα». Δεν υπάρχει προηγούμενο στην ελληνική πολιτική ιστορία της χώρας πιο γρήγορης πολιτικής και ιδεολογικής χρεοκοπίας κόμματος όπως αυτή του ΣΥΡΙΖΑ. Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι τα σπασμένα τα πληρώνει η χώρα.