Τι να πει κανείς για το αποψινό debate; Αυτό που είχαμε σημειώσει προχθές ότι δηλαδή θα εξελισσόταν στη χαρά των ντελιβεράδων.
Οι πολιτικοί αρχηγοί εξερχόμενοι του ραδιομεγάρου καταδίκασαν και αποδοκίμασαν αυτό που οι ίδιοι δια των εκπροσώπων τους καθόρισαν.
Επί της ουσίας ξεχώρισα δύο αρχηγούς. Τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος τίμησε τα παντελόνια της Ελλάδας για τα όσα είπε για το συριακό και, όσο κι αν ξαφνιάζομαι και ο ίδιος, το Σταύρο Θεοδωράκη.
Μάλιστα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης προχώρησε σε μια μεγάλη διαπίστωση. Από το ένα κόμμα του μνημονιακού τόξου, πλέον αριθμούμε πέντε (ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΠΟΤΑΜΙ - ΑΝΕΛ). Αυτό είναι πραγμαικά τραγικό. Η καταστροφή να κερδίζει δυνάμεις.
Ο Θεοδωράκης μίλησε σωστά, ωστόσο το παρελθόν του υπό την έννοια των εκάστοτε εργοδοτών του, θα τον επισκιάζει.
Ο Αλέξης Τσίπρας ήταν καθαρά αμυνόμενος και δύο φορές έχασε την ψυχραιμία του αν και στο επεισόδιο με την Ολγα Τρέμη δεν μπορεί να μην τον υποστηρίξει κανείς. Δεν ήταν καλός.
Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης έπαιξε μεν επίθεση φουλ εναντίον του βασικού του αντιπάλου ωστόσο η κόντρα με τον Καμμένο δεν ήταν υπέρ του στο τμήμα που ξέφυγε.
Για το Δημήτρη Κουτσούμπα ακόμη προσπαθώ να καταλάβω ποιον στην ευχή δρόμο προτείνει αφού ούτε το ευρώ επιθυμεί αλλά ούτε και τη δραχμή η οποία όπως είπε οδηγεί σε μνημόνιο.
Ο Πάνος Καμμένος απλά συνεχίζει να αυτοεκτίθεται. Τη μια θεματοφύλακας της ήπιας φορολογίας όταν έχει ψηφίσει τη νέα δυσβάστακτη φορολογία εισοδήματος, την άλλη ακρίτας των εθνικών θεμάτων και κόκκινων γραμμών όταν δεν έχει πράξει το παραμικρό.
Τέλος η Φώφη Γεννηματά ακόμη προσπαθεί να μιλάει σα μεγάλη ηγέτιδα ενός μεγάλου κόμματος. Ούτε το ένα ισχύει ούτε το άλλο.
Όσο για τους δημοσιογράφους θα σταθώ σε τρία σημεία. Το πρώτο η αγένεια /...τρέμουλο της Ολγας Τρέμη που παρενέβη στο ερώτημα Γιομπαζολιά προς τον Τρίπρα για τα ΜΜΕ. Δε σεβάστηκε ούτε τη διαδικασία που οι ίδιοι συμφώνησαν, μα πρωτίστως τους συναδέρφους της, τόσο το συντονιστή όσο και τον ερωτώντα. Το δεύτερο η αξίωση της Μαρίας Χούκλη να αναλυθεί (ή απαξιωθεί;) σε 90 δευτερόλεπτα το σχέδιο εξόδου από την Ευρωζώνη. Άσε μας Χουκλίτσα μου. Το τρίτο η μεγάλη διαφορά του Μάκη Γιομπαζολιά από τους υπόλοιπους. Σαν τη μύγα μες το γάλα, για αυτό και ενίοτε δεν τον χωρούσε η διαδικασία.
Αυτά τα ολίγα. Άλλωστε ένα σόου ήταν το οποίο, όπως είπαμε, δεν άρεσε ούτε στους σκηνοθέτες του!