Από: anoixtoparathyro.gr - Του Ν. Λακόπουλου
Η σκηνοθεσία είναι κραυγαλέα, αλλά ο Μητσοτάκης αυτοσχεδιάζει και προσθέτει πλάνα στο σενάριο, όπως με την ομπρέλα. Η συνάντηση όμως με τον αγρότη που «τυχαία» τον είδε ο Μητσοτάκης και σταμάτησε να τον χαιρετήσει -με την κάμερα να τον ακολουθεί ήταν κακοστημένη: ανάμεσα σε χιλιάδες αγρότες ο Μητσοτάκης πέφτει π΄άνω στον Ντάλτον που έτυχε να είναι και φίλος του πατέρα Μητσοτάκη.
Οι γελοιογράφοι είναι αμήχανοι καθώς ο Μητσοτάκης αποτελεί ήδη την γελοιογραφία που θα θέλανε να κάνουν και αποτελεί ήδη έναν τηλεοπτικό ήρωα που προσφέρει διαρκώς νέα επεισόδια καθώς καλόκαρδος και αυθόρμητος αυτοσαρκάζεται, διακωμωδεί ο ίδιος τον εαυτό του και εμφανίζεται αγαπητός στον κόσμο.
Πότε μιλά με αγρότες που κάθονται πάνω σε σανό, πότε παίζει ποδόσφαιρο, κάνει σκι, ψωνίζει με την κόρη του, κάνει ποδηλατάδα και πάντα γελά ή μαλώνει την σύζυγό του που ξέχασε το διαβατήριο. Η κωμική πλευρά αυτού του ήρωα δεν μπορεί να γίνει αντικείμενο κριτικής γιατί ένας κωμικός είναι αγαπητός στον κόσμο και πιθανόν σ΄ αυτά τα πλάνα να οφείλει ο Μητσοτάκης τη δημοφιλία του.
Αυτή τη φορά ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεπέρασε τις υποψίες πως όλα αυτά είναι σκηνοθετημένα ανεβάζοντας στο αεροπλάνο του και παρουσιάζοντας και τον σκηνοθέτη. Είναι ο αμερικάνος επικοινωνιολόγος Σταν Γκρίνμπεργκ, «γκουρού» της επικοινωνίας και των εκλογικών εκστρατειών που είναι παλιός φίλος του Πρωθυπουργού – από πότε- και γι΄ αυτό δεν πληρώνεται.
Μετά τα γιουχαίσματα στην κηδεία του Μίκη Θεοδωράκη -«Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά- Μητσοτάκη κάθαρμα» ο Πρωθυπουργός εμφανίζεται με αγρότες και αγρότισσες, περπατά στην αγορά, μιλά και βγάζει σέλφι με πολίτες και παρεμβαίνει σε τοπική ραδιοφωνική εκπομπή γιατί όπως λέει ακούει πολύ τοπικούς σταθμούς.
Data, ζωοτροφές και άλλα δώρα
Ακούγοντας τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μιλά στη Θεσσαλονίκη η πρώτη εντύπωση είναι πως ξαφνικά πλουτίσαμε μέσα στην πανδημία και ο Πρωθυπουργός μοιράζει τα λεφτά δίκαια και σε όλους. «Τα πήρατε τα λεφτά που σας έστειλα;» λέει. Σας μείωσα τον ΦΠΑ στις ζωοτροφές», «τσιμπήστε το επίδομα».
Δεν φτάνει νάναι καλόκαρδος, αλλά πρέπει και να δίνει δώρα, data και επιδόματα για τα οποία διαφωνούσε όταν τα έδινε ο ΣΥΡΙΖΑ, πολλές φορές απορώντας και ο ίδιος με το πόσες παροχές κάνει ένα κεντροδεξιό κόμμα -που τώρα πια όμως «εκφράζει όλο το φάσμα, από το κέντρο μέχρι την κεντροαριστερά”.
Το σύνθημα «η Ελλάδα αλλάζει» που θυμίζει πολύ την Αλλαγή του ΠΑΣΟΚ και είναι παλιό σύνθημα του Σημίτη δείχνει πως ο Μητσοτάκης θα επιχειρήσει να αλώσει το εκλογικό κοινό του Κινάλ, με την μορφή ενός κεντροδεξιού-αριστερού, φιλελεύθερου σοσιαλδημοκράτη.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει πρόβλημα να εμφανισθεί με διαφορετικά πρόσωπα πότε μιλώντας για τον φιλελευθερισμό, πότε ως οπαδός του Κέινς ή οικολόγος. Η επικοινωνία του δεν αφορά τελικά κάποια ιδεολογία, αλλά το ίδιο το πρόσωπό του -ένα τηλεοπτικό πρόσωπο που τελικά δεν υπάρχει.
