"Η μόνη βεβαιότητα είναι ότι όταν τελειώσει η θητεία του Ερντογάν, θα είναι πολύ πιο ξαφνική από ό, τι περίμενε κανείς: κανένας δικτάτορας δεν ξυπνά σκεπτόμενος ότι σήμερα θα είναι η τελευταία του μέρα", γράφει ο Ρούμπιν.
Ο Ερντογάν ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα ως δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης, το 1994, έχει κυβερνήσει τη χώρα από το 2003, πρώτα ως πρωθυπουργός και στη συνέχεια ως πρόεδρος από το 2014.
"Υπάρχει ελπίδα, τουλάχιστον μεταξύ ορισμένων στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ότι η Τουρκία θα επιστρέψει στο status quo ante μετά τον Ερντογάν. Αλλά αυτό είναι αφελές", σημειώνει ο Ρούμπιν.
Ο Ερντογάν επιθυμεί να διατηρήσει την ηγεσία της Τουρκίας μέσα στην οικογένειά του, προκειμένου να διατηρήσει την "οικογενειακή περιουσία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων που συγκέντρωσε κατά τη διάρκεια της θητείας του", τονίζει ο Ρούμπιν.
"Ενώ ο Ερντογάν είναι μια δύναμη ενώ είναι ζωντανός, ο εκφοβισμός που αισθάνονται οι συνεργάτες του θα διαλυθεί μετά το θάνατό του", είπε.
Το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και ανάπτυξης του Ερντογάν (ΑΚΡ) πιθανότατα θα θρυμματιστεί μετά το θάνατό του, με μερικούς ανώτερους ηγέτες να φεύγουν για να σχηματίσουν τα δικά τους πολιτικά κόμματα, γράφει ο Ρούμπιν.
"Ένα μπαλαντέρ, φυσικά, θα ήταν η επιστροφή της Τουρκίας σε ένα κοινοβουλευτικό σύστημα, ειδικά αν αρκετοί Τούρκοι αναγνωρίσουν τη ζημιά που έκανε ο Ερντογάν με ένα ισχυρό στέλεχος", ανέφερε. Ο Ερντογάν κέρδισε πολύ ενισχυμένες προεδρικές εξουσίες το 2018 μετά από εθνικό δημοψήφισμα το προηγούμενο έτος.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να σταματήσουν να αγνοούν την πολιτική αντιπολίτευση και να αρχίσουν να επιδιώκουν σχέσεις με εκείνους που θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τον Ερντογάν, σύμφωνα με τον Ρούμπιν.
"Πράγματι, τίποτα δεν θα μπορούσε να σηματοδοτήσει περισσότερο τη σημασία που αποδίδει η Δύση στη Δημοκρατία της Τουρκίας παρά μια συντονισμένη προσπάθεια σεβασμού του πολιτικού πλουραλισμού της χώρας", ανέφερε.