Των αγίων ανθοπώλη και ζαχαροπλάστη σήμερα, ε με συγχωρείτε του αγίου Βαλεντίνου. Ας αγαπήσουμε λοιπόν κι ας αγαπηθούμε μολονότι ξενόφερτος ο συγκεκριμένος.
του Στρατή Μαζίδη
Τα κανάλια, οι ιστοσελίδες και όλο αυτό το σύστημα περνούν την εικόνα του ρομαντισμού και του τρυφερού. Αγαπηθείτε απόψε κι ας φοράτε τρύπιες κάλτσες. Πάντως μολονότι επικράτησε εμπορικά να εορτάζεται σήμερα η γιορτή των ερωτευμένων και όσων γενικώς τρέφουν συναισθήματα, η κυβέρνηση φροντίζει σε καθημερινό επίπεδο να μας "φανερώνει" την αγάπη της.
Μας αγαπά "σκληρά" αρπάζοντας τα χρήματά μας με επαχθείς φόρους.
Μας αγαπά "πρόστυχα" καθιστώντας μας ενοίκους στα σπιτικά μας.
Μας αγαπά "βρώμικα" αφού μας μιλά πάντα σκληρά.
Μας αγαπά "χυδαία" αφού μας διασύρει όλους θεωρώντας μας κλέφτες.
Μας αγαπά "ερωτικά" ψυθιρίζοντάς μας λόγια που θέλουμε να ακούμε όποτε σηκωνόμαστε να φύγουμε.
Μας αγαπά "βάναυσα" αφού μας εκμεταλλεύεται και τρώει το βιός μας.
Μας αγαπά "ταυτόχρονα" αφού πάντα μας πουλάει για κάτι άλλο.
Βέβαια τα καλά δεν κρατούν πολύ. Κι έτσι η κοπέλα της φωτογραφίας που εν προκειμένω ενσαρκώνει όλους εμάς, η Ελλάδα, κάποια στιγμή θα σηκώσει φορώντας τα σκισμένα κουρέλια της, θα σταθεί όρθια παρά τους μώλωπες σε όλο της το κορμί και θα αστράψει ένα τρομερό χαστούκι στο σύντροφο της, δηλαδή την κυβέρνηση, που θα τον στείλει στον αγύριστο.
Κι ύστερα σιγά σιγά θα βηματίσει πάλι αφού πριν και πάνω από όλα ερωτεύτηκε την ιστορία της, την παραδοσή της και τους ανθρώπους της.