Όταν ντρέπεσαι να δουν το πρόσωπό σου αλλά όχι το...εργαλείο σου

Τι παράξενο πράγμα... Να ακολουθείς κάποιον άνθρωπο με το...εργαλείο σε κοινή θέα, όπως αναφέρουν τα ΜΜΕ, να μη σε νοιάζει, να αδιαφορείς αλλά όταν συλλαμβάνεσαι να κρύβεις το πρόσωπό σου. Παράδοξο, όπως τόσα άλλα στις μέρες μας.

Του Στρατή Μαζίδη

Το συμβάν με τον 22χρονο δεν αποτελεί κάτι μεμονωμένο αλλά έρχεται να προστεθεί σε ένα πλήθος εγκλημάτων (ή απόπειρας) τέτοιου ύφους. Ο 22χρονος ταυτοποιήθηκε, όπως διαβάσαμε, και ως δράστης άλλων περιπτώσεων.

Δεν αντιμετώπιζε, από όσο διαβάσαμε, προβλήματα στη ζωή του, σπούδαζε, εργαζόταν, ενώ και στο όσο φαίνεται στο βίντεο, δείχνει περιποιημένος. Και φυσικά όπως συμβαίνει σε όλες τις περιπτώσεις, όλοι έπεσαν από τα σύννεφα. Τότε τι στην ευχή συμβαίνει; Και όχι μόνο με τον εν λόγω...

Να το έκανε γιατί μπορούσε; Ή μήπως να το έκανε γιατί μεγάλωσε σε μια εποχή σeξουαλικού κορεσμού των πάντων, όπου όλοι έχουν πρόσβαση από πολύ μικρή ηλικία σε διάφορα σε μια περίοδο όπου έχει χαθεί κάθε έννοια ορίου;

Έχουμε αποκτηνωθεί ως άνθρωποι. Δε λογαριάζουμε τίποτε αρκεί να κάνουμε το κέφι μας. Δεν υπολογίζουμε το συνάνθρωπο που τρομάζει με τη συμπεριφορά μας. Δεν ντρεπόμαστε όταν κάνουμε αυτά που κάνουμε και δεν κρύβουμε τίποτε. Έχουμε ξεπεράσει τη ζούγκλα, διότι εκεί υπάρχουν κανόνες.

Καλύπτουμε όμως το πρόσωπό μας στο φως της ημέρας όντας μέλη μιας κοινωνίας που χρόνια τώρα θα έπρεπε να ντρέπεται.