Από: analyst.gr
Άποψη
Στην Ελλάδα έχουμε ένα πλήθος ανοήτων σε ορισμένα ΜΜΕ, μεταξύ των οποίων δυστυχώς και κατ’ επίφαση επιστήμονες (οι τελευταίοι με την έννοια πως στην πραγματικότητα είναι «φερέφωνα της εξουσίας»), οι οποίοι επιτίθενται σαν να είναι ψυχοπαθείς συνεχώς στους Πολίτες, όσον αφορά την πανδημία – ενώ προσπαθούν με κάθε τρόπο να διασπείρουν το φόβο, εκβιάζοντας τους με αθέμιτους κυριολεκτικά τρόπους που δεν θα έπρεπε να μένουν ατιμώρητοι από τη Δικαιοσύνη.
Αντίθετα στη Δανία που έχει καταργήσει πλέον όλα τα μέτρα της πανδημίας, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο – σημειώνοντας πως δεν θεωρείται τυχαία από πολλά χρόνια τώρα μία από τις πιο ευτυχισμένες χώρες στον κόσμο, σύμφωνα με την έκθεση παγκόσμιας ευτυχίας (πηγή). Γιατί έχει κατακτήσει αυτή τη θέση; Επειδή, σχεδόν περισσότερο από κάθε άλλη χώρα, κατάφερε με επιτυχία να ισορροπήσει ένα πολύ ισχυρό κράτος, με την έντονη επιθυμία για ελευθερία των Πολιτών του – όταν κράτη όπως η Ελλάδα, ακολουθούν πολιτικές που οδηγούν στον οικονομικό και κοινωνικό διχασμό των Πολιτών τους.
Έτσι η Δανία είναι σήμερα μία σχετικά δίκαιη χώρα, με μία ευρεία μεσαία τάξη που κατάφερε να συμμετάσχει στην οικονομική και τεχνολογική πρόοδο των τελευταίων δεκαετιών – με μία σημαντική αύξηση των πραγματικών μισθών των Πολιτών της, με αποτέλεσμα να διατηρούνται σε κάποια φυσιολογικά επίπεδα οι εισοδηματικές ανισότητες. Στα πλαίσια αυτά, ο μέσος Δανός Πολίτης ευημερεί, είναι ευτυχισμένος, νοιώθει ασφαλής και εμπιστεύεται την Πολιτεία του – κάτι που δεν μπορεί να ισχυρισθεί δυστυχώς κανένας Έλληνας.
Με απλά λόγια, το μυστικό της επιτυχίας της Δανίας είναι η εμπιστοσύνη των Πολιτών στην Πολιτεία και το αντίθετο – όταν στην Ελλάδα δεν εμπιστεύονται ούτε οι Πολίτες την Πολιτεία, ούτε η Πολιτεία τους Πολίτες, με τις οδυνηρές συνέπειες που βιώνουμε τα τελευταία χρόνια. Η διαχείριση δε της πανδημίας, όπως επίσης των φυσικών καταστροφών που προέκυψαν, επιδείνωσαν τα ήδη κακώς κείμενα – διχάζοντας την ελληνική κοινωνία ακόμη περισσότερο. Μία κοινωνία που δεν εμπιστεύεται ούτε τα κόμματα, ούτε τους Θεσμούς, ούτε τα ΜΜΕ, ούτε τους επιστήμονες, ούτε καν τη Δικαιοσύνη – γεγονός που αποτελεί τη συνταγή της απόλυτης αποτυχίας και της καταστροφής.
Συνεχίζοντας, όποιος επισκέπτεται τη Δανία σήμερα δεν χρειάζεται πιστοποιητικό εμβολιασμού ή νόσησης, ούτε μάσκα προσώπου – αφού ο κορωνοϊός θεωρείται πια παρελθόν στην καθημερινή ζωή. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως περιορισμός – ενώ η κατάργηση των μέτρων που έγινε σταδιακά, δεν έχει καμία σχέση με το ποσοστό των εμβολιασμένων.
Ειδικότερα, όταν στις αρχές Μαρτίου ο αριθμός των θανάτων από τον ιό μειώθηκε, αφού είχε τελειώσει το χειμερινό κύμα, η κυβέρνηση της χώρας ήταν η πρώτη στον πλανήτη που ανακοίνωσε στις 22 του μήνα ένα γραπτό και σαφώς διατυπωμένο σχέδιο εξόδου (πηγή) – στο οποίο ανέφερε πως το κράτος θα μειώσει σταδιακά τα μέτρα, ενώ θα τα σταματήσει όταν έχει προσφερθεί εμβόλιο σε όλες τις ευπαθείς ομάδες, καθώς επίσης σε όλα τα άτομα άνω των 50 ετών, ανεξάρτητα όμως από το εάν τελικά εμβολιασθούν ή όχι.
