Μερικούς μόνο μήνες μετράει η κυβέρνηση Σαμαρά, με "δεκανίκια" το ΠΑΣΟΚ της εσχάτης αναξιοπρέπειας και της ΔΗΜΑΡ της θλιβερής αριστερής ντεκαντέτσιας, με τις προοπτικές για το "κυβερνητικό έκτρωμα" να προσκρούουν στο γκρίζο παραπέτασμα των κρίσιμων προβλημάτων. Ο Αντώνης Σαμαράς έμεινε χωρίς άσους στα χέρια. Μια επισκόπηση των κυβερνητικών προβλημάτων και σφαλμάτων των τελευταίων μηνών, δίνει την εντύπωση ότι ο πρωθυπουργός της...ηγεμονικής πλειοψηφίας του 20% της ΝΔ, περιχαρακώθηκε στον ηγεμονισμό του, διατηρώντας όλα τα στοιχεία της ανασφάλειας και της πολιτικής του καχεξίας, που χαρακτήριζαν την πολιτική του πορεία.
του Στέλιου Συρμόγλου
Και οι άμεσοι συνεργάτες του, χρόνια επαιτούντες στις παρυφές της πολιτικής, διακατεχόμενοι από φαραωνική νοοτροπία, χάθηκαν στους δαιδαλώδεις διαδρόμους της εξουσίας, παίζοντας...κρυφτό με τα επικοινωνιακά τεχνάσματα κοπής της δεκαετίας του '90 και με τη διαπλοκή, επισφραγίζοντας με τις πρακτικές τους ότι διατηρούν μια λογική "κονσερβοποίησης" των πολιτών.Στο πολιτικό επίπεδο, οι ραγδαίες εξελίξεις διεκτραγωδήθηκαν με τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, για την ικανοποίηση των επιθυμιών των δανειστών. Με τις αυταρχικές μεθόδους καταστολής των απεργιακών κινητοποιήσεων και με κάθε γνώρισμα υποτέλειας στις σχέσεις της κυβέρνησης με τους εταίρους μας στην Ευρωπαική Ενωση, πάντα με τη δικαιολογία της πτώχευσης της χώρας σε περίπτωση μη εκταμίευσης της "συμπεφωνημένης" οικονομικής βοήθειας.
Με έναν πρωθυπουργό, έχοντας πολιτικό "αποκούμπι" ένα εξαθλιωμένο ΠΑΣΟΚ και ένα κομμάτι της παραμορφωμένης Αριστεράς, να ολισθαίνει μονίμως σε ψευδεπίγραφες επιδιώξεις σχετικά με την προσέλκυση επενδύσεων, την ανάπτυξη και την αντιμετώπιση των εφιαλτικών διαστάσεων ανεργίας, παρατηρούμε έναν ομαδικό κοινωνικό αυνανισμό...
Μια κοινωνία βασικά "παγωμένη". Με τον λαικισμό να ζευγαρώνει με την πολιτική υπερβολή και την πολιτική αδολεσχία, για να εξασφαλιστεί έτσι η...μαγεία της εντύπωσης στη μάζα. Και η μάζα των ψηφοφόρων, για τους πολιτικούς που βύθισαν τη χώρα στο σκοτάδι και την εξαθλίωση και ανέλαβαν οι ίδιοι να τη "σώσουν", είναι μια φτηνά εξαγορασμένη πόρνη ή έστω ερωμένη, απέναντι στην οπόια οι ίδιοι συμπεριφέρονται εξουσιαστικά. Εξωστρεφείς και αυτόχρημα νάρκισσοι οι πολιτικοί της ανικανότητας, ηδονίζονται να καθρεπτίζονται μέσα στην επιφάνεια της μάζας!
Με τις διάφορες κοινωνικές ομάδες έχοντας παγιδευτεί στην...κονσερβοποιημένη λογική και στις πολιτικές διαστροφές, να εμφανίζονται ενίοτε παραδομένες στην ελπίδα για έξοδο από την κρίση. Μια κοινωνία ανίκανη να αντιδράσει και να ανατρέψει πολιτικές που ήδη έχουν "σφραγίσει" επί το χείριστον το μέλλον της χώρας. Ο μόνος χώρος προβληματισμού και σκεπτικισμού που απέμεινε για τον μισθοσυντήρητο, τον αποδεκατισμένο συνταξιούχο, την υπερχρεωμένη νοικοκυρά, με εξαίρεση τον μέσο άνεργο που ούτε αυτή την διέξοδο διαθέτει, είναι το σούπερ-μάρκετ και η λαική αγορά....Μια κοινωνία και ένα πολιτικό σύστημα που συναγωνίζονται συχνά τις δημιουργίες της commedia del' arte.
