Ο Φλομπερ έγραφε την “Μανταμ Μποβαρύ” για πέντε χρόνια, χρόνος υπερβολικά μεγάλος για ένα μυθιστόρημα 500 σελίδων. Όπως εξηγεί και ο ίδιος στην αλληλογραφία του, η “γραφή του” δεν έρεε αυθόρμητα από μέσα του αλλά ήταν αποτέλεσμα εξαντλητικής προσπάθειας.
του Γιώργου Χαρκοφτάκη
Πολλές φορές μια σελίδα χρειαζόταν μια εβδομάδα για να ολοκληρωθεί. Το παράδειγμα επιβεβαιώνει αυτό που οι περισσότεροι επαγγελματίες γνωρίζουν, πως η ποιότητα ενος έργου είναι περισσότερο αποτέλεσμα σοβαρής και συστηματικής εργασίας και πολύ λιγότερο ταλέντου. Αυτό το συμπέρασμα νομίζω ισχύει σε κάθε πεδίο της ανθρώπινης δραστηριότητας και ακυρώνει τον κλασσικό μύθο πως πρέπει “να το έχεις” για να επιτύχεις.
Πριν από λίγες ημέρες παρακολούθησα μια ξεχωριστή θεατρική παράσταση στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Μοσχάτου. Η “Μαγική Σπηλιά” είχε ένα αισθητικό αποτέλεσμα που προκαλούσε θαυμασμό ακόμα και στους πιο αυστηρούς κριτές. Άψογο σε σκηνοθεσία, μουσική και ερμηνείες. Το περιεχόμενο δύσκολο στην αφομοίωση : οι σπαρακτικές εξομολογήσεις βασανισμένων ψυχών γύρω από μια φωτιά στη διάρκεια μιας καταιγίδας.
Η “Μαγική Σπηλιά” δεν προέκυψε από την συνεργασία κάποιων επαγγελματιών ηθοποιών αλλά από ανθρώπους που εργάστηκαν συστηματικά και εντατικά για ένα χρόνο ώστε να εκτεθούν στο κοινό για μια και μόνη ώρα, για πρώτη φορά στην ζωή τους. Τον αταίριαστο θίασο που περιλαμβάνει, καθηγητές, λογιστές, μηχανικούς, άνεργους και ανθρώπους της διπλανής πόρτας θα τον τιμήσει με την φιλοξενία του για δυο παραστάσεις το ίδρυμα Κακογιάννη το Φθινόπωρο, όπως ακούω οι περισσότεροι θα φροντίσουν να ξαναβρίσκονται εκεί για ένα ακόμη χειροκρότημα.
