Γιατί στην δήλωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών στην Άγκυρα για την "Τουρκική μειονότητα" στην Δυτική Θράκη, ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών απάντησε αυστηρά, εγκαλώντας την Τουρκία για τις συνεχείς παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου, εις βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου;
Γιατί, στην ανάλογη αναφορά του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών στην Θράκη χθες, απάντησε ο εκπρόσωπος τύπου του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών και όχι ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών;
Γιατί στην κατηγορηματική δήλωση στην Άγκυρα του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, ότι: "Συζητάμε μόνο ένα θέμα με την Τουρκία, γιατί μόνο αυτό αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει, την διευθέτηση της Υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ", σήμερα στην Αθήνα ο Έλληνας Υπουργός Εξωτερικών, δήλωσε ότι: "Συζητήσαμε όλα τα θέματα που έθεσε η κάθε πλευρά, έχουμε διαμετρικά αντίθετες απόψεις σε πολλά θέματα";
Η συνάντηση Μητσοτάκη-Ερντογάν στις 14 Ιουνίου στις Βρυξέλλες, στην Σύνοδο του ΝΑΤΟ, την ίδια ημέρα που θα συναντηθεί ο Ερντογάν με τον Μπάιντεν και, λίγες ημέρες πριν την Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ, όπου θα συζητηθεί η θετική ατζέντα της Τουρκίας με την ΕΕ, ποιον ωφελεί και πιο το αντιστάθμισμα για την χώρα μας;
Οι δύο συναντήσεις των Υπουργών Εξωτερικών, με χρονική απόσταση 1,5 μήνα, μοιάζουν σαν δύο ημίχρονα του ίδιου αγώνα. Στο πρώτο ημίχρονο η Ελλάδα κέρδισε τις εντυπώσεις, στο δεύτερο η Τουρκία την ουσία.
Μπροστά έχουμε μεγάλο και δύσκολο δρόμο, η στρατηγική της Τουρκίας είναι ορατή, η στρατηγική της Ελληνικής κυβέρνησης ποια είναι;