Του Στρατή Μαζίδη
Έτσι λοιπόν διαβάζουμε για τον κλοιό που σφίγγει γύρω από όσους ακόμη δεν έχουν εμβολιαστεί, λες και πρόκειται για επικίνδυνους εγκληματίες.
Καθώς όμως τα μέτρα τους καθιστούν δακτυλοδεικτούμενους, αποκλεισμένους και υπό διαρκή έλεγχο, αυτό σημαίνει πως για την όποια τυχόν έξαρση της πανδημίας, δε θα ευθύνονται αυτοί αφού θα έχουν τρελαθεί στα τεστς ή θα έχουν πάει σπίτι τους αδυνατώντας να εργαστούν.
Πάντως ο υπουργός υγείας δεν έδειχνε ιδιαίτερα χαρούμενος. Μπέρδεψε την
αντισύλληψη με τα αντισηπτικά και μάλλον θα αισθανόταν πιο άνετα να τολμήσει να προσπαθήσει να
μαρκάρει τον Γκάλη, παρά να αναλάβει τον άχαρο ρόλο να πει όσα είπε.
Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται πολύ περίεργα την έννοια της πειθούς. Πχ ενώ επί τόσους μήνες διένειμε τα self tests, τώρα τα σταματά και αναγκάζει τον κόσμο να πληρώνει περίπου 40 ευρώ το μήνα [ή 80 για άλλους] τρέχοντας σε ιδιωτικά εργαστήρια.
Επίσης ενώ όσοι δεν έχουν εμβολιαστεί, όλα αυτά τα χρόνια πλήρωναν φόρους και εισφορές για κλάδο υγείας, ωστόσο τους αποκλείει από τη διεξαγωγή των δωρεάν rapid tests, όπου εκεί επιτρέπει την προσέλευση μόνο των εμβολιασμένων, καθώς κι αυτοί προσβάλλονται, μεταδίδουν, νοσούν κι αποθνήσκουν.
Κι αφού τελικά όλοι προσβάλλονται, μεταδίδουν, νοσούν κι αποθνήσκουν, γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Σε τι και ποιον εξυπηρετούν; Διαίρει και βασίλευε... Μια καλή αρχή για να ξεκινήσει κανείς το συλλογισμό του!