Έτσι στις 6 Απριλίου άνοιξαν ξανά τα σχολεία και στις 23 η εστίαση, μαζί με όλα τα εμπορικά καταστήματα – ενώ όταν προσφέρθηκαν εμβόλια σε όλους όσους θα ήθελαν να εμβολιασθούν, κάτι που συνέβη στις 14 Ιουνίου, καταργήθηκαν οι μάσκες στα σχολεία και στα καταστήματα, παραμένοντας για λίγες εβδομάδες ακόμη στις δημόσιες συγκοινωνίες. Εκείνη την εποχή το ποσοστό εμβολιασμού στη χώρα ήταν στο 50% του πληθυσμού – σημειώνοντας πως η δανική εκδοχή του διαβατηρίου εμβολιασμού ανεστάλη για όλους τους τομείς την 1η Σεπτεμβρίου, με εξαίρεση μόνο την επίσκεψη ποδοσφαιρικών αγώνων και ντίσκο. Λίγες ημέρες αργότερα, στις 10 Σεπτεμβρίου, καταργήθηκε και για τις δύο αυτές εξαιρέσεις.
Το σημαντικότερο είναι ίσως η δήλωση της κυβέρνησης της Δανίας τον Αύγουστο – σύμφωνα με την οποία «η πανδημία είναι υπό έλεγχο και ο κορωνοϊός δεν αποτελεί πλέον μία κρίσιμη ασθένεια» (πηγή). Σε κάθε περίπτωση, τα ποσοστά εμβολιασμού που αναφέρονται συνεχώς στην Ελλάδα, ήταν μία δευτερεύουσα μεταβλητή – αφού το καθοριστικό στοιχείο για τις αποφάσεις της κυβέρνησης ήταν αφενός μεν ο αριθμός των διαθεσίμων εμβολίων, αφετέρου η κατάσταση στα νοσοκομεία και στις ΜΕΘ. Με δεδομένη δε τη μείωση των θανάτων που σχετίζονταν με τον ιό, η δανέζικη κυβέρνηση δεν έβλεπε κανένα λόγο επιβολής περιορισμών.
Σήμερα πάντως το ποσοστό εμβολιασμού στη Δανία είναι στο 76,5% χωρίς όμως την άσκηση κανενός είδους πιέσεων ή εκβιασμών – τεκμηριώνοντας πως σε μία χώρα που οι Πολίτες έχουν εμπιστοσύνη στο κράτος και στις υγειονομικές αρχές, η προθυμία για εμβολιασμό είναι υψηλότερη, συγκριτικά με άλλα κράτη που δεν υπάρχει αυτή η εμπιστοσύνη, όπως δυστυχώς η Ελλάδα. Φυσικά οι δανέζικες αρχές κέρδισαν την εμπιστοσύνη των Πολιτών, μεταξύ άλλων με την απαγόρευση του AstraZeneca αμέσως όταν διαπιστώθηκαν επιπλοκές – ενώ ίσως να μην τις γνώριζε κανείς, εάν δεν ειδοποιούσαν η Δανία και η Νορβηγία.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, η θεμελιώδης διαφορά μεταξύ της Δανίας και της Ελλάδας είναι το ότι, η πρώτη κατάφερε να εναρμονίσει ένα ισχυρό κράτος με την έντονη επιθυμία των Πολιτών για ελευθερία – γεγονός που συνετέλεσε σε μεγάλο βαθμό στην αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ Πολιτείας και Πολιτών. Αντίθετα, ο Έλληνας δεν εμπιστεύεται το κράτος του και το ελληνικό κράτος δεν εμπιστεύεται τους Πολίτες – με αποτέλεσμα, μεταξύ άλλων, να συνεχίζεται η πανδημία, με την κυβέρνηση να στιγματίζει και να τιμωρεί αυτούς που δεν θέλουν ή δεν μπορούν να εμβολιασθούν, διχάζοντας την κοινωνία.
Όσον αφορά εκείνα τα διατεταγμένα ΜΜΕ που αμείβονται πλουσιοπάροχα από την κυβέρνηση για τις υπηρεσίες χειραγώγησης τους, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιογράφων τους, εντείνουν τις πιέσεις και τους εκβιασμούς των Πολιτών εκ μέρους του κράτους τους – δημιουργώντας αντιπαλότητες που θυμίζουν μία υποανάπτυκτη χώρα, κάτι που ασφαλώς δεν είναι η Ελλάδα.