Η παραπάνω φράση είναι "κλεμμένη" κατά το πρώτο ήμισυ από το κείμενο του Στέλιου Κυμπουρόπουλου για το κάλεσμα στις 16 Ιουλίου μπροστά στο "ΕΓΩ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ".
του Στρατή Μαζίδη
Είχα ξαναγράψει πριν περίπου ένα χρόνο πως οι επαναστάσεις αρχίζουν και τελειώνουν στο facebook. Το ίδιο επαναλαμβάνεται τώρα μέσω μιας άλλη εξαιρετικά επιτυχημένης ατάκας.Η σύγχρονη τεχνολογία που δίνει τη δυνατότητα μιας άμεσης και ταχύτατης επικοινωνίας κατέληξε τελικά ο αποδέκτης αυτής. Μέσα από τις διάφορες σελίδες των κοινωνικών μέσων δικτύωσης μπορεί να ισχυριστεί κανείς άνετα ότι ξεδίνουμε. Αδειάζουμε ψυχολογικά.
Η οργή, ο πόνος, το αίσθημα της αδικίας, το μίσος, ο φόβος για το αύριο βρίσκουν μια χαραμάδα διαφυγής στο πληκτρολόγιο και μετουσιώνονται σε πραγματικά πανέξυπνες ατάκες.
Ακόμη κι αν δεν αδειάζουμε εντελώς, αποφορτιζόμαστε τόσο όσο χρειάζεται ώστε να διατηρούνται οι ισορροπίες και η κατάσταση που θα μας οδηγήσει στην τελική καταστροφή μας.
Μόνο που οι ατάκες ή ένα ευρηματικό φωτομοντάζ δεν πρόκειται να αλλάξουν τη ζωή μας. Φτιασιδώνουν λιγάκι τη διάθεσή μας, γελάμε κι έπειτα κλείνουμε τους υπολογιστές και πάμε για ύπνο. Όσο ακόμα έχουμε κάπου να κοιμηθούμε.
Ίσως επίσης να αποδεικνύεται επιτυχημένη η μέθοδος της σαλαμοποίησης κόβοντας λίγο λίγο από τη ζωή μας γνωστή και με το παράδειγμα του βάτραχου που βράζει σιγά σιγά μαζί με το νερό ώστε στο τέλος παραδίνεται εξαντλημένος στη μοίρα του.
Μπορεί τελικά αυτή να είναι και η απάντηση.
Είμαστε νερόβραστοι.