Μαρία Μπαϊραχτάρη
Από την άλλη βλέπω μικρά σκυμμένα φοβισμένα ανθρωπάκια, ικανοποιημένα με το επίδομα, την μασκουλα τους και το mβολιο και μια καθολική άρνηση για ζωή.
Συνεχίζουμε ακάθεκτοι να καθεύδουμε μακαρίως, καθώς αρμόζει σε νεκρούς φύσει και θέσει.
Ακόμη κι εκείνος ο θάνατος έχει χάσει πια την παλιά του οσμή.
Όχι απλά στεκόμαστε αδιάφοροι εμπρός στο δικό μας θάνατο, αλλά τείνουμε να αγγίξουμε τα όρια της ασέλγειας. Χάνοντας το μέτρο χάσαμε την αξία.
Έννοιες όπως τιμή, σεβασμός, αναγνώριση, προσφορά, δέος, ανθρωπιά, φόβος κι άλλες δηλωτικές της ανθρώπινης φύσης έχουν χάσει τη σημασία τους και θόλωσε ο καθρέφτης μας.
Η περηφάνια όταν μεταμορφώνεται σε εγωπάθεια βλάπτει σοβαρά την ψυχή μας.
"Αβλαβές είναι μόνο το άβιο"
Καλά σαράντα Έλληνες της ελλειπούς ενσυναίσθησης και του άκρατου δικαιωματισμού. Μεταλλασσόμεθα ερήμην μας σε ανθρώπινα κουφάρια μιας νεκρής αποβιώσασας φύσης χωρίς Θεό.
Αφήνω εδώ αυτήν την εξαιρετική φωτογραφία από την Λέσβο και σας εύχομαι καλή ανάρρωση από το θανατικό που έχει πέσει στη χώρα.