Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Η αμερικανική υπηρεσία πυραύλων άμυνας ανακοίνωσε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι άρχισε να αναπτύσσει στοιχεία της «ασπίδας πυραύλων άμυνας» (MDS) στην Πολωνία. Αυτή η απόφαση προηγήθηκε της επιθυμίας που εξέφρασε δημοσίως ο Μπάιντεν την περασμένη εβδομάδα κατά τη Διάσκεψη Κορυφής της στη Γενεύη με τον Πρόεδρο Πούτιν για αποκατάσταση των σχέσεων με τη Ρωσία, μια κίνηση που απροσδόκητα έριξε το μέλλον των σχέσεων Πολωνο-Αμερικής σε αβεβαιότητα. Επεξεργάστηκα τις αναδυόμενες διαφορές του μεγάλου στρατηγικού οράματος μεταξύ αυτών των συμμαχικών εθνών σε μια ανάλυση την περασμένη εβδομάδα που διερεύνησε επίσης τις πιθανές συνέπειές τους. Αυτή η τελευταία εξέλιξη δείχνει ότι οι δεσμοί τους θα παραμείνουν σταθεροί σε στρατιωτικό επίπεδο παρά τις πολύ σοβαρές πολιτικές διαφωνίες.
Ενώ η σημερινή φιλελεύθερη-παγκοσμιοποιημένη αμερικανική διοίκηση δεν της αρέσει πολύ η πολωνική συντηρητική-εθνικιστική, οι μόνιμοι στρατιωτικοί, οι μυστικές υπηρεσίες και οι διπλωματικές γραφειοκρατίες των ΗΠΑ («βαθύ κράτος») συμφωνούν ότι οι γεωστρατηγικές τοποθεσίες της χώρας σημαίνουν ότι η συνεργασία τους στο MDS δεν πρέπει να θυσιάζεται εξαιτίας αυτού, πόσο μάλλον ως μέρος μιας αρχικής προσέγγισης με τη Ρωσία. Μερικά διευκρινιστικά σημεία πρέπει να αναφερθούν αυτήν την στιγμή προκειμένου ο αναγνώστης να κατανοήσει καλύτερα τον στρατηγικό λογισμό των ΗΠΑ. Η βελτίωση των σχέσεων με τη Ρωσία θα επιτρέψει στις ΗΠΑ να αναδιοργανώσουν ορισμένες από τις δυνάμεις τους από την κεντρική κι ανατολική Ευρώπη στην Ασία-Ειρηνικό σε μια προσπάθεια να «συγκρατήσουν» πιο επιθετικά την Κίνα εκεί, καθώς και να πυροδοτήσουν έναν ασιατικό αγώνα εξοπλισμών για να τον βοηθήσουν.
Μετά την πλήρη ανάπτυξη του MDS στην Πολωνία, οι ΗΠΑ θα είναι σε θέση να «συγκρατήσουν» στρατιωτικά τη Ρωσία πολύ πιο αποτελεσματικά χωρίς να χρειάζεται να βασίζονται στον ίδιο αριθμό στρατευμάτων όπως και πριν. Επιπλέον, αυτό το σύστημα θα βοηθήσει μερικώς να καθησυχάσει τους Πολωνούς ότι οι παρανοϊκοί φόβοι τους να «ξεπουληθούν» στη Μόσχα δεν είναι δικαιολογημένοι, κάτι που με τη σειρά του θα μπορούσε να αποτρέψει ή τουλάχιστον να επιβραδύνει την πιθανή μετατόπιση της Πολωνίας προς την Κίνα ως απάντηση που πρότεινα σε ανάλυση που αναφέρεται στην πρώτη παράγραφο του παρόντος άρθρου. Για να είμαστε σαφείς, ωστόσο, η Ρωσία δε χρειάζεται καν να «συγκρατηθεί», καθώς δεν έχει επιθετικές προθέσεις εναντίον των γειτόνων της, αλλά αυτή η ψευδής ιδέα έχει εργαλειοποιηθεί για να εκμεταλλευτεί τον «αρνητικό εθνικισμό» των χωρών της Κεντρικής-Ανατολικής Ευρώπης για υπέρ -Αμερικανικούς σκοπούς.
