SON OFEON
Aν ο Jim Reid της Deutsche Bank έχει δίκιο, αυτό ακριβώς που συνέβη κατά την διάρκεια της νύχτας από την PBOC (Κεντρική Τράπεζα της Κίνας) είναι απλά ένα ευχάριστο ξεκίνημα και μια ευχάριστη πρόβα για ό τι πρόκειται να συμβεί.
Η κατάληξη θα είναι αυτό που ακριβώς είχαμε δηλώσει από την στιγμή που ανακοινώθηκε το Μάρτιο του 2009 το πρώτο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης (QE1)
Είχα μερικές συναντήσεις χθες και μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις που είχα ήταν ότι για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό οι άνθρωποι μιλούσαν για τα χρήματα που πέφτουν από το ελικόπτερο και για τη διαγραφή του χρέους, που βρίσκεται στο τέλος του παιχνιδιού.
Αυτό ήταν ένα σημαντικό θέμα με το οποίο ασχολήθηκε η μακροπρόθεσμη μελέτη μας το 2013, αλλά ήταν και αυτό για το οποίο παλέψαμε για να προωθηθεί το περασμένο έτος.
Ίσως υπάρχει μια αυξανόμενη ανησυχία ότι η περαιτέρω ποσοτική χαλάρωση σε παγκόσμιο επίπεδο, ενώ είναι αναπόφευκτη, είναι ένα αμβλύ εργαλείο ανάπτυξης και ότι η διακοπή της θα είναι εξαιρετικά δύσκολη (πόσο μάλλον η αναστροφή της) χωρίς μια θετική ανάπτυξη σοκ.
Ίσως, η κίνηση της Ιαπωνίας αυτή την εβδομάδα να καθυστερήσει την περαιτέρω αύξηση του φόρου επί των πωλήσεων και οι ανεπιθύμητες ενέργειες στην οικονομία που ακολούθησαν την πρώτη αύξηση, υπενθύμισαν στην αγορά πόσο δύσκολο μπορεί να είναι να πληρώνει κανείς στην πραγματικότητα τα χρέη του του με πραγματικά χρήματα.
Όπως είπαμε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, θα μπορούσε ό,τι έχει συμβεί τις τελευταίες ημέρες να σηματοδοτεί τα πρώτα βήματα προς την νομισματοποίηση (του χρέους)
Τέλος πάντων, αυτό δεν είναι κάτι που θα συμβεί σήμερα ή αύριο, αλλά το γεγονός ότι διαφορετικοί πελάτες ανέφεραν το θέμα ανεξάρτητα ο ένας από τον άλλο, με κάνει να πιστεύω ότι έχει ξεκινήσει να μπαίνει σαν ιδέα στις σκέψεις των ανθρώπων.
Πράγματι τα πράγματα είναι όπως είχαμε προειδοποιήσει από τον περασμένο Σεπτέμβριο στο άρθρο μας με τίτλο "Το ελικόπτερο του Μπερνάνκι προθερμαίνεται" και ήδη ο καθένας θα είναι σοκαρισμένος, πραγματικά σοκαρισμένος, όταν το σενάριο, που με σαφήνεια, αποκάλυψε ο ίδιος ο Μπεν Μπερνάνκι το 2002 μπει τελικά σε εφαρμογή:
... Μια ευρεία φορολογική περικοπή, για παράδειγμα, συνδυαζόμενη από ένα πρόγραμμα συναλλαγών ανοικτής αγοράς για να αποτρέψει οποιαδήποτε αυξητική τάση στα επιτόκια, σχεδόν βέβαια θα είναι ένα αποτελεσματικό κίνητρο για την αύξηση της κατανάλωσης και κατά συνέπεια και για αύξηση στις τιμές.