Γνωρίζει βέβαια πως θα πρέπει να πληρώσει τους θεατές για να δουν την παράστασή του και έχει αρχίσει να κουράζει: οι αρνητικές γνώμες για το πρόσωπό του είναι περισσότερες πια από τις θετικές.
Προφανώς υποτιμά την νοημοσύνη των πολιτών με τα παραμύθια που παρουσιάζει ως πολιτική -εμφανίζοντας τον εαυτό του ως διαρκώς επιτυχημένο μέσα στην καταστροφή, μοιράζοντας έναν πλούτο που δεν υπάρχει ή εγκαινιάζοντας ένα σχολείο που έκανε ιδιωτική εταιρεία ως δικό του.
Η συνύπαρξη φτώχειας και ανάπτυξης
Το μεγαλύτερο λάθος του είναι πως θα πάει στις εκλογές με ναρκισσισμό και αλαζονεία για να συγκρίνουν οι ψηφοφόροι τον ίδιο με τον ΣΥΡΙΖΑ ξεχνώντας πως κέρδισε τις εκλογές επειδή οι πολίτες εξέφρασαν την απογοήτευσή τους προς την τότε κυβέρνηση και δεν ξετρελάθηκαν με την εικόνα του, τα ψέματα και τις γκριμάτσες του.
Δεν πίστεψαν λέξη για την ανάπτυξη 4%, όσο τους ενδιέφερε η μείωση φόρων που αγωνίζεται ο σημερινός Πρωθυπουργός να τους πείσει ότι συμβαίνει με εννιά ευρώ από δω, είκοσι ευρώ από κει -και στο βάθος περισσότερο δανεισμός, απόκρυψη της ανεργίας και μια ανάπτυξη που καλπάζει -ανάλογα από πότε την μετράς.
Η αλήθεια είναι πως η κυβέρνηση παρουσιάζει σαν έργο της ότι πέτυχε η προηγούμενη και κυρίως η επόμενη, αφού για να φτάσει η οικονομία στα προ πανδημίας επίπεδα θα χρειαστεί πολύ χρόνος και για να υπάρξει πραγματική ανάπτυξη θα χρειαστεί τουλάχιστον μια ακόμα τετραετία.
Το μόνο βέβαιο με την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι πως η όποια ανάπτυξη θα συνυπάρχει με την αύξηση της φτώχειας σε μια απολύτως ταξική κοινωνία όπου οι Ελλάδα μπορεί να πλουτίζει και οι εργαζόμενοι να πεινάνε -με πανηγυρισμούς πως οι ευάλωτες ομάδες θα πάρουν φέτος διακόσια ολόκληρα ευρώ παραπάνω.
Ακόμα και ο ήπιος Τσακαλώτος μιλά για «απατεωνιά» όταν κάποιος λέει ότι μοιράζει δίκαια τον πλούτο, και κάνει τεράστια δώρα σε όσους έχουν ακίνητη περιουσία 800.000 και δε δίνει τίποτα σε όσους έχουν μέχρι 150.000.
Όταν τελειώσει η πανδημία
Η κυβέρνηση χρησιμοποίησε την πανδημία για να δικαιολογήσει την αποτυχία της και να περάσει νομοσχέδια που έχουν στόχο τον περιορισμό δικαιωμάτων και την διαχείριση της εξουσίας.
Τώρα μοιράζει λεφτά για να αγοράσει τις εκλογές και δημοφιλία για τον Κυριάκο Μητσοτάκη που δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται πως οι φοβισμένοι πολίτες συσπειρώνονται μπροστά στον κίνδυνο γύρω από την όποια κυβέρνηση.
¨΄Όταν ο πόλεμος τελειώνει οι πολίτες αποστρέφονται όσους ενεπλάκησαν σ΄αυτόν και η οργή απελευθερώνεται για την άθλια πολιτική διαχείριση του θανάτου.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν ο Μητσοτάκης μπορεί να φύγει μαζί με την πανδημία, αλλά ποιος θα έλθει. Βέβαιος για την νέα του εκλογική επιτυχία ο Μητσοτάκης ανακοίνωσε ήδη πως ξεκινά προεκλογικό αγώνα -«διαβούλευση» με τους πολίτες- με ανοιχτή την ημερομηνία των εκλογών.
Είναι πιθανό όμως όταν βρεθεί στα χωράφια να πέσει πάνω σε κανένα άλλο γελαδάρη που να μην είναι φίλος του πατέρα του κι αντί για «είσαι ήρωας» να του πει πως είναι απατεώνας.
Ο πλούτος που βρήκε και μοιράζει ο Πρωθυπουργός και μάλιστα «δίκαια» στις κάλπες θα πρέπει να εμφανισθεί και να απαντηθεί το ερώτημα πώς γίνεται οι αριθμοί να ευημερούν και οι άνθρωποι να δυστυχούν.