Η Μεσόγειος θάλασσα έχει αρχίσει να μετατρέπεται σε υγρό τάφο χιλιάδων ανθρώπων. Η Ευρώπη δήθεν ανησυχεί για το πρόβλημα που εν πολλοίς η ίδια δημιούργησε.
Πχ η Γαλλία ήταν η χώρα που πρωτοστάτησε στην επίθεση κατά της Λιβύης όταν το αντάρτικο κόντευε να τερματιστεί. Ο Καντάφι ανετράπη και η προφητεία του εκπληρώθηκε. Ύστερα αποφάσισαν να διαλύσουν τη Συρία. Δεν τους βγήκε. Όμως όλη περιοχή μετετράπη σε μια τεράστια εμπόλεμη ζώνη. Βιασμοί, ακρωτηριασμοί, βομβαρδισμοί, αποκεφαλισμοί, εξισλαμισμοί. Η φράση "χάνει η μάνα το παιδί, και το παιδί τη μάνα" βρίσκει την τέλεια απεικόνιση.
Και τι μπορεί να κάνει κάποιος άραγε;
Να συνεχίσει να αποτελεί αποθήκη ψυχών; Δε γίνεται. Δεν πάει άλλο. Εκτός του γεγονότος ότι με αρκετούς από όσους έρχονται μας χωρίζει ένα χάος αντιλήψεων και τρόπου ζωής.
Να τορπιλίσει τα τρύπια καράβια; Τρομακτικό ακόμη και στη σκέψη.
Η μόνη και δίκαιη λύση κινείται πάνω σε τρεις άξονες. Φυσικά και δεν πρόκειται να την εφαρμόσουν. Εμείς όμως οφείλουμε να την καταθέσουμε.
Ας ξεκινήσουμε από το πλέον απλό. Επειδή έχω περάσει πολλά χρόνια στο ναυτιλιακό κλάδο, δεν μπορεί να κινηθεί ούτε ψαρόβαρκα την οποία δεν αντιλαμβάνονται οι δορυφόροι. Όλα λοιπόν αυτά τα σαπιοκάραβα πώς κυκλοφορούν ανενόχλητα στις θάλασσες;
Οι κατά τόπους αρχές σε συνεργασίες με τους ναυτιλιακούς οργανισμούς μπορούν σε μια πρώτη άμεση φάση να κατάσχουν και να διαλύσουν τα πλωτά φέρετρα.
Το βασικότερο μετά είναι να σταματήσει αυτή η παρεμβατικότητα της Δύσης εκεί που δεν την σπέρνουν. Θυμηθείτε λίγο τα παλαιότερα χρόνια. Όλοι οι άνθρωποι ζούσαν στις πατρίδες τους και είχαν μια κάποια ζωή, πολύ καλύτερη από τη σημερινή. Γιατί η Δύση να χώσει τη μύτη της, να υποκινήσει πολέμους και καταστροφές που ως φυσικό επόμενο επέφεραν τη γέννηση του μίσους και την ανέλιξη εξτρεμιστικών στοιχείων.
Και το τελευταίο είναι η ειλικρινής παροχή βοήθειας σε όλες τις χώρες. Τόσο στρατιωτικής με αληθινό ειρηνευτικό χαρακτήρα όσο και οικονομικής ώστε να μπορέσουν χώρες της Αφρικής και της Ασίας να αρχίσουν να βλέπουν άσπρη ήμερα.
Ρομαντικό; Ανεδαφικό; Ίσως. Σίγουρα όμως το μόνο δίκαιο ώστε να μη διαλύονται οι πατρίδες και οι διαφορετικοί πολιτισμοί. Ο καθένας έχει το δικαίωμα μιας αξιοπρεπούς ελεύθερης ζωής στον τόπο του.