Είναι χαρακτηριστικό της εποχής μας το μαύρο να γίνεται άσπρο και το άσπρο, μαύρο. Το έγκλημα να παρουσιάζεται ως σωτηρία και η σωτηρία ως έγκλημα.
Για να είμαι ειλικρινής με τον Παναγιώτη Λαφάζανη δε θα πήγαινα στη δραχμή, παρά μόνο σε καμιά πορεία. Αυτό διότι ούτε το επαγγελματικό του παρελθόν γνωρίζω, αν υπάρχει (στο βιογραφικό της ιστοσελίδας της Βουλής δεν υπάρχει σχετική αναφορά) αλλά και δε θεώρησα σωστό σε καιρό φτώχειας των Ελλήνων, να μοιράζει 6ευρα για σάντουιτς σε δεητζήδες.
Ωστόσο πάει πολύ να παρουσιάζεται τώρα τελευταία από φιλοκυβερνητικές πλευρές ο Λαφαζάνης ως το κάρο που σέρνει τα γερμανικά σχέδια για ανατροπή της κυβέρνησης. Κι ένας που εκτελεί τα των γερμανών, άρα λογίζεται και ως γερμανοτσολιάς.
Αλλά, για ποια ανατροπής της κυβέρνησης; Πού είναι το πρόβλημα; Κι αν φύγει ο Τσίπρας κι έρθει πχ ο Μεϊμαράκης (λέμε και κανένα αστείο), τι θα αλλάξει; Μνημόνιο και Δημόσιος Τομέας να είνα καλά, δε λένε όλες οι πλευρές;
Και γιατί θεωρείται αποστάτης ο Λαφαζάνης ο οποίος παραμένει συνεπής στα όσα έλεγε ο ΣΥΡΙΖΑ και όχι ο Τσίπρας που όπως πια αποδεικνύεται εξαπάτησε πολιτικά τον ελληνικό λαό τον Ιανουάριο και τον ποδοπάτησε στις 5 Ιουλίου στρεψοδικώντας πάνω στο ισχυρό ΟΧΙ στα μνημόνιο και τη λιτότητα και όχι φυσικά σε μια πρόταση που πλέον δεν ίσχυε.
Παρακαλώ να επανέλθει η κοινή λογική σε αυτό τον τόπο. Δεν μπορεί αυτός που εξαπατά, ξεχνά όσα έλεγε και ερμηνεύει κατά το δοκούν τη βούληση του λαού, να υμνείται και να καταχωρείται στους προδότες ο συνεπής.