Στην πραγματικότητα, η ίδια η έννοια ενός MDS είναι απατηλή, δεδομένου ότι δεν στοχεύει να «προστατεύσει» τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της, αλλά να υποτιμήσει τις πυρηνικές δυνατότητες ενός δεύτερου επιθετικού κύματος της Ρωσίας και επομένως να προωθήσει τα παραπλανητικά σχέδια της Αμερικής ώστε πιθανώς μια μέρα να τοποθετήσει τη Μεγάλη Ευρασιατική Δύναμη σε θέση πυρηνικού εκβιασμού. Ο ανεπίσημος αγώνας δύο δεκαετιών μεταξύ αυτών των δύο, που πυροδοτήθηκε από την απόφαση του Μπους του νεώτερου να αποσυρθεί από τη Συνθήκη Αντι-Βαλλιστικών Πυραύλων (ABM), ώθησε τη Ρωσία να διπλασιάσει την έρευνα και την ανάπτυξη των υπερηχητικών πυραύλων, με αποτέλεσμα πρόσφατα στη Μόσχα να επιτύχουν παγκόσμια κυριαρχία σε αυτόν τον τομέα. Δεν φιλοδοξούσε σε αυτή τη ζηλευτή θέση για επιθετικούς σκοπούς, αλλά αποκλειστικά για να αμυνθεί από το προαναφερθέν σενάριο πυρηνικού εκβιασμού.
Παρ 'όλα αυτά, οι Πολωνοί δεν το βλέπουν καθόλου έτσι επειδή οι ΗΠΑ (και επίσης η Γερμανία σε μεγάλο βαθμό) έχουν χειραγωγήσει με επιδεξιότητα τον «αρνητικό εθνικισμό» τους με τέτοιο τρόπο ώστε πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους και ειδικά την παρούσα ηγεσία τους να είναι σχεδόν παθολογικά εμμονικοί σε αυτό το σημείο με τη «περιέχουσα» Ρωσία. Παίρνουν τον επίσημα δηλωμένο σκοπό του MDS στην ονομαστική του αξία και μπορεί ακόμη και να χαρούν να προκαλέσουν τη Ρωσία παρά το πόσο επικίνδυνο θα μπορούσε να είναι για αυτούς στο χειρότερο σενάριο ενός πολέμου ΗΠΑ / ΝΑΤΟ-Ρωσίας. Αυτή η τελευταία εξέλιξη του MDS πιθανότατα θα πετύχει να τους καθησυχάσει για τη στρατιωτική υποστήριξη των ΗΠΑ στην περίπτωση που ο εξαιρετικά απίθανος φόβος της Πολωνίας για τη λεγόμενη «ρωσική εισβολή» πραγματοποιηθεί ποτέ.
Ταυτόχρονα, ωστόσο, οι ΗΠΑ και η Γερμανία πιθανότατα θα συνεχίσουν να υπονομεύουν την παρούσα πολωνική κυβέρνηση για ιδεολογικούς λόγους που σχετίζονται με το φιλελεύθερο-παγκοσμιοποιημένο όραμά τους. Αυτή η σχιζοφρενική πολιτική της στρατιωτικής υποστήριξης και της πολιτικής ανατροπής, θα πρέπει να είναι προφανής σε όλους τους αντικειμενικούς παρατηρητές, αλλά δυστυχώς χάνεται στους περισσότερους Πολωνούς λόγω του έντονου «αρνητικού εθνικισμού» εναντίον της Ρωσίας. Η ηγεσία τους φαίνεται επίσης να πιστεύει αφελώς ότι η ανάπτυξη του MDS στην επικράτειά τους μπορεί επίσης να τους προστατεύσει πολιτικά από τον συνεχιζόμενο υβριδικό πόλεμο ΗΠΑ-Γερμανίας, αν και αυτό δεν είναι παρά μια αβάσιμος ευσεβής πόθος.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Πολωνία παίζεται από τους λεγόμενους «συμμάχους» της πολύ χειρότερη από ό, τι θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί ότι θα έπαιζε η Ρωσία.
Το MDS εξυπηρετεί επομένως διάφορους σκοπούς: επιτρέπει στις ΗΠΑ να «συγκρατούν» αποτελεσματικότερα τη Ρωσία απελευθερώνοντάς τες έτσι ώστε να επανατοποθετήσουνει ορισμένες από τις δυνάμεις της Κεντρικής κι Ανατολικής Ευρώπης σε Ασία-Ειρηνικό για να «συγκρατήσει» πιο επιθετικά την Κίνα ενώ θα λειτουργεί ως προπέτασμα καπνού για να κρύψει τον συνεχιζόμενο υβριδικό πόλεμο της Ουάσιγκτον και του Βερολίνου ενάντια στη συντηρητική-εθνικιστική κυβέρνηση της Πολωνίας, καθησυχάζοντας επιφανειακά τις υποτιθέμενες «θετικές» στρατηγικές προθέσεις των ΗΠΑ.
Ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση βρίσκεται στην εξουσία, οι στρατιωτικές σχέσεις ΗΠΑ-Πολωνίας θα παραμείνουν ισχυρές, ακόμη και αν αυτό είναι το αποτέλεσμα της συνεργασίας τους στο MDS, αν και αυτό δε θα σταματήσει τον κοινό υβριδικό πόλεμο Ουάσιγκτον-Γερμανίας στη Βαρσοβία. Όποιος αφελώς πιστεύει διαφορετικά θα οδηγήσει στην Πολωνία να μειώσει ακόμη περισσότερο τη στρατηγική της σημασία.