Το κοινό μέτρο που έλαβαν όλες οι χώρες που αντιμετώπισαν έως σήμερα επιτυχώς την πανδημία

iqbalnuril / pixabay

Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες των ελληνικών ΜΜΕ να το αποκρύψουν, ένα ήταν το κοινό μέτρο που έλαβαν όλες οι χώρες που αντιμετώπισαν έως σήμερα επιτυχώς (μέχρι εξαλείψεως!) την πανδημία (Κίνα, Ιαπωνία, Αυστραλία, Νέα Ζηλανδία, Κορέα, Ταϊβάν, Σενεγάλη κ.ά.). 

Κώστας Κουτσουρέλης

Έκλεισαν τα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τα χερσαία τους σύνορα. Για να ταξιδέψει κανείς στις περισσότερες από αυτές τις χώρες, έως σήμερα πρέπει να μπει σε καραντίνα μέχρι δύο εβδομάδων, πράγμα που σημαίνει ότι ελάχιστοι το αποπειρώνται αν δεν έχουν λόγους άκρως σοβαρούς. Εννοείται, ότι αυτές οι χώρες ΔΕΝ δέχονται ξένους τουρίστες. 

Τελευταίο παράδειγμα η Ιαπωνία που ανακοίνωσε ότι δεν θα δεχτεί ξένους φιλάθλους στους Ολυμπιακούς Αγώνες που διοργανώνει το καλοκαίρι. Στις χώρες αυτές, γενικό ή τοπικό απαγορευτικό επιβλήθηκε μόνο πρόσκαιρα ή και καθόλου, η οικονομία, η διοίκηση και η εκπαίδευση λειτουργούν κανονικά, όπως και ο εσωτερικός τουρισμός. Τα δε κρούσματα, αναλογικά πάντα με τον πληθυσμό, κυμαίνονται σήμερα από υποεικοσαπλάσια της Ελλάδος (η περίπτωση της Ιαπωνίας) έως μηδενικά (όπως στην Ταιβάν, την Αυστραλία, την Νέα Ζηλανδία και αλλού).

Ερωτήσεις κρίσεως:

- Αν, το αργότερο από πέρυσι το καλοκαίρι, η ελληνική κυβέρνηση είχε περιορίσει τις διεθνείς μετακινήσεις, θα αναγκαζόταν να απαγορεύσει τις διαδημοτικές; 

- Αν η ελληνική κυβέρνηση είχε περιορίσει τις διεθνείς μετακινήσεις, θα αναγκαζόταν να επιβάλει καν ένα από τα πιο άγρια (και εντελώς αναποτελεσματικά) καθολικά απαγορευτικά της υδρογείου;

- Αν η ελληνική κυβέρνηση είχε περιορίσει τις διεθνείς μετακινήσεις, πόσα (εκατοντάδες χιλιάδες) λιγότερα κρούσματα θα είχε η χώρα σήμερα; 

- Αν η ελληνική κυβέρνηση είχε περιορίσει τις διεθνείς μετακινήσεις, πόσους (χιλιάδες) νεκρούς λιγότερους θα είχαμε θρηνήσει;

- Αν η ελληνική κυβέρνηση είχε περιορίσει τις διεθνείς μετακινήσεις, πόσες επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας θα είχαν σωθεί, πόσα δισεκατομμύρια λιγότερα δάνεια θα είχαμε φορτωθεί στις πλάτες μας, πόσοι άνθρωποι λιγότεροι θα πένονταν;

- Αν η ελληνική κυβέρνηση είχε περιορίσει τις διεθνείς μετακινήσεις, θα διέσωζαν ο τουρισμός και η εστίαση ένα αποφασιστικό μέρος του τζίρου τους, σε πολλές περιπτώσεις και τη βιωσιμότητά τους;

Και ένα τελευταίο ερώτημα:

- Τώρα που η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται και πάλι, και σε συνθήκες ασυγκρίτως χειρότερες, να ξανακάνει το ολέθριο σφάλμα του περυσινού καλοκαιριού και να ξανανοίξει τον (ξένο) τουρισμό, ποιο θα είναι το (νέο) τίμημα που θα κληθούμε όλοι να πληρώσουμε - σε ζωές και σε χρήμα;