Ο αγώνας και ο πόλεμος για τον Έλληνα είναι σαν τον ποδήλατο. Μια φορά το κάνεις και μετά δεν το ξεχνάς. Ο Έλληνας γεννήθηκε για να αγωνίζεται. Είτε στη στεριά είτε στη θάλασσα έχοντας πάντοτε τα μάτια του ψηλά στον ουρανό.
του Ευάγγελου Σταυριανάκη
Ένας ουρανός που αποτελεί ελπίδα και ελευθέρια για το ελληνικό πνεύμα. Ο Έλληνας ποτέ δεν σταμάτησε να παλεύει, να αγωνίζεται, να νικά. Μέσα από τη στάχτη του αναγεννιέται και αυτός και η ίδια η ελευθερία.
Είμαστε ένας λαός που εκεί που νομίζεις ότι θα γονατίσει, εκείνη τη στιγμή σηκώνεται σπάζοντας τα δεσμά του.
Είμαστε ένας λαός που από την αρχαιότητα πολεμά και ταυτόχρονα δίνει πολιτισμό στο κόσμο. Τον παρέχει απλόχερα.
Είμαστε ένας λαός που έχει αξίες και ιδανικά. Αυτά φαίνονται στην μάχη. Αυτά κάνουν την μάχη γιορτή.
Είμαστε δεν ήμασταν. Ήμασταν , είμαστε και θα είμαστε.
Όσο και να ξεχνάμε, το ποδήλατο παραμένει ποδήλατο. Ας το πάρουν απόφαση…