Του Στρατή Μαζίδη
Ωστόσο τέτοιας μορφής κινήσεις δεν ανατρέπουν κακές πολιτικές. Κάθε άλλο. Μάλλον τις υποβοηθούν αφού είτε λειτουργούν ως βαλβίδα εκτόνωσης, καθώς αυτός που βρίζει, ξεσπά και χαλαρώνει, είτε οδηγούν τον υβριζόμενο να οξύνει έτι περισσότερο την στάση του.
Δε χρειάζεται ούτε να βρίζει κανείς, ούτε να απειλεί. Όταν βρίζουμε, δε μιλά ούτε το μυαλό ούτε η λογική. Δείχνουμε ότι δεν είμαστε καλύτεροι αυτών που μας απογοητεύουν.
Τα πράγματα είναι πολύ απλά.
Όταν δεν είμαστε ευχαριστημένοι από μια πολιτική κατάσταση, έχουμε ένα πανίσχυρο όπλο. Την ψήφο.
Με αυτήν μπορούμε να στείλουμε τον οποιοδήποτε κυριολεκτικά στο σπίτι του και να αναδείξουμε καινούρια πρόσωπα / δυνάμεις αναζητώντας κάτι πιο πολιτικά υγιές.
Καιρός είναι να της δώσουμε την προσοχή που της αξίζει και να μάθουμε να τη χρησιμοποιούμε σωστά ή τουλάχιστον καλύτερα.