Ο ένας πολεμάει τον άλλο ή ποιος πολεμάει ποιον στη Μέση Ανατολή; Πραγματικά αν καθίσουμε να βάλουμε λίγο τα κάτω τα δεδομένα σαν ένα άλλο παζλ, θα διαπιστώσουμε την παράνοια της σημερινής πραγματικότητας.
- Ο Ασαντ ασχολείται ουσιαστικά μόνο με την αντιμετώπιση του FSA (ένοπλη πτέρυγα της συριακής αντιπολίτευσης) και των διάφορων ένοπλων μικρο-ομάδων. Με την ISIL ασχολείται σε επίπεδο συντήρησης και εκτιμώντας ότι απλά κατέχει έρημο.
- Ο FSA που αρχικά ήταν στην ίδια πλευρά με την ISIL, τώρα ζητά βοήθεια για να την αντιμετωπίσει. Ταυτόχρονα φυλλοροεί, καθώς άλλοι εντάσσονται στην οργάνωση και άλλοι εκμεταλλευόμενοι την κλίση του Ασαντ για εθνική συμφιλίωση συντάσσονται με τον κυβερνητικό στρατό.
- Οι ΗΠΑ είναι ενάντια στις ακρότητες και τους αποκεφαλισμούς της ISIL, για αυτό ενισχύουν με όπλα και χρήματα τον FSA ο οποίος πρώτος ξεκίνησε τις φρικαλεότητες στη Συρία και μέχρι πριν λίγους μήνες συνεργαζόταν στη βόρειο Συρία με το ισλαμικό κράτος.
- Το Μέτωπο Αλ Νούσρα (παρακλάδι της Αλ Κάιντα) ήταν στην αρχή όπως κι ο FSA στην ίδια πλευρά με την ISIL, στη συνέχεια ήρθε σε αντιπαράθεση και τώρα απευθύνονται πάλι καλέσματα ενότητας.
- Η Σαουδική Αραβία που ενίσχυσε την ISIL, είναι τώρα υπέρ των βομβαρδισμών.
- Η Ρωσία ακύρωσε την παράδοση των S-300 στη Συρία αλλά στηρίζει (πως;) τη Δαμασκό.
- Η Δύση δεν αναγνωρίζει τον Ασαντ. Συνεννοείται όμως μαζί του σε επίπεδο μυστικών υπηρεσιών.
και η επιτομή της παράνοιας:
Η Τουρκία ψηφίζει στο κοινοβούλιο την έγκριση προς τις ένοπλες δυνάμεις της για επιχειρήσεις ενάντια στους μαχητές του ισλαμικού κράτους τους οποίους όμως περιθάλπτει στα νοσοκομεία της κι έχει διευκολύνει κατά πολλούς άλλους τρόπους όπως η διέλευση μέσα από τα εδάφη της, η κατάρριψη συριακών μαχητικών όταν επιχειρούσαν εναντίον τους και η μετατροπή της Κωνσταντινούπολης σε τράνζιτ τζιχαντιστών.