Ακόμη και αν τα νοικοκυριά αποφασίσουν να μην αυξήσουν την κατανάλωση, αλλά αντίθετα ισορροπήσουν εκ νέου τα χαρτοφυλάκια τους με τη χρήση των επιπλέον μετρητών για να αποκτήσουν ακίνητα και χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία, η προκύπτουσα αύξηση της αξίας των περιουσιακών στοιχείων θα μειώσει το κόστος του κεφαλαίου και θα βελτιώσει τις θέσεις στον ισολογισμό των εν δυνάμει δανειοληπτών.
Τα κεφάλαια που χρηματοδοτούνται με μία φορολογική περικοπή είναι ουσιαστικά ισοδύναμα με την διάσημη "ρίψη χρημάτων από το ελικοπτέρο" του Μίλτον Φρίντμαν....
-Δηλώσεις του Μπεν Μπερνάνκι στο άρθρο με τίτλο:
" Αποπληθωρισμός: Φροντίζοντας ότι "αυτό" δεν θα συμβεί εδώ" ,http://www.federalreserve.gov/boardDocs/speeches/2002/20021121/default.htm= 21 Νοεμβρίου 2002
ΣΧΟΛΙΑ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ
Φαντασθείτε ένα Ιάπωνα πρωθυπουργό στη θέση του κου Σαμαρά στην Ελλάδα.
Αποφασισμένος να αντιμετωπίσει την κρίση χρέους και να αποφύγει το γνωστό χαρακίρι για την μέχρι σήμερα αποτυχία του, σκέφτεται να υιοθετήσει την παραπάνω λύση, που προτείνεται έμμεσα στο άρθρο.
Οι υπήκοοι του γονατισμένοι από την υπερβολική μνημονιακή φορολογία χρωστάνε ήδη 71 δισ ευρώ και κάθε μήνα το ποσό αυτό αυξάνεται κατά 1 δισ ευρώ επιπλέον.
Οι σύμβουλοι του προτείνουν ένα έντοκο πρόγραμμα εκατό μηνιαίων δόσεων για τους "ιθαγενείς".
Η τρόικα τον συμβουλεύει το πρόγραμμα να έχει διάρκεια 77 μήνες.
Στην πρώτη περίπτωση οι ϊθαγενείς" θα πληρώνουν κάθε χρόνο για το κεφάλαιο του φόρου 8,52 δισ ευρώ, που θα αφαιρείται από την αγοραστική δύναμη τους (=71*12/100) και την κατανάλωση της χώρας,
Στην δεύτερη περίπτωση θα πληρώνουν τον χρόνο 11,06 δισ ευρώ.
Στην καλύτερη περίπτωση αυτό ισοδυναμεί για κάθε ένα από τους 10.000.000 'Ελληνες με μέσο πρόσθετο ετήσιο φόρο 852 ευρώ (!).
Ο Ιάπωνας πρωθυπουργός ποιό πρόγραμμα θα διάλεγε?
θα παρακαλούσε άραγε την τρόικα να τον στηρίξει μ' ένα δάνειο για να πληρώνει αιωνίως δανεικά ? (=μνημόνιο).
Σίγουρα όχι.
Θα πέρναγε ένα νόμο στη Βουλή των 153 βουλευτών του και θα αποφάσιζε να χαρίσει στους χρεωμένους υπηκόους του όσα χρωστάνε στο κράτος.
Θα έβαζε όμως προυπόθεση ότι τα λεφτά θα επιστρέφονταν άμεσα στο κράτος για την αποπληρωμή του ληξιπρόθεσμου φορολογικού τους χρέους.
Στο τέλος της ημέρας το ποσό θα του είχε επιστραφεί αυτούσιο στο κρατικό ταμείο και κανένας 'Ελληνας δεν θα χρωστούσε τίποτα στο κράτος για παλιές οφειλές.
Θα κέρδιζε κάτι η οικονομία και οι 'Ελληνες από μία παρόμοια κίνηση?
Nαι.
Θα γίνονταν αυτόματα πλουσιότεροι κατά 71 δισ ευρώ και θα μπορούσε ο καθένας να διαθέσει τα 852 ευρώ τον χρόνο, που του αναλογούν για την κάλυψη άλλων αναγκών.
