Τι μπερδεύουν όσοι μιλούν για το δημογραφικό και την ενσωμάτωση των μεταναστών

vansilein / pixabay

«Είναι τέλος αναγκαίο να δούμε το θέμα της ενσωμάτωσης των μεταναστών, ιδιαίτερα αυτών που προσπαθούν να ενταχθούν στην ελληνική κοινωνία. Η ομαλή ένταξη τους δεν συμβάλλει μόνο στην οικονομική ανάπτυξη, αλλά βοηθά και στην τόσο αναγκαία ανανέωση του πληθυσμιακού δυναμικού της χώρας μας». Αυτή ήταν η φράση της προέδρου της Δημοκρατίας που πυροδότησε κύμα αντιδράσεων σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας, άσχετα αν τμήμα αυτής είχε ψηφίσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να...φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Του Στρατή Μαζίδη

Είναι γεγονός ότι η ΠτΔ στην τοποθέτησή της δεν είπε τίποτε για τις εκατοντάδες χιλιάδες Ελλήνων που πέταξαν μαύρη πέτρα τα τελευταία δέκα χρόνια κι έφυγαν. Ούτε μίλησε για την ανάγκη μιας τολμηρής και γενναίας πολιτικής που θα ενθαρρύνει την ανάσταση της ελληνικής οικογένειας.

Ωστόσο όταν μιλάμε για το δημογραφικό, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε σε τι ακριβώς αναφερόμαστε.

Κάνουμε λόγο για τους γηγενείς και ιστορικούς κατοίκους αυτής της γης, των οποίων ο αριθμός έχει μπει σε πτωτική τροχιά εδώ και περίπου είκοσι χρόνια μετά από άλλα τόσα πληθυσμιακής σταθερότητας; Το προσεγγίζουμε ως τον κίνδυνο της ιστορικής μας μελλοντικής εξαφάνισης;

Ή μήπως αναφερόμαστε σε ένα γεωγραφικό χώρο αντί για χώρα, ένα οικόπεδο του οποίου οι κάτοικοι γερνούν και σε λίγο θα είναι έρημος;

Η ενσωμάτωση (μολονότι ο όρος πρέπει να αποσαφηνιστεί του τι εννοεί κανείς) των μεταναστών, απαντά μόνο στο δεύτερο ερώτημα. 

Το πρώτο ερώτημα αναζητά ακόμη απαντήσεις. Αν υπάρχουν και αν κάποιοι θέλουν να τις δώσουν.