Μια κοινωνία σε πλήρη συσκότιση. Πολίτες που δεν γνωρίζουν ή δεν μπορούν να γνωρίζουν, και ωστόσο αποφασίζουν. Με τους μη απασχολούμενους και ημιαπασχολούμενους διαφόρων κατηγοριών να υπερτερούν έναντι των απασχολούμενων, διαπιστώνουμε το κοινωνιολογικό φαινόμενο κι αυτοί οι απασχολούμενοι να είναι άλλοτε απαιτητές κι άλλοτε παραπονούμενοι. Ουδέποτε συμφιλωμένοι με τη δουλειά που κάνουν. Ετοιμοι να αντιταχθούν ενάντια σε άλλες επαγγελματικές ομάδες είτε του ιδιωτικού, είτε του δημόσιου τομέα. Δηλαδή 8,5 περίπου εκατομμύρια απασχολούμενων και μη απασχολούμενων Ελλήνων ζουν απροβλημάτιστα ή προβληματίζονται ανώδυνα μέσω της κυβερνητικής προπαγάνδας, μέσω των κομμάτων, μέσω της γιάφκας των ΜΜΕ και των πολιτικών υποσχέσεων και ελπίδων.
Ενα κράτος αδηφάγο και μια κοινωνία φωνασκούσα ασταμάτητα, αλλά μη αντιδρούσα. Με την πολιτική δημαγωγία να οργιάζει. Και φυσικά η παράταξη που επιδρά λιγότερο δημαγωγικά είναι εκείνη που λέει λιγότερους μύθους, άρα δεν πείθει τα μυθομανή 11 εκατομ Ελλήνων, μηδέ των νηπίων εξαιρουμένων. Τα νήπια τουλάχιστον ζουν με τη μυθοπλασία των μεγάλων. Οι μεγάλοι; Ποίοι μεγάλοι; Ο Ελληνας μ' αυτή την...κονσερβοποιημένη λογική, μ' αυτή τη δομή και συνείδηση αντιμετώπισης της κοινωνικής του πραγματικότητάς, δεν μπορεί κοινωνικά να ενηλικιωθεί. Γι' αυτό και πλεονάζει η φλυαρία και η απαίτηση. Κι αν η μάζα αυτή αλλάζει κομματικό προσανατολισμό, δεν είναι αποτέλεσμα συνειδητοποίησης, αλλά πολλαπλών απογοητεύσεων. Μπορεί έτσι να χάνουν τα κόμματα, αλλά ποτέ δεν κερδίζουν οι Ελληνες!..
Τι πρέπει να κάνει τώρα ο Αντώνης Σαμαράς; Είμαι ο τελευταίος των Ελλήνων, που θα μπορούσα να δώσω συμβουλές. Οχι γιατί δεν μπορώ. Αν και αισθάνομαι πάντα κάποια λύπη για τους αρθρογράφους που συμβουλεύουν. Κανένας δεν ακούει κανέναν Απλώς, αφού η άβουλη βουλιμία για ψέμματα του 20% του λαού, τον οδήγησε στον πρωθυπουργικό θώκο, ας τον αποκαθηλώσει...Ας καταλάβουν όσοι αντλούν στη δεξαμενή της πολιτκής των ψευδολογιών, ότι πάντα ευδοκιμούν όσοι μπορούν να ρίχνουν στη μάζα την πετριά κατακέφαλα και με το χέρι τους να δείχνουν προς άλλη κατεύθυνση, όπως ο ληστής δείχνει στο ληστευόμενο τον ανύποπτο διαβάτη.
Απλά θέλω να πω ότι κι όσοι πραγματικά θέλουν να "νοικοκυρέψουν" τον τόπο, δεν έχουν παρά να χρησιμοποιήσουν την πετριά προς τη σωστή κατεύθυνση, χωρίς να παραπλανούν τον πολίτη, ώστε να να κάνουν έντιμα τη δουλειά που ο πολίτης τους ανέθεσε. Κακά τα ψέμματα. Ο πειναλέων και απογοητευμένος θα κρεμαστεί πάλι στο παλαιό "εδώ και τώρα", στο μεταγενέστερο "επανίδρυση του κράτους" και στα πρόσφατα "λεφτά υπάρχουν" και τα "18 σημεία Ζαππείου-Σαμαρά".
Ολοι περιμένουν με το στόμα ανοικτό. Τι θα τους ρίξετε μέσα άθλιοι της πολιτικής; Μύθο, "πρέζα", ψωμί ή ελπίδα; Σκεφτείτε τι έχετε, τι σας περισσεύει και τι πρέπει να περισώσετε. Μπορεί να έχετε επιβάλλει μια...κονσερβοποιημένη λογική, αλλά τα ανοικτά στόματα συνήθως δεν περιμένουν...