θα είχαμε μία ετήσια αύξηση της αποταμίευσης και της κατανάλωσης συνολικά 8,52 δισ ευρώ (!)
Πρόκειται για χρήματα που ρίφθηκαν από το ελικόπτερο στοχευμένα: Tα λαμβάνουν μόνο όσοι χρωστούν στο κράτος.
Αυτοί οι πολίτες αντιπροσωπεύουν 2,4 εκατομμύρια ανθρώπους ή 24% του Ελληνικού πληθυσμού.
Τι ποσοστό θα λάβει η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ μαζί στις επόμενες εκλογές άραγε?
Τα 8,52 δισ ευρώ πρόσθετης κατανάλωσης θα μπορούσαν να αποφέρουν ΦΠΑ 1,1 δισ ευρώ τον χρόνο με συντελεστή ΦΠΑ 13%.
Το ποσό αυτό αντιστοιχεί σε επιπλέον 846 ευρώ τον χρόνο για κάθε άνεργο από τους 1300000, που συσσώρευσε η πολιτική της τρόικας.
Δεν συνεχίζω περαιτέρω τον συλλογισμό για το πώς στην συνέχεια θα πληρώναμε τα 320 δισ ευρώ, που χρωστάμε στους Ευρωπαίους.
Αν το έκανα αυτό στον Μεσαίωνα θα με αντιμετώπιζαν ως μάγο και θα με έκαιγαν στην πυρά.
Αλλά υπάρχει απλός τρόπος το χρέος αυτό να γινόταν σε μόλις τρεις μήνες 160 δισ ευρώ.
Αν ήθελαν οι Ευρωπαίοι να τους εξοφλήσουμε θα το πετύχαιναν ,αλλά θα έπρεπε να δουν την οικονομία τους να καίγεται.
Γιατί η λύση είναι πολύ απλή και θα μπορούσαν να την εφαρμόσουν και οι Ισπανοί, και οι Πορτογάλοι και οι Ιταλοί...
Αν θέλουν νομισματοποίηση του χρέους μπορούμε να τους την δώσουμε μόλις σε τρεις μήνες.
Τόσο διήρκεσε η αντίστροφη διαδικασία για την μετάβαση από την δραχμή στο ευρώ.
Στη συνέχεια θα μπορούσαν να μαζέψουν τα πολύχρωμα χαρτάκια τους με τις γέφυρες και να τα ξοδέψουν όπου θέλουν.
Δεν θα είχαν όμως καμμία αξία σε μία διαλυμένη Ευρώπη...
Αν αυτό θέλουν ας τους το δώσουμε...
Y.Γ.Σ:
To άρθρο αυτό σας φαίνεται ήδη πολύ απλοικό και εξωπραγματικό, αλλά σας βεβαιώ ότι αυτό θα συμβεί πολύ σύντομα σε πολλά μέρη του κόσμου ταυτόχρονα.
Η συνταγή δοκιμάζεται ήδη στην Ιαπωνία με χρέος 243,2% του ΑΕΠ, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό για την Ελλάδα είναι μόλις 177%.
Το ελικόπτερο δεν το οδηγώ εγώ, αλλά ο Μίλτον Φρίντμαν, ο ηγέτης της Οικονομικής Σχολής του Σικάγου και των μονεταριστών, που περιέγραψε την διαδικασία και ενέπνευσε κατά τα άλλα την ιδεολογία της τρόικας.
Δεν ήταν σοσιαλιστής ή αριστερός και του απονεμήθηκε το 1976 το βραβείο Νόμπελ για τις οικονομικές επιστήμες...
Ποιός είπε ότι οι καπιταλιστές θα μας πουλήσουν το σκοινί, με το οποίο θα τους κρεμάσουμε?
Δυστυχώς έχει διαχρονικά απόλυτα δίκαιο....